Bijlage Natuur - Maasvlakte 2

Omdat uit de effectenstudies blijkt dat geluid veruit de grootste effectafstand heeft iservoor gekozen geluid te hanteren als een maat voor mogelijke verstoring van kust- enzeevogels.Dosis-effectrelatie verstoring door geluid-vogelsBroedvogelsVoor twee categorieën broedvogels is in de studie van Reijnen e.a. (1992) een dosiseffectrelatieopgesteld, die de basis vormt voor de effectbepaling van geluid opbroedvogels (vogels van bos en vogels van open terrein). Tabel 6.4 geeft de in hetMER-B te hanteren dosis-effectrelaties weer voor de verschillende categorieën vogels.Hierbij is voor broedvogels het ook in het oorspronkelijke onderzoek gemaakteonderscheid in bosvogels en vogels van open terrein gehandhaafd.Tabel 6.4: Te hanteren rekenregels ten behoeve van effectvoorspelling geluid op vogels in MER-BGeluidsniveau in dB(A) Afname dichtheidbroedvogels van bosAfname dichtheid broedvogelsvan open terreinZone 0 < 42 afname 0% afname 0%Zone 1 42-45 afname 5% afname 0%Zone 2 45-48 afname 14% afname 3%Zone 3 48-51 afname 24% afname 16%Zone 4 51-55 afname 3% afname 30%Zone 5 55-60 afname 48% afname 43Zone 6 60-65 afname 60% afname 56%Zone 7 >65 afname 70% afname 70%Niet-broedvogelsIn de levenscyclus van kust- en zeevogels en foeragerende steltlopers speelt geluid eenminder dominante rol bij verstoring dan bij broedvogels. Bepalend is vooral de visueleaanwezigheid van mensen/activiteiten in combinatie met geluid. Omdat in degebruiksfase van Maasvlakte 2 met name de geluidsniveaus veranderen en quareikwijdte dominant zijn aan andere verstoringseffecten, is geluid als bepalendeparameter voor de effectstudie gekozen. Onderzoeken tonen aan dat er boven bepaaldegeluidsniveaus effecten kunnen optreden; empirisch bepaalde grenswaarden ontbrekenechter. Onderstaand is een overzicht gegeven van de belangrijkste bronnen die in ditverband zijn geraadpleegd.• in het MER BritNed en ten behoeve van de Voortoets Euromax (Vertegaal, 2005b) isten behoeve van het voorspellen van geluidseffecten op foeragerende kust- enzeevogels de dosis-effectrelatie voor broedvogels van open terrein conform Reijnene.a., 1992 gehanteerd ter bepaling van een mogelijk geluidseffect op kust- enzeevogels;• een belangrijke overweging vormt de mening van de geraadpleegde experts.Sommige onderzoekers vermoeden weliswaar dat geluid een zelfstandigeverstoringsfactor vormt, andere onderzoekers betwijfelen het zelfstandigeverstoringseffect van geluid op kustvogels;• het fragmentarisch beschikbare onderzoek naar niet-broedvogels sluit eengeluidseffect niet uit, maar geeft geen eenduidige drempelwaarden. Uit de studievan Reijnen e.a. blijkt dat geluid als gevolg van wegverkeer moeilijk los te zien valtvan andere mogelijke verstoringbronnen, zoals verstoring als gevolg vanzichtbaarheid en lichtflitsen (’s nachts). Juist deze beide factoren spelen – in elkMER B - Bijlage Natuur9P7008.K4/R008/CEL/Nijm- 120 - 5 april 2007