Kamper Almanak - Frans Walkate Archief

Kampen, gaan inwonen. De Kamper magistraat hoopte dat dit een positieveuitwerking zou hebben op zijn studie. Blijkbaar had deze constructie voldoenderesultaat, want Daniël mocht zijn studie in Franeker voortzetten. 56Vanuit Franeker heeft Daniël met Gualtherus gecorrespondeerd. In eenbrief schreef hij aan de Kamper rector dat hij bij de rechtzinnige religiewilde blijven en dat hij niets wilde weten van de remonstrantse enVorstiaanse ketterijen. Marcus Gualtherus was zelf remonstrantsgezind enantwoordde de student met het stellen van vragen. Hoe weet je welke religiede rechtzinnige is? En is het niet zo dat ieder mens zijn eigen geloof alshet enige ware beschouwt? 57 Dit antwoord is typerend voor zijn geleerde,humanistische en ook remonstrantse visie op geloof en rechtzinnigheid.Daniël Goyckerus zal hieruit hebben kunnen opmaken dat Gualtherus eenandere theologische richting was toegedaan.In Franeker studeerde enkele jaren later ook Lambertus Hiddingius, de zoonvan de predikant van Mastenbroek. Deze droeg in 1617 zijn stellingen overde predestinatie aan Daniël Souterius en Georgius Goyckerus op. 58 Met dezetwee predikanten voelde Lambertus Hiddingius zich blijkbaar theologischverwant. Hij noemt Souterius en Goyckerus ‘onvermoeyden Cherubijn (...)der kercke Christi’. De theses die Hiddingius onder de hoogleraar JohannesMaccovius 59 verdedigd heeft, hebben nogal wat opschudding veroorzaakt.Hij zou daarin ronduit stellen dat God de auteur en de oorzaak van de zondewas (‘Deum autorem et causam esse peccati’). 60 Het is zelfs zover gekomendat de curatoren van de Friese universiteit zich met de zaak Hiddingius zijngaan bemoeien. Het is niet bekend of Souterius en Goyckerus de visie vanHiddingius deelden, maar het feit dat een Nederlandse vertaling van zijnomstreden stellingen in 1617 in Kampen gedrukt werd, laat zien dat dezevisie ook binnen Kampen op instemming kon rekenen. 61De resolutie van Ridderschap en StedenDe pogingen van de magistraat van Kampen en de synode van Overijssel omde rust in stad en gewest te herstellen hadden weinig resultaat. Ook eldersvonden er verschillende incidenten plaats waarbij de overheid moest ingrijpen.In Zwolle gelastte de magistraat de predikanten onder dreiging vanontzetting uit het ambt om met elkaar in vrede te leven. Het stadsbestuurwilde niet dat er gepreekt werd over onderwerpen waar de magistraat geentoestemming voor had gegeven. 62 In Deventer ontstond de nodige beroeringrondom het beroep op Johannes Acronius. Een groot deel van de gezworengemeente wenste deze contraremonstrantse predikant te beroepen en dit115