EEN BEETJE AFZIEN, VEEL GENIETEN! - Op Pad

FIETSENTekst en fotografie Kees SwartEEN BEETJE AFZIEN, VEEL GENIETEN!Corsica metbergverzet405 - 2011

Corsica is Frankrijk, lijkt soms Italië,maar is vooral Corsica!De Balagne doet niet onder voor Toscane.De feitenHET GEBIED Kust en binnenland vanCorsica.DE TOCHT Trektocht van 700 km.ZWAARTE/MOEILIJKHEIDSGRAADSoms pittig, maar met bergverzetgoed te doen.NAVIGEREN Alle etappes worden beschrevenin ‘Fietsen op Corsica’ doorLuc Oteman. Zie www.oppad.nl vooreen gps-track.BESTE TIJD mei – juni en sept. - okt.ER NAAR TOE Trein naar Marseille,Genua of Livorno en boot naar L’ÎleRousse of Bastia. Terug: boot van PortoVecchio naar Marseille of Civitavecchia(bij Rome), of (via Sardinië) vanOlbia naar Genua, Livorno of Civitavecchia.Vliegen rechtstreeks Amsterdam– Ajaccio of met overstap naarBastia en terug uit Olbia (Sardinië).OVERNACHTEN Campings, gîtesd’étape, hotels.MEER FEITEN Download de info-pdfvan www.oppad.nl.Het veer stevent af op een drukke haven,omringd door oude huizen, kerken en eencitadel. Een uur later fietsen we over bredeboulevards naar het oudste deel van Bastia,dat gek genoeg Terra Nova heet. De stadsmoelt typisch Italiaans en is overgotenmet een Franse saus. Maar Bastia wil nietFrans of Italiaans zijn: typisch Corsica.Een harde zuidenwind blaast ons over deglooiende kustweg naar Cap Corse, deNoordkaap van Corsica. Tot de weg naarhet westen draait en we vierhonderdmeter moeten klimmen naar de Col de laSerra. Uren later liggen we moe maar voldaanvoor onze tent. Ik kijk naar de dagtotalenop de fietscomputer.‘Meer dan zeventig kilometer en bijnaduizend hoogtemeters.’‘Dat is best heftig voor een kustroute.’‘Echt Corsica!INKTZWARTE WOLKHet klimmen went snel, duurt zeldenlang en is nooit te steil. Waar de kustwegte druk wordt, rijden we landinwaartsdoor de Balagne, het Toscane van Corsica.Stille wegen slingeren hier langs plaatjesvan dorpen met barokke kerken, ranketorens en terracotta daken, dicht opeengepakttegen de heuveltoppen en omringddoor een lappendeken van wijn- enolijfgaarden. In dit landschap is het geenstraf om te klimmen.Een eerste blik uit de tent belooft eenzonovergoten ontbijt. Tot een inktzwartewolk achter de bergen opdoemt, dierazendsnel onze kant op komt.‘Inpakken en wegwezen!’Even later zitten we op een overdekt terras.Een gordijn van regenwater belemmertons uitzicht, maar met warme croissantsen cappuccino zitten we hier goed. Zodrade regen stopt, beklimmen we de citadeldie al zevenhonderd jaar de haven vanCalvi bewaakt. Dan breekt de zon door envormen de bergen met de zee een onweerstaanbaardecor. We trappelen om de restvan het eiland te ontdekken.5 - 201141

Stille wegen slingeren langs dorpen metbarokke kerken, ranke torens en terracotta daken,dicht opeengepakt tegen de heuveltoppenOp weg naar de Col de Sorba..Foto Corrie MarijnenDe kustweg naar Galeria leidt ons langsrotsen, baaien en stranden. Af en toe besprenkelteen bui de maquisstruikjes, dieeven later weer glinsteren in de zon enheerlijk naar mirte geuren. In de vertezien we hoge bergen in donkere wolkenverdwijnen. Het lijkt geen goed idee omin regen en mist te gaan klimmen, dusstoppen we bij de gîte d’étape in Galeria.Dit dorp stond als Kalaris al op een beroemdekaart van Ptolemaeus. In zijn tijdwas het een belangrijke havenplaats. Laterzouden muskieten het leven hier eeuwenlangverzieken. Slechts een paar vissers enschaapherders bleef in het dorp. Rond1950 was de malaria verdreven en werdGaleria ontdekt door zeezeilers,duikers en nudisten. Nu, begin mei, delenwe het dorp slechts met een handvolwandelaars.Bij de haven staan twee verlaten stoelenonder een afdakje. Gegarandeerd droogen met een fantastisch uitzicht: hier willenwe gaan koken. Als we op het puntstaan de wijn in te schenken, stopt eenauto pal voor onze voeten. Het is de eigenaarvan de stoelen, die even wat spullenuit de schuur komt halen waarvan we nude ingang blokkeren. Beteuterd gaan weopzij en we verontschuldigen ons voorhet inpikken van het tuinmeubilair. ‘Pasde problème’, zegt de man. ‘Blijf maarlekker zitten. Et bon appetit!’Urenlang genieten we nog van de surrealistischeblik op water, bergen en regenbogenin het warme licht van de zakkendezon.VEERTIG KILOMETER AFDALENEcht zweten doen we niet op de mild stijgendeCol de la Palmarella. Als we bovenzijn, doemt in de verte de zee weer op.Tot Porto fietsen we langs steile kliffenen ravijnen.De camping van Porto valt eerst een beetjetegen. Mopperend duwen we de fietsensteeds hoger het terrein op.‘Echt zo’n Zuid-Europese sleurhuttencamping:te steil om te fietsen, overaldoorns en nergens gras.’Maar helemaal boven vinden we eenprachtplek en is alles weer goed. Ditmaalzien we tijdens het koken de zon achtereen Genuese wachttoren ondergaan in dezee. Aan de andere kant trekken regenwolkenover de bergen het binnenland in.‘Wauw, wat een lichtval’, zeg ik.We blijven een dag aan de kust. Licht bepaktklimmen we naar de Calanche, eengrillige zachtroze rotsformatie die hooguit de zee oprijst. Een dag later is er geenwolk meer aan de lucht. Hoog tijd om debergen in te gaan! Na een halve dag klimmenkomen we in Evisa, het laatste dorpvoor de top.‘Nu moeten we kiezen’, zeg ik. ‘Eten inslaan,stoer doorfietsen naar de top enwild kamperen of hier blijven, douchen,dineren en morgen verse croissants.’42 5 - 2011

De hele avond genieten we vanbergen, water en regenbogen.CorsicaZoom in op de route via de Google Map op www.oppad.nlMagisch avondlicht op decamping bij Porto.5 - 201143

Lichtbepakt fietsen we langsde zachtroze Calanches.44 5 - 2011

Urenlang genieten we van de surrealistischeblik op water, bergen en regenbogen in hetwarme licht van de zakkende zonHaven en citadel van Bonifacio.Kogelgaten getuigen van korte lontjes.‘Hoe bedoel je, kiezen?’, vraagt Corrie,terwijl ze een hotel binnenloopt.Na Evisa maakt de bloeiende maquisplaats voor kastanjes en steeneiken. Noghoger, in het Forêt d’Aïtone, fietsen we inde koele schaduw van reusachtige dennen.Na tien trage kilometers wijken dedennen weer en staan we op de bijna1500 meter hoge Col de Vergio. Hier kruisenwe de GR-20, een van de ruigste wandelroutesvan Europa.We hebben veertig kilometer afdalen voorde boeg. De eerste helft slalommen wetussen loslopende varkens en koeien,daarna wurmen we ons door de diepekloof van de Scala di Santa Regina.Corte is het hart van Corsica en epicentrumvan een excentriek nationalisme. In de achttiendeeeuw werd hier het Corsicaanse parlementopgericht, waar al gauw werd beslotendat niemand anders dan de HeiligeMaagd Maria koningin van heteiland moest worden. De geest van deze hemelsematriarch moet zich wel wateenzaam hebben gevoeld tussen aardsevechtersbazen als Pasquale Paoli en CarloBuonaparte, die streden tegen de al vijf eeuwendurende heerschappij van Genua. Hetverzet werd met Franse hulp bestreden,maar dit was kostbaar en gedoemd te mislukken.Uiteindelijk verkocht Genua hetopstandige eiland aan Frankrijk, waar NapoleoneBuonaparte - de verfranste zoonvan Carlo, beter bekend als Napoleon – tenslottede touwtjes in handen zou krijgen.KORTE LONTJESIn de steile straatjes onder de citadel vanCorte wappert Paoli’s witte Corsicaansevlag met zwarte morenkop broederlijknaast een rode met het hoofd van CheGuevara erop. Levende heldenworden hier al eeuwen gewantrouwd,maar vande doden niets dan goeds.In een dag bedwingen we twee flinke cols.Kilometers lang fietsen we langs bloeiendegaspeldoorns en bermen vol witte, geleen paarse bloemen. Enkele jaren terugwoedde hier een vuurzee tot aan de krommezwarte dennen die de rand van hetbos markeren. Het vuur was vermoedelijkuit winstbejag aangestoken. Een eigentijdsemaffiamethode op een eiland waarde vendetta tot de oudste tradities behoort.De kogelgaten in de borden langsde weg laten goed zien hoe kort de lontjeshier kunnen zijn. Ook dat is Corsica.Wij ontmoeten hier vooral vriendelijkemensen. In een aangenaam simpel dorpvinden we wat we zoeken: een vergeetwinkeldie ’s avonds open is en gîte d’étapewaar onze tent in de tuin mag staan.MEDITERRANE ZUIDENGeleidelijk komen we van het alpienecentrum in het mediterrane zuiden vanCorsica. Bomen en varens wijken voordoornstruiken en cactussen. Door ontelbarelussen scheuren we de berg af omnegenhonderd meter lager vlakbij dehaven van het drukke en warme PortoVecchio tot stilstand te komen.Het is warm genoeg om een paar uur voorPampus te liggen op het nu nog rustigePlage de Palombaggia. Dan fietsen we delaatste Corsicaanse kilometers naar Bonifacio.Pal onder de muren van de citadel,in een haven die er uitziet als een kleinefjord, ligt de veerboot al klaar. Op naarSardinië en Rome!Zelf fietsenop Corsica?Corsica is ruig en bergachtig, maar iedereenmet een fit lijf en dito fiets kan deze tochtmaken. Op oppad.nl vind je een dag tot dagroutebeschrijving, waarbij de 700 km langetocht is opgesplitst in 13 etappes. Ook gevenwe tips om te overnachten, info over handigekaarten en gidsen, aanreisroutes, een hoogteprofielén de gps-track van de tocht.oppad.nlinfo video info video kaart kaart gps foto’s gps5 - 201145