Milieubeleid - Oapen

De openbaarheid van de procedure is een belangrijk kenmerk. Na bekendmakingvan het milieu-effectrapport vindt beoordeling van de aanvaardbaarheidervan door het bevoegd gezag plaats. Hierna komen inspraak, adviseringdoor wettelijke adviseurs en toetsing door de Commissie voor de m.e.r. aan deorde. De resultaten moeten door de bevoegde overheidsinstantie bij de uiteindelijkebesluitvorming worden betrokken.Om de positie van insprekers gelijkwaardiger te maken aan die van de overigebetrokken partijen zou, net als in Canada, een fonds kunnen worden gecreeerdvoor activiteiten ten behoeve van de inspraak tijdens de (aangepaste) m.e.r.-procedure (zie hierna). Men kan hierbij denken aan het (doen) uitbrengen vancontra-expertise, maar ook aan het organiseren van aanvullende inspraakbijeenkomstenof aan het ondersteunen van een groep publieksvertegenwoordigers.Een dergelijke voorziening zou initiatiefnemers prikkelen tot hetopstellen van kwalitatief hoogwaardige milieu-effectrapporten en de bevoegdebesluitvormende instanties, meer dan nu het geval is, aansporen tot objectieveen evenwichtige besluitvorming, vanwege de beduchtheid bij beide partijenvoor een goed gei'nformeerde publieke opinie.In de praktijk blijkt de procedure nogal eens weerstanden op te roepen. Debezwaren richten zich met name op het gebrek aan effici-entie van het besluitvormingsproces.Onnodige omslachtigheid en detaillering en lange doorlooptijdenbij de opstelling van een MER zouden hier in belangrijke mate debet aanzijn lo6. Suggesties die worden gedaan om in deze gebreken te voorzien, betreffenmet name het aanbrengen van differentiatie in de procedure en het verlenenvan een integraler karakter aan besluitvormingsprocessen waarbij m.e.r.betrokken is.Wat de eerste voorziening betreft, wordt gedacht aan het invoeren van een voorbeleidsplannen die niet m.e.r.-plichtig zijn, maar we1 potentieel belangrijkemilieubelastende gevolgen hebben.Bij het tweede aspect - het verlenen van een integraler karakter - is te denkenaan de procedure zoals die bijvoorbeeld in het ontwerp Trace-wet wordt voorzien:eBn integrale procedure waarbij die belangen, ook de ruimtelijke enmilieubelangen, worden afgewogen. Dit ontwerp brengt bovendien alle betrokkenbestuurslagen bijeen in een termijngebonden raam voor besluitvorming.Ook de invoering van de integrale milieuvergunning - in plaats van de talrijkesectorale milieuvergunningen - die voorzien is in het gewijzigde wetsvoorstelvoor het hoofdstuk Vergunningen en algemene regels van de Wabm (binnenkortWet Milieubeheer) kan in dit verband als voorbeeld worden genoemd.De raad zal eind 1992 op deze problematiek nader ingaan in een apart rapportover grote projecten.Drugkoppeling door kennis- en informatieplichtDe zojuist besproken milieu-effectrapportage betreft een verplichting omkennis omtrent milieugevolgen van voorgenomen handelingen te verwervenen mee te wegen in de besluitvorming. Naast deze kennisplicht is bij de m.e.r.ook voorzien in een informatieplicht die het karakter heeft van terugkoppeling:de werkelijk optredende milieugevolgen moeten worden vastgesteld omna te gaan of deze overeenkomen met de prognoses en of de effecten binnen devoorwaarden blijven die het besluit aangeeft. Deze verplichting blijkt in depraktijk evenwel slecht te functioneren.Een verplichting tot het genereren van kennis omtrent mogelijke milieugevolgenalsook tot publiekelijk informeren over de milieubelasting die feitelijk'06]Raad van Advies voor de Ruimtelijke Ordening, Advies over het verslog van de werking van de regeling milieu-effectrapportoge; 'sGra-venhage. 1991, blz. 18.MILIEUBELEID