Milieubeleid - Oapen

zowel gegevens van bedrijven die milieu-apparatuur en -diensten aanbiedenals van bedrijven die met milieuproblemen te maken hebben en derhalve aantechnische oplossingen behoefte hebben.De in Nederland bestaande verplichte registratie van bedrijven, verenigingenen stichtingen in het Handels-, Verenigingen- en Stichtingenregister wordtbenut om gegevens voor het schema te verkrijgen. Nederland ligt wat ditinstrument betreft voor op het buitenland, waar een dergelijke verplichte registratieveelal niet bestaat.Aan het eind van de jaren zestig is milieu-effectrapportage (environmentalimpact assessment) voor het eerst toegepast in de Verenigde Staten, en enkelejaren later ook in Canada. De Amerikaanse regeling vereist hier dat er bij allefederale wetsvoorstellen en andere belangrijke federale activiteiten die dekwaliteit van het menselijk milieu significant be'invloeden, een milieu-effectrapportwordt opgesteld. Het heeft in de Verenigde Staten als resultaat gehaddat milieu-overwegingen daadwerkelijk bij de besluitvorming worden betrokkenen deze dikwijls aantoonbaar hebben bei'nvloed.Hoewel in Nederland vanaf 1987 ervaring is opgedaan met dit instrument, ishet pas in 1987 bij wet ingevoerd. De m.e.r.-plicht betreft voorgenomen activiteitendie bij uitvoering belangrijk nadelige gevolgen voor het milieu kunnenhebben. Het gaat hierbij bijvoorbeeld om industriele en infrastructurele projecten,en om olie- en gaswinning en landinrichtingsprojecten. Nederland heeft zoook voldaan aan de richtlijn hierover van de Europese Gemeenschap, die voorschrijftdat vanaf juli 1988 de EG-landen over een m.e.r.-regeling moetenbeschikken.Milieu-effectrapportage is het gevolg van het wettelijk voorschrift om informatieover de gevolgen voor het milieu van een voorgenomen activiteit tebetrekken bij de besluitvorming over die activiteit. De hoofddoelstelling is hetmilieubelang naast andere belangen een volwaardige plaats in de besluitvormingte geven. Het genereren van informatie staat hierbij centraal. In eenmilieu-effectrapport moet het doe1 van een voorgenomen activiteit en de wijzewaarop dat doe1 moet worden gerealiseerd, worden beschreven. Daarbij dienenmogelijke alternatieven voor de uitvoering van het plan te worden aangegeven.Zowel de gevolgen voor het milieu van een voornemen als die van demilieugevolgen van de alternatieven moeten in beeld worden gebracht. Hetnul-alternatief - de te verwachten ontwikkeling van het milieu indien geenactiviteit wordt ondernomen - functioneert daarbij als referentie om inzicht tekrijgen in de ernst van de milieugevolgen. Zo kunnen verschillende belangenen alternatieven tegen elkaar worden afgewogen in de besluitvorming. Daarbijmoet ook worden bezien op welk schaalniveau de milieuproblemen die denieuwe activiteit met zich meebrengt, zich voordoen. De besluiten waarbijmilieu-effectrapportage wordt toegepast kunnen zo doorzichtiger worden,waardoor de legitimiteit van het besluit kan toenemen.De kosten van het (doen) opstellen van een milieu-effectrapport varieren ingrootte van enkele procenten tot enkele promillen van de investering. Dezekomen voor rekening van de initiatiefnemer zelf. De milieu-effectrapportage isdan ook in overeenstemming met het beginsel 'de vervuiler betaalt'. Wanneerde rapportage leidt tot verbeteringen in het project - ook met het oog op eventuelelatere aansprakelijkheid -, zou het zelfs kostenbesparend kunnenwerken, zowel vanuit maatschappelijk als vanuit projectoogpunt105.'1N.T. van Eek. R. Rense en D. Samkalden. Hondleiding milieu-effectropportoge; Ministerie van Volkshuisvesting. RuimtelijkeOrdening en Milieubeheer, Lelystad, Koninklijke Vermande b.v., 1987, blz. 3.104 WETENSCHAPPELIJKE RAAD VOOR HET REGERINGSBELEID