Milieubeleid - Oapen

menten ter beperking van het afvalvolume. Daarnaast vereist de geloofwaardigheidvan het milieubeleid dat de organisatie van de afvalvenverking sterkwordt verbeterd.4. Particulier autogebruikVoor het beperken van de groei van emissies door het autoverkeer is hethuidige beleid nuttig, maar naar alle waarschijnlijkheid ontoereikend. Indienwordt vastgehouden aan de emissiedoelstellingen, is aanvullend beleid nodig.Centraal daarin kan een verhoging van de brandstofpr&en staan (evt. ten delevia de reeds genoemde energieheffingen). Een dergelijk beleid verdraagt zichechter niet met het laten voortbestaan van impliciete subsidies als:- het reiskostenforfait in de inkomstenbelasting;- het niet in rekening brengen van ruimtebeslag (bijv. voor het parkeren instedelijke gebieden);- het onvolledige verhaalsrecht voor schade aan personen bij verkeersongevallen.Het toepassen van de methode op een aantal milieubeleidssituaties laat zien datfinanciele en privaatrechtelijke regulering voor relatief veel problemen bruikbareinstrumenten vormen. Deze conclusie is in tegenstelling met het huidigemilieubeleid, waarin directe regulering een hoofdrol speelt. Om de instrumentenadequaat in te kunnen zetten, moet vervolgens gekeken worden hoe hetschaalniveau van beleid (de jurisdictie) kan worden aangepast aan het schaalniveauvan het milieuprobleem: de derde centrale boodschap van dit rapport.JurisdictieHet is van groot belang voor de efficiency, de effectiviteit en de legitimiteit vanhet milieubeleid dat de optimale bestuurlijke schaal gevonden wordt.Tegen deze achtergrond onderscheidt de raad, onder stapsgewijs verruimdeveronderstellingen inzake de internationale omgeving waarin het Nederlandsemilieubeleid gevoerd wordt, een drietal beleidsperspectieven.1. Het nationaal beleidsperspectief, waarin het buitenland niet 'meewerkt' aan deoplossing van milieuproblemen.2. Het Europa-perspectief, waarin we1 een gemeenschappelijk milieubeleid totstand komt, maar binnen een afgeschermd territorium.3. Het mondiale beleidsperspectief, waarin ruimte ontstaat voor een mondiaalenergie- en milieubeleid.Het beleid dient erop te worden gericht deze perspectieven dynamisch inelkaar te laten overlopen. Naar het oordeel van de raad is daarmee Ben van debelangrijkste strategische mogelijkheden aangeduid. Zo bezien is het debelangrijkste functie van het nationale perspectief dat het de grenzen verkentom via een actieve en doelgerichte milieudiplomatie in het Europa-perspectiefte geraken. Succes in dit tweede perspectief kan dan weer de basis leggen vooreen doorbraak naar het mondiale perspectief.De optimale inzet van instrumenten blijkt weliswaar gevoelig te zijn voor deomvang van de jurisdictie, maar de schaal van het bestuur kan door doelbewusteactie worden aangepast aan de eisen van milieu en economie. Internationaalkan een verdere opschaling van het milieubeleid echter op politiekeproblemen stuiten en de ontwikkeling van een slagvaardig milieubeleid in deweg staan. Door een actieve milieudiplomatie kan worden bewerkstelligd datieder milieuprobleem behandeld wordt op de daarvoor geeigende schaal, ondervermijding of althans substantiele vermindering van het verplaatsingsgevaarof het verlies aan concurrentiepositie voor de betrokken economische activiteiten.Op weg naar de uiteindelijke mondialisering van een regulerende energi'eheffingis een goed begin op Europese schaal zo het halve werk. De aanzethiervoor kan gevonden worden in regionale coordinatie. Daartoe zou de Nederlandsediplomatie erop gericht moeten worden om bij deons omringende landenbelangstelling te wekken voor de invoering van heffingen op vooralsnog hetmarginale verbruik met een heffingsvrije voet waardoor de internationaleverplaatsing van economische activiteiten beheersbaar blijft.MILIEUBELEID