Milieubeleid - Oapen

lijke betrekking tussen de controleur en de gecontroleerde. In de Landbouwkwaliteitswetgeschiedt de controle in het kader van een verplichte aansluitingbij een privaatrechtelijke organisatie. Bij de financiele controle van ondernemingendoor registeraccountants berust de controle daarentegen op eenwettelijke plicht om over een goedkeurende verklaring te beschikken. Ook inhet milieurecht is deze figuur niet geheel onbekend. De kennisgevingsplichtvoor nieuwe stoffen in de Wet milieugevaarlijke stoffen is daarvan een toepassing.Gegeven het vaak sterk technisch karakter van controlebeoordelingen in hetkader van de uitvoering en handhaving van het milieubeleid, is een veelruimere toepassing van deze mogelijkheid denkbaar 34. In gevallen echter dathet niet gaat om de vraag of er in het geheel niet is voldaan aan de eisen, maarveeleer om de uitleg of de wijze van toepassing van die eisen, levert deze wijzevan controle weinig winst op. Dan ontstaan er immers twee geschillen waar ervoorheen slechts BBn was: een eerste over het handelen zonder verklaring eneen tweede over de vraag of de verklaring moet worden afgegeven.Privatisering van de controle vereist erkenning door de overheid van decontrole-instanties en toezicht daarop. In het scheppen van een eenzijdigeafhankelijkheid tussen particulieren ligt steeds het gevaar van misbruik besloten,bij de beoordeling dan we1 bij de daarvoor gevraagde prijs. Concurrentie tussende diensten van controle-instanties kan dat gevaar tegengaan, zij het dathet gevaar daarvan is dat controleur en gecontroleerde gemene zaak makenten laste van het milieu. Dit zijn echter risico's die voor een belangrijk deel doorde betrokken beroepsgroep beheerst en bestreden kunnen worden in hetbelang van de status en het aanzien van de beroepsgroep als zodanig. Zo nodigkan een publiekrechtelijke ordening van de beroepsgroep (accountants, advocaten,enz.) ondersteuning bieden. Op papier en in theorie heeft overheidscontrolede beste papieren; de voordelen daarvan verdwijnen in de praktijk echterin het niet wanneer vanwege overbelasting van het controle-apparaat in hetgeheel niet gecontroleerd wordt en handhaving door feitelijk gedogen onmogelijkwordt.Ontwikkeling van milieucontrole als particuliere dienstverlening heeft eenmeer algemeen maatschappelijk belang. Zolang controle in de ogen van degecontroleerden niet alleen formeel maar ook materieel uitsluitend door hetbestaan van een wettelijke plicht daartoe wordt gerechtvaardigd en door eenoverheidsdienst wordt uitgevoerd, heeR de ontwikkeling van doeltreffendecontroletechnieken weinig perspectief. Venvezenlijking van een duurzameontwikkeling vereist echter voor alles een verbetering van de kenbaarheid encontrolemogelijkheden van het milieubelastend effect van bepaalde activiteiten.Informatie daaromtrent wordt evenwel ook voor het betrokken bedrijfslevenvan steeds groter belang, gegeven dat milieubelasting een dimensie vande keuze van consumenten wordt en in de meeste gevallen tevens rendementsverliesbetekent. Dit wordt nog versterkt naarmate als gevolg van het milieubeleidde prijs van milieubelasting steeds sterker aan de onderneming inrekening gebracht wordt. In die situatie wordt controle een belang voor deonderneming zelf; evenals een goede accountantscontrole mede een instrumentvan het management van de onderneming is geworden, kan dit ookgebeuren met de milieucontrole. Milieucontrole door de overheid zal nietkunnen voorzien in de praktische behoefte aan advies van het bedrijfsleven(budgetfinanciering biedt daarvoor in beginsel geen gelegenheid) en evenminde ruimte hebben om via eigen initiatief verbeterde controletechnieken teontwikkelen (gegeven de gehoudenheid aan circulaires terzake en de eisen vanbewijsvoering). Ontwikkeling van doeltreffende controletechnieken is om diereden vooralsnog gebaat bij een sterk particulier initiatief op dat terrein,"1 Zie bijvoorbeeld WRR. Rechtshandhoving, op.cit.