Nummer 3/2011 (.pdf) - FOD Sociale Zekerheid

DE DUALISERING VAN HET FRANSE SOCIALEBESCHERMINGSSYSTEEMmingsniveau door het contributieve aspect van de uitkeringen uit te breiden, dat wilzeggen, door de hoogte van de bijdragen en de uitkeringen sterker aan elkaar telinken. Dit steunt uiteraard op de reeds bestaande logica van deze socialeverzekeringsprogramma’s.Tot slot gaat het feit dat de sociale partners deze verminderingvan de uitkeringen steunden, uit van een quid pro quo (Bonoli, 1997), die dan weersteunt op het onderscheid tussen dat wat door bijdragen en dat wat door belastingenzou moeten worden gefinancierd. De regering verbindt zich ertoe om de “onredelijkelasten” te betalen; dat wil zeggen dat ze de non-contributieve uitkeringen(forfaitaire sociale minima voor ouderen, gehandicapten en langdurig werklozen;bijdragekrediet voor periodes zonder werk ten gevolge van werkloosheid, opvoedingvan de kinderen, ...) zal financieren in ruil voor een verlaging van de socialeverzekeringsuitkeringen(Bonoli, Palier, 1996).Deze veranderingen bogen op nieuwe instrumenten (veranderingen van deberekeningsregels, creatie van financieringen door belastingen, ...), maar wordengezien als middelen die de eigenheid van de sociale verzekeringen behouden endeze soms zelfs nog kracht bijzetten (de sociale partners zijn van oordeel dat – doorde staat de non-contributieve uitkeringen te laten betalen – de sociale verzekeringenkunnen worden “gezuiverd” en zo worden versterkt). Ze kunnen worden gezien als“tweederangsveranderingen” (Hall, 1993). Enerzijds wordt door deze hervormingende dekking van de sociale zekerheid kleiner (minder gedekte personen, mindergrote uitkeringen), maar anderzijds komt er meer ruimte vrij voor de ontwikkelingvan nieuwe uitkeringen, boven op de verplichte sociale verzekering voor de aanvullendeverzekeringen (bijvoorbeeld privépensioenen) en onderaan voor wie zijnrechten op sociale verzekering heeft verloren (of voor wie deze nooit heeft gehad).3.3. DE INSTITUTIONELE HERVORMINGEN: NIEUWE UITKERINGEN, NIEUWE FINAN-CIERING, NIEUWE MACHTSVERDELINGDe hierboven uiteengezette hervormingen hadden tal van gevolgen op economisch,sociaal en politiek vlak. Door de plannen om de begroting van de sociale zekerheidin evenwicht te brengen, steeg het niveau van de sociale bijdragen, waardoor deeconomische moeilijkheden nog erger werden. Door de maatregelen om de uitgavente verminderen, waren de uitkeringen minder hoog en bleven meer mensenzonder bescherming, wat de sociale uitsluiting nog groter maakte. Het was geensinecure om al deze hervormingen uit te voeren aangezien ze gepaard gingen meteen groot aantal manifestaties en stakingen, die het einde van de sociale vredeinluidden. Tijdens de jaren 1990 werden nieuwe diagnoses van de moeilijkhedenstilaan gepopulariseerd bij de deskundigen, politici en zelfs vakbondsleden: het systeemwas niet het slachtoffer van de crisis, maar maakte deel uit van de oorzakenvan de sociale, economische en politieke moeilijkheden in Frankrijk.383