Nummer 3/2011 (.pdf) - FOD Sociale Zekerheid

DE HERVORMINGEN VAN DE WERKLOOSHEIDSUITKERING IN CONTINENTAAL EUROPAde financiële vereisten rekening wordt gehouden, blijkt het echter onvermijdelijkdat, als voor sommigen de voorwaarden om in aanmerking te komen worden versoepeld,dit moet worden gecompenseerd door een beperking van rechten vooranderen. Met argumenten als zouden sommige groepen in het kader van debestaande regels worden ‘overbeschermd’, moeten die domeinen wordenaangewezen die aan dergelijke compenserende besparingen zouden kunnen wordenonderworpen. De basisidee bestaat er met andere woorden in, dat zowel het‘overschot’ als het ‘tekort’ in de bestaande bepalingen inzake uitkeringen moet wordengecorrigeerd, waardoor men zou komen tot een beschermingsstelsel dat mindervrijgevig is voor de ‘insiders’, maar meer bescherming zou bieden aan de ‘outsiders’,die op de arbeidsmarkt in aantal blijven toenemen.1.3. ACTIVERINGHet begrip activering vormde een derde element op de agenda van de hervormingenvan het beleid inzake bescherming tegen werkloosheid. In algemene bewoordingengesteld, willen beleidsinitiatieven voor activering werkloze individuendoen overgaan van vergoeding van de inactiviteit naar vergoeding van de activiteit.Een eerste geheel van werkmiddelen omvat de maatregelen die de criteria voor toegangtot de uitkeringen wijzigen, bijvoorbeeld de striktere vereisten met betrekkingtot het zoeken naar werk, soepelere definities van wat een passende / aanvaardbarejobaanbieding is en explicietere sancties als de regels niet worden nageleefd. Eentweede geheel bestaat uit werkmiddelen die werkloze werknemers directer aan dearbeidsmarkt doen aanpassen, of omgekeerd, door toedoen van bekwamingsopleidingenvoor werklozen of door de creatie of toekenning van subsidies voor ‘startbanen’die lager geschoolden in staat stellen om naar de arbeidsmarkt terug te keren.Deze nieuwe relatie tussen werkzoekende en gemeenschap wordt meestal geformaliseerdin een ‘conventie’, een ‘contract’ of een ‘plan’, die in detail en schriftelijkde rechten en de plichten van beide partijen tijdens de periode van werkloosheidvermelden (zie Dufour et al., 2003; Eichhorst et al., 2008).1.4. INTEGRATIE VAN DE ADMINISTRATIESEen laatste belangrijk element van de agenda voor de hervormingen van het beleidinzake bescherming tegen werkloosheid betreft de ‘integratieve’ administratieveherstructurering van de sector. Hoewel deze agenda in de media minder aandachtkrijgt, is hij vanuit vele gezichtshoeken de voorafgaande procedurevereiste waaraanmoet worden voldaan om met succes nieuwe ingrijpende wijzigingen te kunnendoorvoeren. Dit is vooral waar voor twee hervormingsdynamieken die elkaar gedeeltelijkoverlappen: harmonisering van de verschillende niveaus en types van uitkeringenaan werklozen (bv. verzekeringsdiensten en bijstandsuitkeringen) en de toenaderingtussen of zelfs fusie van de instellingen die de uitkeringen in naturamoeten uitbetalen, en de openbare diensten voor arbeidsbemiddeling (arbeidsdiensten).Dergelijke hervormingen moeten dubbelwerk en bevoegdheidsgeschillen ophet niveau van de coördinatie van het beleid beperken; zij moeten zo het overheids-483