Nummer 3/2011 (.pdf) - FOD Sociale Zekerheid

BELGISCH TIJDSCHRIFT VOOR SOCIALE ZEKERHEID - 3e TRIMESTER 2011werklozen, een uitbreiding van de werkbonus en flexibele werkuren op het eindevan de loopbaan.Er werd strenger toegezien op de beschikbaarheid van werklozen. Alle werklozendie gedurende 18 maanden een werkloosheidsuitkering hadden ontvangen, werdenuitgenodigd voor een gesprek (26), waar hen dan werd gevraagd om te bewijzendat ze naar een gepaste baan hadden gezocht. Indien ze dit bewijs niet konden voorleggen,zouden ze geleidelijk aan hun uitkering verliezen. Een werkloze die nietecht naar werk zoekt, zou zijn werkloosheidsuitkering gemiddeld na 26 maandenverliezen. De vakbonden waren bij de invoering van deze maatregel betrokken.Een van de maatregelen tegen werkloosheidsvallen – de werkbonus – werd tot delaagste lonen uitgebreid. De werkbonus was bedoeld om ervoor te zorgen dat laagbetaaldewerknemers een hoger nettoloon konden ontvangen zonder dat hun brutoloonwerd verhoogd. Dat betekent dat de verlaging van de socialezekerheidsbijdragevan de werknemer rechtstreeks naar het nettoloon ging.De sociale partners hadden het gevoel dat ze aan de kant waren gezet, aangezien zevooraf niet waren geraadpleegd. De regering beloofde dat ze tijdens de eigenlijketenuitvoerlegging van deze maatregel wel zouden worden geraadpleegd.De zelfstandigenorganisaties hadden eveneens de indruk dat ze op de achtergrondwerden gehouden. Naar aanleiding van de superministerraad werden nochtansenkele beslissingen genomen over de beloofde verbetering van het sociale statuutvan zelfstandigen. De zelfstandigenorganisaties hadden kritiek op de financieringvan de hogere pensioenen, waarvoor de zelfstandigen zelf zouden moeten bijdragen.Later in het jaar bedaarden de gemoederen enigszins, toen werd beslist dat deverhoging zou ingaan zonder dat bij de zelfstandigen zelf extra bijdragen zoudenworden geïnd.Eén maand na de superministerraad in Gembloux, werd opnieuw een superministerraadgeorganiseerd, deze keer in Oostende. Daar waar tijdens de eerste superministerraadvooral de economische aspecten van de werkgelegenheid werden aangekaart,werd tijdens de laatste meer aandacht besteed aan het sociale en dan in het bijzonderaan de levenskwaliteit, die volgens Eerste minister Verhofstadt het basisthemamoesten vormen van de aangekondigde resem maatregelen.De top werd voorafgegaan door een betoging van de vakbonden, die eisten dat ereen link werd gelegd tussen de socialezekerheidsuitkeringen en de welvaart. Bovendieneisten ook de ziekteverzekeringsmaatschappijen betere invaliditeitsuitkeringen.(26) In streken met weinig werkloosheid kunnen werklozen al na 12 maanden worden uitgenodigd,in andere dan weer pas na 24 maanden.438