Nummer 3/2011 (.pdf) - FOD Sociale Zekerheid

DE HERVORMING VAN DE BELGISCHE VERZORGINGSSTAAT: EEN KRONIEK“algemene socialezekerheidsbijdrage”, naar het voorbeeld van de “ContributionSociale Généralisée” (veralgemeende sociale bijdrage – CSG) die in 1991 in Frankrijkwerd ingevoerd, kon echter niet alle coalitiepartners bekoren.5. DE ACTIEVE VERZORGINGSSTAATIn 1999 kwam een coalitieregering van liberalen, socialisten en groenen aan demacht, onder leiding van de liberaal Guy Verhofstadt. Voor het eerst in veertig jaartijd werd een regering gevormd zonder de roomse partijen (en mét de ecologisten).De Regering-Verhofstadt I (1999-2003) legde dan ook sterk de klemtoon op sociaalcultureleaangelegenheden; zo werd het homoseksueel huwelijk mogelijk gemaakten kwam er een wetgeving inzake euthanasie.De coalitie kon ook voordeel halen uit een herstel in de wereldeconomie en uit degunstige vooruitzichten op het vlak van economische groei. De positieve gevolgenvan de herstelmaatregelen werden ook voelbaar en bijgevolg werden ook begrotingsfaciliteitengevonden voor een nieuwe investeringsagenda, die wat de socialeaspecten betreft, op een innovatief en nieuw sociaal paradigma gebaseerd zou zijn.5.1. EEN NIEUW PARADIGMA: DE ACTIEVE VERZORGINGSSTAATHet sociale en economische gedeelte van het regeringsakkoord van deze Regering-Verhofstadt I werd ontwikkeld op basis van het paradigma van de “actieve verzorgingsstaat”.Dit ontwerp werd opgesteld door Frank Vandenbroucke, Minister vanSociale Zaken en Pensioenen in de Regering-Verhofstadt I. Het concept van de actieveverzorgingsstaat werd beïnvloed door een internationale vernieuwingsbewegingbinnen de sociaaldemocratische beweging, maar ook door het Europese werkgelegenheidsdebat.Bovendien herkennen we ook bepaalde elementen van het sleutelplandat Dehaene in 1995 aan de kiezers voorlegde, en van het toekomstplan van desocialistische partij.Met de actieve verzorgingsstaat als paradigma werden liberale eisen, zoals belastingverlagingen activering van werklozen, verzoend met socialezekerheidsmaatregelenom de situatie van de zwaksten in de samenleving te verbeteren, zoals de maximumfactuurin de ziekteverzekering, vooral dan voor chronische aandoeningen, en deverhoging van de laagste pensioenen. Het duidelijke herstel van de economischegroei maakte de begrotingsmarges vrij die hiervoor noodzakelijk waren.Gedeeltelijk onder invloed van de Europese Werkgelegenheidsstrategie werd daarbijeen beleid gelanceerd dat de klemtoon legde op activering. In het kader van deEuropese Werkgelegenheidsstrategie werd duidelijk dat het niveau van arbeidsmarktparticipatiebij de Belgische bevolking zeer laag lag, in vergelijking met hetpeil in andere Europese landen, in het bijzonder bij 50-plussers. Door het economischeklimaat daalde de werkloosheid en het aantal vacatures steeg fors, maar het429