Nummer 3/2011 (.pdf) - FOD Sociale Zekerheid

BELGISCH TIJDSCHRIFT VOOR SOCIALE ZEKERHEID - 3e TRIMESTER 2011pensatie was maar mogelijk door toedoen van werknemersaandelen in het bedrijfen daarop was de loonmatiging niet van toepassing.Er werd een wet goedgekeurd die alle werknemers recht gaf op loopbaanonderbreking.De werknemers kregen ook het recht om vanaf hun 58e deeltijds met brugpensioente gaan. In ondernemingen waar een collectieve arbeidsovereenkomstvoorzag in brugpensioen vanaf de leeftijd van 55 jaar, werd deeltijds brugpensioeneveneens een optie op diezelfde leeftijd. De regering hield duidelijk rekening metde opmerkingen van de sociale partners, maar tegelijkertijd moedigde ze de socialepartners er ook expliciet toe aan om voor bepaalde aspecten zelf overeenkomsten afte sluiten.Om de werkgelegenheidsakkoorden door te voeren, combineerde de regering tweebestaande systemen: de ondernemingsplannen, die vooral op de ondernemingengericht waren, en de sectorale overeenkomsten inzake werkgelegenheid. In eersteinstantie kregen de sectoren de tijd om tot collectieve arbeidsovereenkomsten tekomen. Vervolgens kregen de ondernemingen de tijd om dergelijke overeenkomstenaf te sluiten. Uiteindelijk moesten twee elementen worden uitgekozen uit eenmenu met zes elementen: loopbaanonderbrekingen of deeltijds brugpensioenbovenop het wettelijke stelsel, vrijwillig deeltijds werk, collectieve arbeidstijdverkorting,flexibele werkuren of beperking van overuren en/of bijkomende opleidingen.Een onderneming die een van deze maatregelen doorvoerde, kon een maatregelnaar keuze toevoegen.In 1997 werd een zogenaamde “sociale” Maribel ingevoerd, waarmee voor werknemersin de non-profitsector de werkgeversbijdragen werden verlaagd om de tewerkstellingin deze sector in de hand te werken. De regering hoopte door middel vandeze maatregel duizenden banen te kunnen creëren.4244.3. DE HERVORMING VAN DE SOCIALE ZEKERHEIDIn 1995 was sociale zekerheid het kernthema van de federale verkiezingen. De SP(de Vlaamse socialistische partij, waarvan de huidige sp.a de politieke erfgenaam is)lanceerde haar verkiezingscampagne met de slogan “onze sociale zekerheid”. DeVlaamse christendemocraten (CVP, nu CD&V) betraden het strijdperk met het “sleutelplan”voor de sociale zekerheid van Eerste minister Dehaene. In dit plan, gepubliceerdin boekvorm als “titel: “Sleutels voor morgen: mijn agenda voor de volgenderegering”, lag de klemtoon op werkgelegenheid en sociale zekerheid. Het laatstehoofdstuk bevat een aantal prioriteiten op voor de volgende regering: de bedoelingwas om de groei van de werkgelegenheid te bevorderen door de socialezekerheidsbijdragenvan de werkgevers selectief te verlagen. Er moest voorrang worden gegevenaan de laagste inkomensschijven, aan deeltijds werk en aan arbeidsintensiteit.Om budgettaire redenen werd een lineaire vermindering uitgesloten. Verderbeklemtoonde Dehaene de noodzaak om een alternatieve manier te vinden om desociale zekerheid te financieren.