N - Westfriese Golfclub

DIMPLESNUMMER 69: december 2007 HERINNERINGEN AAN KEES KOK EINDELIJK... MIXED MATCHPLAY GEWONNEN5 JANUARI: NIEUWJAARSRECEPTIE! BIJZONDER JEUGDWEEKEND HEBT U AL EEN IJZEREN PRO? EN MEER...

SUBSPONSORS HOLESPONSORS HOLESPONSORSWEST-FRIESLAND BEHEER BV

InhoudVan de voorzitterTekst: Piet StruikpaginaVan de voorzitter 3Van de redactie 45 januari: nieuwjaarsreceptie! 4Wijzigingen voor de Handicart 5Nieuwe leden 5Senioren dames verrassend kampioen 6Vriedinnendag: mulligans te koop 7Sluitingswedstrijd DIH 8DIH zomer- en winterwedstrijden 9Wat heb ik nou aan mijn klomp hangen? 9HERINNERINGEN AAN KEES KOK* Locker... 10* Voor altijd met DIH verbonden 11* Zeer betrokken bij de club 12* Eerbetoon 13Golfen in het buitenland, maar waar? 13Mixed Matchplay: eindelijk gewonnen! 14Opgelicht... 16Het alternatief was het Leger des Heils 17Jeugdweekend: bevroren greens 18Koken na 19 holes: super salade Nicoise 20IJzeren pro! 21Winterwedstrijden: neem introducé mee 23Geen seizoen verdient al dat gemopper... 24Wist u dat... 26Colofon 26De volgende Dimplesverschijnt half maart.Kopij graag inleveren vóórvrijdag 15 februari 2008!In mijn vorig voorwoord heb ik mijn zorgenuitgesproken over de ontwikkelingen van hetledenaantal en de consequenties die dezezullen hebben voor de financiën. Ook hetfunctioneren van de vereniging moet onzeaandacht krijgen. Wellicht hebben wij alsbestuur te weinig aandacht besteed aan hetverenigingsleven van onze club. De afgelopenjaren hebben wij veel tijd besteed aan de ontwikkelingvan het geheel – want wij wildengraag een volwaardig operationele 18 holesbaan – en is er te weinig aandacht besteedaan het reilen en zeilen van de vereniging.Het aantal leden is daarbij van groot belang.Ons helaas ontvallen lid Kees Kok heeft onsnog een ‘nalatenschap’ achtergelaten middelseen brief aan het bestuur, waarin hij onsideeën aanreikt om tot een ledenaanwas tekomen. Kees heeft middels deze brief nadrukkelijkaangetoond dat hij ZEER BETROKKENwas bij zijn/onze club. Wij zijn hem zeerdankbaar en hebben hem toen gezegd dat deinhoud van zijn brief gebruikt zal wordenvoor een te organiseren open dag in 2008.Wat mij betreft wordt het een ‘Kees Kok-dag’.Op het afgelopen voorzittersoverleg (voorzittersvan alle commissies plus bestuur) hebbenwij uitvoerig stilgestaan bij deze nieuwe ledenproblematiek. Ook werd de landelijke ontwikkelingvan golfend Nederland bij de discussiebetrokken. Het is gebleken dat van de toenamevan 24.000 golfers in 2006 slechts 50%zich wil binden aan een vereniging. Dit gegevenmag voor ons geen excuus zijn om nietactief te blijven om mensen aan onze verenigingte binden.Ook is het interessanten belangrijkom de witte GVBers,onze gasten,naar onze bijzonderuitdagende baan en mooie accommodatieste lokken. Dat geldt voor zowel bedrijvenals particulieren. In de begroting zijn de daggreenfeeserg belangrijk en gezien de ontwikkelingen,zoals hierboven beschreven, wordenze steeds belangrijker.Om het nog aantrekkelijker te maken voor deleden, gasten, bedrijven en andere groeperingenvindt het bestuur het noodzakelijk om degedateerde aankleding van de bovenverdiepingte restylen. Voor een deel is het achterstalligonderhoud, waar reeds opdracht voorgegeven is; voor de overige plannen hebbenwij u op de algemene ledenvergadering geïnformeerd.Voor de opvolging van Gijs van der Heidenwordt op dit moment – half november – metverschillende partijen gesproken en ik hoopdat wij per 1 januari 2008 een nieuwe pachterkunnen begroeten, zodat u op de nieuwjaarsreceptieop 5 januari kennis met hemkunt maken.Ik wens u, mede namens het bestuur, plezierigekerstdagen en een feestelijke jaarwisselingtoe.3

4Van de redactieTekst: Vera WeymanHet laatste nummer van het jaar alweer. Ophet moment dat ik dit schrijf – zondagmiddag25 november 15.30 uur – lijkt het buitennacht en klettert er de zoveelste hagelbuitegen de ramen. Ik ben bijna blij dat ik binnenachter het scherm met een kop thee zit enniet op de golfbaan loop, want de hagelstenenzijn zo groot dat je vast met een hoofd voldimples van de baan komt.Wat Dimples betreft is 2007 een fantastischjaar geweest. De redactie heeft nog nooit zoveel kopij van onze leden ontvangen en vaakvoorzien van foto’s. Hulde! Grappig genoeggeeft veel kopij soms toch ook een probleempje.Zo heeft onze rubriek ‘Westwoud natuurlijk’niet in de laatste twee nummers gestaanomdat er eenvoudig geen plaats meer voorwas. Het clubblad dikker maken kan niet,want dan past het niet meer tussen deomslag. Een luxe probleem dus, maar zo’nprobleem hebben wij graag.Dit is overigens de laatste keer dat Dimplesdeze omslag heeft. Vanaf het maartnummervan 2008 zit er een nieuwe omslag om; onzevormgever Frank Vermeulen is er al meebezig.In deze Dimples zult u een aantal pagina’svinden die aan Kees Kok gewijd zijn. Vandiverse leden hebben wij kopij ontvangenover dit bijzondere lid van onze club, die inseptember bij een ongeluk om het leven isgekomen. Zeer aangrijpend vinden wij debijdrage van zijn zoon Richard, die samenmet zijn moeder de locker van Kees heeftleeggemaakt.Verder staan er natuurlijk verslagen in van delaatste wedstrijden van dit jaar. Leuke, origineleverslagen met veel foto’s.Ik hoop dat u van het lezen van deze Dimplesnet zo geniet als wij van het samenstellen.De redactie – Christine, Eveline, Gerda enVera – wenst u sfeervolle feestdagen, eenspetterende jaarwisseling en veel mooiewinterrondjes op onze golfbaan.ZATERDAG 5JANUARI 2008:NIEUWJAARS-RECEPTIE!Onze jaarlijkse nieuwjaarsreceptie wordtzoals gewoonlijk gehouden op de eerstezaterdag van het nieuwe jaar. Op zaterdag 5januari a.s. bent u vanaf 17.00 uur vanharte welkom in het clubhuis, waar we metz’n allen het glas heffen op een mooi ensuccesvol 2008. Noteert u het vast in uw(nieuwe) agenda?

Wijzigingen voor de HandicartTekst: Arie Bruidegom/ Foto: Jaap VermeulenNa overleg op de regiovergaderingen heeft deStichting Handicart besloten om het eigenrisico in geval van schade van nu € 500 weerterug te brengen naar € 100. Ook is er metingang van 1 januari 2008 een inzittendeschadeverzekeringafgesloten. Iedereen dieover een geldige gebruikerspas beschikt is danverzekerd.Om de daarmee gepaard gaande kostenverhogingte kunnen opvangen, zullen de tarievenenigszins verhoogd worden:1 mindervalidemet gebruikerskaart € 3,502 mindervalidenmet gebruikerskaart € 7,001 valide + 1 mindervalidesamen 1 kar € 10,00Validen per kar € 20,00Gebruikerskaart(na afgifte machtiging) € 8,50Elke pashouder ontvangt individueel nogbericht over deze wijzigingen.Elk jaar organiseren wij de locale Handicartwedstrijdop Hemelvaartsdag. Volgend jaarvalt dat op 1 mei. Dit kunt u alvast in uwagenda noteren.Nieuwe leden welkom!Nieuwe ledenPaul Karels 28 juli ‘07HoornHenry Kieft 17 augustus ‘07HoornLody Berkenbosch 1 oktober ‘07EnkhuizenPieter Bijlsma 1 oktober ‘07WognumMarijke Pattynama 1 oktober ‘07OosthuizenMarjanne Verdonk 1 oktober ’07ZwaagSander Odekerken 1 oktober ‘07VijfhuizenNiels Hoffer 1 november ‘07UrsemNieuwe jeugdledenMarloes Dallinga 9 september ‘07HoornPaulien Dallinga 9 september ‘07HoornJoanne van Middendorp 27 september ‘07HoornChelloo van Oort 28 oktober ‘07HoornNieuwe sponsorledenJacco Vleesch du Bois 8 augustus ‘07OosterblokkerLouis Maas 18 augustus ‘07HoornFrans Schouten 26 september ‘07SchellinkhoutJan van Rhienen 16 oktober ‘07Amsterdam5

6Senioren damesverrassend kampioenVoor de start van de competitie zag het erallemaal heel rooskleurig uit. Er hadden zich9 dames voor de competitie opgegeven, dusgeen zorgen deze keer...?Helaas moesten al voor de start van de competitietwee dames zich wegens ziekte afmelden.Met zeven dames moet het toch ook lukken;en dat is tot op de laatste wedstrijd naook gelukt! De laatste wedstrijd waren PollyWeber en Hermine Scheijde bereid om in tevallen.Tekst: Martha Wouters / Foto: “iemand van de tegenpartij”Wij hebben een spannende competitie achterde rug. De eerste wedstrijd tegen Heiloospeelden we gelijk. Dit was achteraf gezieneen heel belangrijke uitslag. Heiloo had eenteam met dames van wie een aantal hunhandicap voor de competitie bewust hooghield (allemaal duikboten zou Ruut Jellemazeggen).De twee volgende wedstrijden tegen Ooghduyneen Rozenstein werden door ons gewonnen,maar ook Heiloo won hun wedstrijdenen wel veel ruimer dan wij.De laatste wedstrijd tegen de Amsterdamsemoesten wij dus in ieder geval winnen omnog een kans te maken. Onze teamcaptainRuut, die er zelf niet bij kon zijn, had er hetvolste vertrouwen in dat het ons zou lukken.Heiloo ging er zelf ook al vanuit dat zijgewoon kampioen zouden worden en haddenal geregeld dat het complete team (8 dames)bij het slotdiner aanwezig zou zijn.Wij gingen als eersten van start en wonnenonze wedstrijd met 22-14 van de Amsterdamse.Wij hadden er totaal geen rekening meegehouden dat Ooghduyne wel eens zou kunnenwinnen van Heiloo. We zaten dan ook alheerlijk aan de wijn en gezellig te kletsen metonze tegenstanders toen ik (Martha) geroepenwerd door de teamcaptain van Rozensteinom te tekenen en werd gefeliciteerdomdat we kampioen waren geworden.De verrassing was voor ons enorm groot enwij namen dankbaar de bloemen in ontvangst.De dames van Heiloo waren zeerteleurgesteld (het verweer was dat zij die daghun zwakste opstelling hadden, maar dit uitsportiviteit niet wilden veranderen).Een trots seniorenteam kijkt terug op eenspannende, maar vooral gezellige competitie.Alle wedstrijden was het prachtig weer –uniek voor april – wat het spelen toch wel eenstuk aangenamer maakt.V.l.n.r. Mariëtte Dictus, Pauline Nijenhuis,Carla Reniers, Inge Schouten, Ruut Jellema enMartha Wouters op haar hurken. Erachterreserve van die dag Tonny Sterker.

Vriendinnendag: kar te wateren mulligans te koopTekst: Annie TolDinsdag 21 augustus heeft de vriendinnendagplaatsgevonden. Een jaarlijks terugkerendevenement waarvoor zich dit jaar 70 dameshadden ingeschreven.Een prachtige zonnige morgen waarop ikmijn vriendin Gusta van Bennekom, lid bijSluispolder te Alkmaar, op het parkeerterreinverwelkom. Op de trap naar het restaurantwaar we ons moeten inschrijven, kijken weelkaar al lachend aan: wat een ‘kippenhok’.Inschrijving geregeld waarna we attent wordengemaakt op de tafel waar we mulliganskunnen kopen. De mulligans kunnen wordengebruikt om een foute afslag te compenseren.Er zijn wel strenge regels aan verbonden: jemag er maar 1 per hole gebruiken! De kostenzijn € 1,- per stuk en de opbrengst gaat naarStichting Leergeld te Hoorn. Na een heerlijkkopje koffie en een soesje worden we verwelkomddoor het damescomité en worden despelregels uitgelegd, wedstrijdvorm Foursomestrokeplay.Onze start is op hole 11, waar we kennismakenmet onze flightgenoten Helga Peereboomvan de Westfriese en haar vriendin Marjon deHaan, lid in Purmerend. We mogen er meteentegenaan op de par 5 en het is gelijk gezellig,lekker zonnetje, leuke flight, mannen aan hetwerk, wat willen we nog meer?Lekker doorlopend en met goede scoreskomen we op hole 4. Na een aantal goede slagenmet z’n allen op de green de bal uitholenen snel naar hole 5. Met z’n vieren dus ookmet 4 karren, maar er staan er maar drie!Paniekerig zegt Gusta: “Waar is mijn kar?”Allemaal een kant op om te zoeken en ja hoor,daar zien we hem liggen: in het water! Marjonzegt gelijk: “Broek en schoenen uit”, maardat gaat Gusta toch te ver. Dus maken we eenlint van vier vrouwen en trekken de kar uithet water, maar dat valt niet mee, dat isbehoorlijk zwaar. Maar we hebben de kar ophet droge en als echte huisvrouwen beginnenwe gelijk de groene slierten te verwijderen!Even schiet door mijn gedachten: winnaarworden we vast niet na zo’n debacle. Maarwat is het geval? We gaan als een speer verdermet zelfs 3 pars achter elkaar.Na afloop een heerlijke douche, waar we nuzelfs de mannenkleedkamer innemen (verbodenvoor mannen deze dag). Daarna nemenwe plaats in het restaurant waar een tafelschikkingis gemaakt zodat we met Helga enMarjon aan een tafel zitten en nog lekker kunnennababbelen. En dat de weergoden onsgoedgezind zijn geweest deze dag blijkt alswe naar buiten kijken, een enorme regenbuibreekt los. Nu het spannende gedeelte, deprijsuitreiking. Er staat een geweldig grotetafel met prachtige prijzen welke voor eengroot deel door Greet Hoff bij elkaar zijngelobbyd. Als eerste wordt nummer eengenoemd – zodat deze als eerste van de tafelkan kiezen – en tot onze stomme verbazingworden onze namen genoemd. Onze nettoscore is 65.Bij de tafel hebben we moeite om iets uit tezoeken uit de vele prijzen, maar we komenovereen een schaal met Italiaanse productenvan Oil & Vinegar te nemen.De wedstrijdleiding heeft met de verdereprijsuitreiking moeite om boven al die kletsendedames uit te komen omdat de microfoonhet heeft begeven, maar met de nodige“FORE’S” lukt het. Iedereen gaat naar huismet een prijs. Ook wordt het bedrag genoemddat de verkoop van mulligans heeft opgebracht.Dit is € 360,-, wat door de damescommissiewordt aangevuld tot € 400,-. Een mooibedrag voor de stichting.Hierna worden we uitgenodigd voor eenheerlijk Italiaans buffet, waar onder het genotvan een frisje of wijntje van wordt gesmuld.Sonja Bakker doet vandaag niet mee!Na nog even lekker te hebben nagezetenwordt het tijd om naar huis te gaan en terugte keren naar de dingen van alledag.De damescommissie heeft een complimentverdiend voor deze organisatie en ik sluit afmet een verzoek aan alle dames van deWestfriese: het is ook altijd héél gezellig op dedinsdagochtend Dames Inviteren Heren,dus…7

8Sluitingswedstrijd DIHmet ingenieuze spelvormOp dinsdag 23 oktober is de DIH (Dames inviterenHeren) sluitingswedstrijd gespeeld: 9holes stableford. We werden met koffie enkrentenmik ontvangen; tevens werd de spelvormuitgelegd en die was wel verrassend.Met als achtergrond: wanneer niet minimaalde buffer werd gehaald en vooral door deindex van de baan, werden wij in de gelegenheidgesteld de slagen die je naar je handicapmee krijgt zélf per hole toe te wijzen.Dus je mocht je eigen index bepalen. Dit vergdetoch nog behoorlijk wat toelichting, zelfstot na de wedstrijd. Na de hole gespeeld tehebben, bepaalde je hoeveel slagen je van jesaldo wilde gebruiken, waarbij het uiteraardwel tactisch was om daar omzichtig mee omte gaan.In onze flight – Greet Blokker, Piet Conijn enik – liep dit gesmeerd, waarbij Piet en ondergetekendeop de laatste 3 à 4 holes Greetmoesten adviseren om niet te zuinig (ons benzunig) op haar tegoed te zijn.Al met al een leuke spelvorm, door de commissiedamesbedacht. Het team dat weer ofgeen weer elke dinsdagmorgen enthousiastklaarstaat om e.e.a. in goede banen te leiden,hulde!In het algemeen zouden er best wat meerDames en of Heren kunnen deelnemen, waarbijde handicaps nu al lopen van 8(!) tot 43,geen beletsel, dus…De uitslag van deze toch ook tactische wedstrijdwas: 4 deelnemers(sters) met 34 puntenen daarvan werdRina Kuin 3e met 34 puntenRina de Roo 2e met 35 punten enEd Hoff 1e met 36 punten.Het DIH-team had voor mooie prijzengezorgd. Dames, bedankt voor de prima ochtendmet 12 graden, wind en een zonnetje!Tekst: Ed Hoff / Foto’s: Ed Hoff e.a.Boven: Greet Hoff (l), Ed Hoff en Riet Herwarts.Links: Greet en Riet met Rina de Roo.

DIH zomer- en winterwedstrijdenTekst: Greet Hoff (damescommissie) / Foto: Ed HoffGedurende 31 weken werden op dinsdag deDIH zomerwedstrijden gespeeld. Daarvan telden21 wedstrijden mee in deze competitie endaarin is bij de dames de overallprijs gewonnendoor Rina Kuin. Zij ontving de wisselbekeren de bloemen.De wisselbeker voor heren is gewonnen doorTon Knipscheer. Ton was niet aanwezig dezedinsdag vanwege vakantie;, daar is dus geenfoto van.Wij zijn vanaf 30 oktober weer begonnen metde 9 holes winter-shotgunwedstrijden. Dezedinsdagse wedstrijden starten om 9.45 uur enworden als niet-qualifying gespeeld. Inschrijvenvan 9.00 tot 9.30 uur.Graag willen wij onze leden uitnodigen omook eens hieraan mee te doen.Opnieuw Greet en Riet, maar nu met overallwinnares bij de dames Rina Kuin tussen hen in.Wat heb ik nou aan mijn klomp hangen?Tekst: Theo ReijndersGolfbaan te Winkel, we zagen het al opafstand. Hole 1, een flight van twee mannenen een vrouw. Vanaf de start flink de handremerop. Uitgebreid vergaderen.Maar ja… mijn golfcarrière begon ook nietmet handicap 0.Op hole 2 hadden we inmiddels al gezelschapgekregen. “Dit kan wel eens een lange dagworden,“ was de begroeting.Op hole 3 werd de parkeerplaats al gauw tekrap en wij besloten een inhaalmanoeuvre inte zetten. En inderdaad, wij mochten op hole4 afslaan.Echter alle drie slaan af en lopen door. Wijweer wachten en zagen het geheel achter onsvolledig vastlopen. Mevrouw gebaarde dat wemoesten afslaan.Aan mij de eer. Beide heren stonden keurigaan de kant. En mevrouw? Zij stond op ongeveer70 meter recht in mijn schootsveld engebaarde: sla maar!Nu heb ik, door oefening, een aantal slageninmiddels redelijk recht, maar deze uitdagingvond ik te link. Wat iedereen ook probeerde,mevrouw bleef staan. Een gezellige druktevan drie flights op de afslag van 4, toch welleuk publiek erbij. Voor mijzelf ontstond eendilemma en naar ik begreep was ik ook deenige met dit keuzeprobleem, want alle adviezenluidden: “Sla maar af!” Uiteindelijk metiets kamikaze-achtigs in me sloeg ik af, gelukkigheel ver en nog gelukkiger heel hoog. Bijmevrouw aangekomen even gevraagd, waaromze bleef staan. Antwoord: ”Ik had geen zinom helemaal naar de kant te lopen, maarwaarom wachtte jij eigenlijk zo lang metafslaan?”Sommige mensen vinden één handicap bij ditspel niet genoeg, concludeerde ik maar. Vanschrik ging ik met 4 slagen naar de 5e hole.9

10 Vandaag is voor ons een bijzondere dag.Samen met mijn moeder ben ik ’s morgensnaar de golfclub gereden om de spullen vanPa op te halen. O, een cijferslot... Even vragenmaar. Naast het gebouw waar de leden hunspullen kunnen opslaan wordt een balletjegeslagen.Een enkele keer ben ik hier eerder geweest, alsmuzikant, bij de feestelijke opening van 9 nieuweholes. Hier werd toen voor de leden van demuziekvereniging, de andere hobby van Pa,koffie en thee geserveerd. Pa liep regelend heenen weer, want hij had gevonden dat bij een feestelijkmoment de muziekvereniging hoorde enzorgde als ‘terreinkenner’ dan ook dat wemarcherend de goede kant op zouden lopen.Gek dat zo’n gebouw, eigenlijk een soortschuur, zo’n beladen plaats kan worden. Ik –en ik denk mijn moeder ook – voel me opgelatenen heb het gevoel of we Pa hier nog eenkeer zullen treffen.Vijf weken geleden, 27 september 2007. Pa hadals bijna iedere donderdag zijn rondje weergelopen. Spullen opgeborgen en fiets gepakt.Effies eerder dan anders reed hij de parkeerplaatsaf om de – wat hij wel eens berekend had– 2800 keer zijn fietspedalen in te drukken. Delaatste 300 heeft hij niet op zijn naam kunnenzetten deze laatste keer. Was hij maar…De lamp flitst automatisch aan en we staanvoor een opeenstapeling van glimmendegroene lockers. “Rechtsaf,” zegt mijn moederdie meerdere malen mee is geweest in het verleden.“Dit is hem.” Voor nummer 5 staan westil. De sleutel komt uit de handtas en mageeft hem aan mij.Locker…Tekst: Richard KokHet golfen zat Pa in het bloed. Vroeger al, toener nog geen sprake van een golfbaan in Westwoudwas, golften wij op golfbaan Hoogkarspel.Met een oude stoelleuning waaraan een zijplankjegetimmerd was als club, een tennisbalen een hole vakkundig gegraven met de aardappelpriembracht hij met ons al menig uurtjedoor op ons eigen grasveld achter het huis.Het hangslotje gaat eraf, de deur gaat open enallebei schieten we vol als we de oude golfclub‘tas’ zien. Goed dat er verder niemand is.Dit is de laatste plek geweest waar Pa in contactis geweest met de materiële wereld. Ditwas zijn plek waar alleen hij de sleutel vanhad. Dit was de plek van zijn 2e leven waarhij zo van genoot! Twee paar met wat aardebevuilde golfschoenen… twee lege waterflessies…handschoenen… een brief van minstenseen jaar of twee terug met wat hij wildezeggen op de ledenvergadering betreffendede 9 nieuwe holes… een paar zakken met ballen…een kaartje met pasfoto… de hole-inonetrofee die Pa vol trots aan de kar had vastgemaaktzodat iedereen het goed kon zien.Altijd goed voor een praatje!De telefoon ging… “Richard, ik heb de anderenook al gebeld. Ik zou graag willen dat jullie allemaaleven komen. Er is koffie en gebak en ikheb een leuk nieuwtje!” Met trillende handenlegde ik de telefoon neer. Dat was Pa. Het zaltoch niet… de staatsloterij? Nee, vol trots lietPa zijn hole-in-one trofee zien toen we allemaalom tafel zaten. Hij was even de man van declub! Wat zouden we er toch met liefde de jackpotvan de staatsloterij voor over hebben om ditmoment nog eens te mogen beleven.Ik til de kar eruit. Het moet toch best zwaargeweest zijn om dat ding iedere keer in hetbovenste kastje te tillen! Waarom deze oudekar? Thuis staat toch een veel mooiere? “Vanwegehet aankomend seizoen,” zegt mijnmoeder. De winterkar, natuurlijk, dat maggeen nieuwe zijn, da’s toch zonde. Pa waszuinig op zijn spullen.De kar en wat losse spullen gaan mee en mettranen nemen we afscheid van zijn schoenenen wegwerp-waterflessies. De ballen leggenwe in een mandje buiten op het oefenveld. Ikvoel Pa’s aanwezigheid en zijn protest tegenhet leeghalen van ‘zijn’ locker. Wat maakt zo’nkassie toch wat los. Hier nemen we afscheidvan de club. De locker is leeg. Het is over. Ikdurf gewoon te zeggen: “Een ieder die metmijn vader zijn favoriete hobby heeft uitgeoefend,namens mijn vader, bedankt voor devele plezierige jaren.”(Op 9 november ontving de redactie bovenstaande‘brief’ met een aantekening vanRichard Kok erbij: “Afgelopen week hebben mijnmoeder en ik de locker van mijn vader leeggehaald.Dit maakte veel emoties en herinneringenlos. Ik heb dit van mij af geschreven ennadat mijn moeder het las, vroeg ze mij ditnaar de golfclub te sturen voor in het clubblad.Alvast heel veel dank namens mijn moeder,broer, zus en mijzelf.”De redactie van Dimples heeft graag ruimtegemaakt voor deze bijzondere ‘brief’.)

Herinnering aan Kees KokTekst: Inge Schouten (voorzitter damescommissie) / Foto: Greet HoffIn de vorige Dimples meldde deredactie al dat we op het overlijdenvan Kees Kok in dit nummer zoudenterugkomen. Wij kregen zo veelkopij binnen dat we er zelfs wat vanmoesten schrappen, uiteraard inoverleg met de auteur van de kopij.Dat iedereen Kees erg mist, is duidelijk.Wij als redactie zullen zowelKees als zijn originele kopij voorDimples zeer missen.Mevrouw Kok zei dat Kees dit fantastischgevonden zou hebben, hiervanzijn ook wij overtuigd.Wij zullen vaak op de dinsdagochtendaan hem denken en herinneringenophalen.Kees was een trouwe speler op deDames Inviteren Heren ochtend. Wanneerik naar de baan reed, passeerdeik dikwijls Kees op de fiets. Hij verteldeme laatst dat er vaak naar hemgetoeterd werd. Hij stak dan zijn handop, hoewel hij meestal niet kon zienwie er in de auto reed, maar hij vondhet prachtig door iedereen opgemerktte worden.Dat juist zo'n fietstocht hem fataal zouworden, is te vreselijk voor woorden...We zullen hem missen met zijn sinterklaasgedichtenen zijn trompetspelmet kerst.Hij dwong de wedstrijdleiding bij de prijsuitreikingtot nauwkeurig rekenwerk; Kees hieldzijn scores precies bij. Ook bij de uitreikingvan de overallprijs voor heren over het zomerseizoenvergeleek hij de computeruitslagenmet zijn eigen 'boekhouding' en riep ons terverantwoording wanneer er iets onduidelijkwas of niet klopte.Kees heeft zowel de overallprijs voor dezomer als voor de winter in zijn bezit gehad.Ook aan het eind van de zomer 2006 kwamKees als beste uit de bus. Zijn naam prijktweer op de beker.Het was dan ook niet meer dan logisch datdeze beker voor altijd in zijn bezit zou blijven.De damescommissie heeft voor 2007 eennieuwe wisselprijs voor de heren gekocht enmet toestemming van de familie daaraan denaam van Kees Kok gegeven. Op deze manieris Kees voor altijd aan de Dames InviterenHeren ochtend verbonden.Een trotse Kees in 2006 metde beker die hij ontvingals overallwinnaar van deDIH zomerwedstrijden.11

12 Die donderdagochtend speelden we ‘Ganzenbord’.Kees Kok met Menno Arbouw tegen Ansde Winter en Joop van der Meij. Je moet hetspel slim spelen, want de minste slagen naarde hole geven niet altijd de beste score op hetganzenbord. Aanvankelijk stonden Kees enMenno vele stappen op het bord voor, maarlater liepen we in. “Ach ja, dat gaat welderiszo,” zei Kees. ”Dat kan zomaar.” Het was eengezellige ronde in een gemoedelijke sfeer. Datwas niets bijzonders want zo was het altijdals je met Kees speelde. Dat hoorde bij hem.Wat niet betekende dat hij het er snel bij lietzitten, hij kon ‘pittig’ golfen.Zeer betrokken bij de clubTekst: Joop van der Meij (namens seniorencommissie)Martha (mijn vrouw) en ik moesten vroegweg en toen we ’s avonds thuiskwamen beldeMenno dat Kees was omgekomen bij eenongeluk. Een auto had hem aangereden en hijwas uiterst ongelukkig terechtgekomen metzijn hoofd op de stenen. Een te hulp snellendeverpleegster zag onmiddellijk dat het zeerernstig was en tijdens of na vervoer met detraumahelikopter is Kees gestorven.Hij speelde steevast drie keer per week:maandag met Fred van Wijk, dinsdag met dedames en donderdag met de senioren. Hij waszeer betrokken bij het clubgebeuren. Zo heefthij ooit een stuk geschreven waarin allenamen van de senioren verwerkt waren. Metzijn Fanfare trad hij op tijdens bijzonderegelegenheden, zoals de huldiging van WilBesseling. Hij kon mooie West-Friese verhalenten beste geven en hij was op iedere algemenevergadering aanwezig, waarbij hij kritischde verslagen van de penningmeester volgde.Ook weet ik nog dat, nadat het bestuur uitgebreiduitleg had gegeven over de uitbreidingvan het parkeerterrein – waar vanwege de A-status toch wel heel veel auto’s een plekmoesten kunnen vinden – Kees vroeg hoe hetstond met de fietsenstalling. Want hij kwamOp 22 september plukte Kees peren voor de Stichting Leergeld. (Foto: Anneke Pieters)altijd op de fiets. (Het bestuur heeft dit toen‘uitbesteed’ aan Kees. Hij heeft het rek dat nunaast de ingang staat zelf uitgezocht – red.)Tijdens de afscheidsceremonie in de kerk stakenzijn kleinkinderen kaarsjes aan en iedervan hen vertelde hoe ze met Opa gingenvaren en visjes vangen en wat dies meer. Depastoor zei: “Het is niet gebruikelijk in eenkerk te applaudisseren, maar voor deze kinderenmaken we een uitzondering.”De drie kinderen van Kees vertelden over hunvader. Zoon Frank zong een lied waarbij hijzichzelf begeleidde op de piano. Het lied is telang om helemaal te plaatsen, maar een fragmentleest u hieronder. (De tekst is van JosNoordeloos.)‘t Is met jou alsof de toekomst lijkt verloren.Door jouw zwijgen lijkt de wereld stil te staan.In mijn hoofd vormen zichhonderdduizend vragen,Maar geen enkel zinnig antwoorddient zich aan.Is het mogelijk dit verdriet te dragen.Ben jij ergens anders nu misschien.‘k Kan niet laten tegen je te praten,Want ik voel, ik zal je eens weer zien!(…)

Eerbetoon aanKees KokTekst: Angeline, Bep, Els, Loes, Martha,Rens, Rina K, RinaGolfen in het buitenland,maar waarheen?Tekst: Eveline GrootOp dinsdag 2 oktober j.l. hadden wij, achtdames uit de damescommissie van eenaantal jaren geleden, een golfuitje gepland.Wij konden toen niet vermoeden dat op diedag Kees Kok zou worden begraven.Toen wij die dag om 11.00 uur bij elkaarzaten, hebben wij Kees herdacht met verhaaltjesen grapjes, die wij ons van hemkonden herinneren.Bij het afscheid van een van ons uit dedamescommissie heeft hij op zijn eigenwijze een gedichtje voorgedragen. Wij vindenhet eigenlijk heel toepasselijk om ditgedichtje als eerbetoon aan Kees in Dimplesgeplaatst te zien.OfskaidSoms moet je ofskaid nemevan ientje die de woid uitgaat.Je koike mekaar in de ogeen heel op 't lest, nei wat gepraatden ke-je enkeld zegge:"Dag hoor, bedankt, 't ga je goed."Een steek gaat deur je loif heen't is zweer as je ofskaid neme moet.Want mense benne as veugelsze stroike effies bai je neernet as je denk: ze bloive,den vliege ze op en gane weer.Zo zal 't altoid wezeok as je weer een aar ontmoetzel je toch ien keer zegge:"Dag hoor, bedankt, 't ga je goed."De reisgidsen van verschillende golfreisorganisatiesworden door de postbode door mijnbrievenbus gegooid. De meest waanzinnigehotels en natuurlijk de allermooiste golfbanenvan de wereld gaan aan mijn oog voorbij alsik de gidsen doorblader. Lekker op de bankmet een kopje thee kan ik wegdromen bij hetzien van de mooie foto’s, dat ik er de mooisteslagen speel, pars en birdies maak en danheerlijk op de 19e hole zal uitblazen bij eenglaasje rosé of witte wijn.Natuurlijk weet ik wel dat de foto’s op demooiste dag van het jaar gemaakt zijn, methet mooiste zonlicht en ook dat eraan gephotoshoptis, maar ziet het er niet aantrekkelijkuit? Soms lijkt het wel alsof het altijd mooiweer is in de landen die genoemd worden inde gids, dat kan toch niet waar zijn?Het kiezen is moeilijk, wordt het Zuid-Afrika,Maleisië, Amerika of toch maar binnen Europa?Cyprus was geweldig en in Spanje enPortugal heb je ook de allermooiste banen enresorts. Een optie is surfen op het internet,zelf boeken en kijken of we goedkoper c.q.beter uit zijn?Ik weet het (nog) niet, wat ik wel weet is datéén of meerdere golfbanen in het voorjaaronveilig gemaakt zullen worden. Maar waar?Voor u een vraag en voor mij ook nog.Is het u gelukt om uit al die reisgidsen de golfvakantievan uw dromen te boeken? Dan wilde redactie dat natuurlijk weten. Mail uwvondst naar de redactie voor het volgendenummer van Dimples, dan hebben andereleden – én ik – er ook wat aan!13

14 Eindelijk werd óns gevraagd om een stukjete schrijven over Mixed Matchplay! Dit isnog nooit eerder gebeurd omdat dit alleenaan de winnaars wordt gevraagd en nietaan de nummers twee, drie en vier. Dit zijnde plekken die ons beter bekend zijn in hettoernooi Mixed Matchplay in de voorgaandejaren. Maar dit jaar ging het anders.Ondanks dat we eigenlijk allebei vrij drukwaren, de een met school en de ander methet bedienen van waarschijnlijk veel mensendie dit lezen, werden we dit jaar tochgevraagd te schrijven.Ons toernooi begon op zaterdagochtend 6oktober midden in de nacht (om 8.30 uur).Wij verschenen in onze rozezwart-witteoutfit een uurtje vantevoren ongeveer. En we kekeneigenlijk direct onze tegenstandersrecht in de ogen. Zij warenook voor middernacht opgestaanom op tijd aanwezig te zijn. Metde slaap nog in onze ogen sloegenwe alle vier wat ballen tussende hekken vooruit (soms watscheef) om de tijd te vullen tothalf negen. Toen begon de strijd:Christine Stolwijk en Ed Balsingversus Brian Groenewegen enAnne-Sophie Kropff, oftewel dedropruittruien tegen de rozezwart-witteoutfits. Alsof weallemaal ’s ochtends onze partnershadden gebeld. We zagen erop en top uit en de wedstrijd wasnog beter. Supergezellig en strijd t/m de 16ehole. Toen trokken wij aan het langste eind.’s Middags waren we alleen nog maar in witzwart,maar dat mocht de pret niet drukken.We gingen de strijd aan met Ko Burger enMonique den Nieuwenboer. Om de drogeEindelijk Mixed Matchplaygewonnen: ondanks diestomme hole 14!opmerkingen van Ko hebben we hard gelachenmet elkaar en o ja, tussendoor speeldenwe nog die wedstrijd. Ko in z’n race-auto enwij erachteraan sjokkend hebben we de dagoverleefd. En dit was voor ons nog niet deBrian en Anne-Sophie:na 3 jaar de titel!Tekst: Anne-Sophie Kropff / Foto’s: Jaap Vermeulen en Frans Kemnerlaatste wedstrijd dat weekend, dus na eendrankje gingen we snel naar huis om naar bedte gaan. Zondag namelijk weer net na middernachtopstaan voor de halve finale.Weer stond ik zo vroeg op dat we het licht aanmoesten doen om te kunnen zien hoe laat hetwas. Maar Bob Verkaik vond dat we nietmoesten zeuren; we konden onze voeten tochzien?! En daar had hij wel gelijk in.Eigenlijk moesten we blij zijn dat we de halvefinale hadden gehaald. Wij keken eigenlijkbest wel tegen deze wedstrijdop. Omdat we wisten dat TineZwaan met haar mixedpartnerBob een heel steady team vormen.Bob heeft veel afstand,Tine de precisie, wij de pineut…Maar wij speelden ook goed! Na9 holes liepen we in strokeplaytermen(jaja, het was matchplay!)één onder par. En dat isniet slecht, al zijn wij het die dithier typen.We moesten ook deze wedstrijdt/m de zestiende hole spelen. Enelke hole was even leuk, behalvede veertiende. Dit is voor ons alhet derde jaar dat deze holegewoon een groot drama is. Eentriple-bogey is onze gemiddeldescore. Dus op deze hole hebbenwij niet onze overwinningen behaald, overhet algemeen.Gelukkig heeft het ons deze wedstrijd nietveel schade berokkend en hebben we hemook met succes gespeeld. Heel gezellig en zehebben ons laten winnen. Dubbele jackpot!

Finale tegen grootste rivalenOmdat de zon scheen, konden we ons vanonze beste kant laten zien: in onze kortebroek! Even snel van huis gehaald. Weldezelfde kleur natuurlijk! Na een hele tijdgedacht te hebben dat we niet tegen ArnoKroes en Inge Colson hoefden (gelukkig...!),moesten we toch tegen ze. Verdorie! We stondenin de finale tegen onze grootste rivalen,maar we gingen de overwinning niet uit handengeven hadden we elkaar, met enige twijfel,beloofd. We moesten zeven slagen gevendus hadden we na lang filosoferen bedachtdat als we na negen holes één down zoudenstaan het goed zou zijn. Wij gingen dapper inkorte broek op weg naar de eerste tee. Heelgeconcentreerd en zo keken we ook. Maar nanegen holes stonden we niet één down zoalsgepland, maar drie up! En dit keer wist Arnohet ons in strokeplay-termen te vertellen: westonden twee onder par. De daaropvolgendeholes gingen niet helemaal geweldig (vooraldie stomme hole veertien niet!) Maar we kondenhet gelukkig bij elkaar houden en wemochten ons weer na zestien holes winnaarsnoemen. Eindelijk na drie jaar de titel!Traditioneel hebben we ons snel in ons pakgehesen en zijn we naar het restaurantgegaan. Eventjes gewacht en toen mochtenwe naar voren komen om onze prijs op tehalen en wat te zeggen. Wat we nu nog willenzeggen is dat we een ontzettend leuk weekendhebben gehad. Alle tegenstanders:bedankt! We hebben echt een heel gezelligtoernooi gehad dankzij jullie! Wedstrijdleidingnogmaals bedankt. Onze collega’sbedankt voor hun steun. En wat we ook inonze speech vergeten zijn: papa en mamabedankt!De namen van de jonge zwanen kenen we niet, die van de spelers die het er even van nemen ophole 5 wel. Het zijn Koos Ruijgrok, Gerda Laan, Corrie van der Wijden en Frans Kemner (hetwas wel tijdens de verliezersronde van Mixed Matchplay).15

16 Het golfseizoen is volgens mij voor elke fanatiekespeler te kort, maar dit jaar leek hetdoor de slechte zomer nog veel sneller tegaan. Voordat ik er dan ook erg in had, moesthet lichtjestoernooi voor de jeugd geregeldworden. Op 26 oktober was het dan zo ver; desluitingswedstrijd van de jeugdmiddag op devrijdag.Het deelnemersveld was dit jaar groot en zeerdivers. Twintig spelers van verschillende leeftijdenen handicaps hadden zich ingeschreven.Voordat we aan onze 9 holes in het donkerkonden beginnen, werd de jeugd eerstgetrakteerd op pannenkoeken. Die gingen eruiteraard wel in bij de spelers. Na de uitlegvan de spelvorm en de voorbereidingen vande verlichting kon de jeugd op pad. Gewapendmet een zaklamp en vol goede moedgingen de spelers de strijd aan met de baan enhet donker. Alleen de teemarkers, vlaggen enballen waren verlicht, de rest moest door despelers op gevoel en tast worden gedaan.OpgelichtTekst en foto’s: Brian GroenewegenHet team van Jochem Kropff, Helen Lieftingen Mike Toorop bleek na binnenkomst hetbest gescoord te hebben, zij kregen hiervooreen pakje Titleist ballen. Het was een zeergeslaagd toernooi en ik hoop dat we volgendjaar ook op zo’n groot deelnemersveld kunnenrekenen met de funwedstrijden en de vrijdagmiddag.Als laatste wil ik Gijs en de seniorencommissiebedanken, en in het bijzonder Joopvan der Meij van wie wij de benodigde spullenaltijd lenen voor dit toernooi.Een dag later startte het winterseizoen voorde jeugd al met de wintercompetitie. Dezecompetitie bestaat uit een aantal wedstrijdenwaar de jeugdspelers van de verschillendeclubs hun krachten met elkaar meten. Decompetitie is van start gegaan op Purmerend.De komende maanden zullen dan ook in hetteken staan van de andere wedstrijden en veeltrainen. Dus aan de slag jongens en meiden,zodat we het nieuwe seizoen goed uit destartblokken komen en opnieuw flinke verbeteringenkunnen constateren. In de volgendeDimples kunt u een update van de wintercompetitieverwachten.Rare volle maan? Nee, golfbal met licht!

Het alternatief was het Leger des HeilsTekst: Wilfred Achthoven / Foto: Jaap VermeulenVanaf dit seizoen ben ik actief gaan meespelenmet de Maandbekerwedstrijden. De redenhiervan was dat ik te weinig mensen van dezevereniging kende en door aan wedstrijdenmee te doen leer je toch aardig wat leden kennen.Ik moet zeggen: allemaal aardige mensendie het meespelen voor mij bijzonder aantrekkelijkhebben gemaakt en daarvoor wil ikal mijn flightgenoten hartelijk danken.Ik heb met wisselend resultaat gespeeld enhet winnen van het Maandbekerklassementseizoen 2007 kwam door een gigantische uitschieter.In één wedstrijd heb ik 46 stablefordpuntenbij elkaar geslagen en dat kwameigenlijk door het thuisfront.De keus was winnen of het Leger des Heils.Dat kwam zo: iedere keer als ik na een wedstrijdthuiskwam, werd er gevraagd of ik watgewonnen had en iedere keer moest ik hieropnegatief antwoorden. Thuis hadden ze vanmij gehoord dat mijn golfmaatje Jacques vanRooij prijzen won zoals golfreizen naar Turkijeen Portugal, dus met andere woorden:“Waarom kom jij nou nooit met een prijsthuis?”Die morgen van de uitschieter kreeg ik demededeling dat ik niet zonder prijs thuishoefde te komen, anders zou de deur op slotgaan en kon ik bij het Leger des Heils gaanslapen.Op deze dag heb ik de sterren van de hemelgespeeld, werd uiteraard dagwinnaar en dethuiskomst was overweldigend. Met zo’nmooie beker kan je thuiskomen, veel interessanterdan al die golfreisjes.Het is thuis weer helemaal goed gekomen,met mijn spel niet, dat blijft wisselend.Korte tijd geleden kwam ik bij een golfclubin Utrecht de parkeerplaatsoprijden en vooraan bij deingang van het clubgebouwstond een bordje op een parkeerplekmet daarop ‘gereserveerdvoor de winnaarvan de Maandbeker’. Kandat ook bij onze club geregeldworden? Met zoietskan je natuurlijk helemaalthuiskomen en de status die jedaardoor krijgt binnen de club isgigantisch.Graag wil ik de wedstrijdcommissieook bedanken, het was een zeergeslaagd seizoen en jullie zien me metnet zo veel plezier volgend jaar weerdeelnemen aan de Maandbeker.Als ik tenminste na dit stukje nog mee magdoen.Uitslagen Meerronden WedstrijdenMaandbekerEGA 1-4 –strokeplay:1 Rolf den Nieuwenboer 2862 Ed Balsing 2913 Bob Verkaik 2944 Jos Hollebrand 2955 Marco Gerrits 297EGA 5-6 – stableford:1 Wilfred Achthoven 1412 Jolanda Nieuweboer 1353 René Dodeman 1314 Karin Greuter 1305 Hanny Balsing 12817

18 Begin dit jaar ben ik samen met Anne-SophieKropff begonnen met de voorbereidingenvoor het jeugdweekend. Hiervoor moest welwat geregeld worden, maar we waren ervanovertuigd dat het ons zou lukken. Huisje inOmmen gevonden en twee golfbanengeboekt. Het enige waar we geen invloed opkonden uitoefenen zou het weer zijn, aangezienwe pas voor een weekend midden inoktober hadden gekozen. Dit risico gingen weechter niet uit de weg.Vol goede moed verzamelde de jeugd zich danook op vrijdag 19 oktober op onze club. Naalle spullen in het busje te hebben geladenkon de karavaan vertrekken. Dat er meerderewegen naar Ommen leidden werd bewezen.Van onze rits auto’s bleef weinig over toen deverschillende ‘TomToms’ ieder van ons eenandere kant uitstuurden. Nog geen half uurlater stonden we weer met z’n vieren bij hetstoplicht!Jeugdweekend 2007:bevroren greens, afwassenen samen zingenTekst en foto’s: Brian GroenewegenZaterdagochtend ging het alarm van mijn telefoonveel te vroeg, namelijk om 6.00 uur. Nuben ik sinds ik op en neer reis naar Amsterdam– waar ik studeer – wel wat gewend, maar ikmoest toch echt de slaap uit mijn ogen wrijven.Gelukkig was ik niet de enige, want toenik de lunchpakketten aan het maken was kwamende anderen langzaam naar beneden enbijna allen met kleine oogjes.We moesten zo vroeg op omdat we een starttijdop de Hooge Graven hadden om 8.00 uur,dit in verband met een shotgun wedstrijd dieom 13.00 uur zou starten. We hadden danook geen keus voor een latere starttijd. Toenwe het verlaten parkeerterrein van de golfclubopreden sloeg bij ons de twijfel toe. Na watonderling overleg kwam er een greenkeeperaan die ons vertelde dat er niet gespeeld konNa eindelijk de bestemming te hebben bereiktwerden de slaapplaatsen snel verdeeld enmoest er gekookt worden. Deze taak werddoor de meiden in ons midden op zich genomen.Onder leiding van Jorien Pieters kondenwe dan ook snel aanvallen. Ik wil ze hiervoornogmaals bedanken. (Liefde gaat toch doorde maag, is het niet?!) De afwas kwam voormijn rekening, maar deze taak kon ik als doorgewinterdeafwasser niet uit de weg gaan. Erwas zelfs een vaatwasser aanwezig, dus konhet geen probleem zijn.Jorien Pieters enDuncan de Ruygvoor de start.

Mike Toorop slaat zich warm.worden omdat de greens nog bevroren waren.Zal je net zien, gaat de jeugd eens op pad,begint het te vriezen. Wij weer terug naar hethuis en bellen met andere clubs in de regioom te kijken of er daar wel gespeeld kon worden.Dit was niet gemakkelijk aangezien wemet een groep waren. Uiteindelijk toch geluktbij golfclub Havelte, een club die bij veel spelersnog vers in het geheugen ligt aangezienhier het Hunebedden toernooi voor de jeugdwerd gehouden. Dat ze gastvrij en vriendelijkzijn voor jeugd werd bewezen toen wijgroepskorting kregen. Het is dan ook een aanraderom hier een keer te gaan spelen: dezebaan is redelijk lang en vooral de laatste 9holes zijn zeer uitdagend.Na binnenkomst gezellig nog wat met elkaargedronken en uiteindelijk weer op weg naarons huis. Vandaag stond er nasi op het menuen als toetje pannenkoeken. Daarna met z’nallen gezellig gezongen (Sing Star), tv gekekenen gepokerd. Het werd opnieuw een lateavond, maar op zondag konden we uitslapen.Zondagochtend met de hele groep druk aande slag om het huis schoon achter te laten ende spullen in te pakken en te laden. Hiernakonden we op weg naar Nunspeet. Dit is eenkorte maar zeer smalle bosbaan die voor onsallemaal een uitdaging zou gaan vormen. Debomen werden dan ook door de meesten vaakgevonden. Dit zorgde niet voor indrukwekkendescores, maar waarschijnlijk was dekorte nachtrust sommigen teveel geworden.Het kon de pret in ieder geval niet drukken.Na de 18 holes gingen we alweer op weg naarde Westfriese waar het weekend werd afgesloten.Ik vond het een zeer geslaagd weekend en alshet aan mij ligt gaan we volgend jaaropnieuw met z’n allen weg!19

Koken na 19 slopende holes:recept helpt niet bij hetverbeteren van uw swingTekst en foto: Cees Nieuweboer20 Toen Joep Smal vroeg of ik een pollepel wildehebben, keek ik ongetwijfeld als een grijzebeer die een putter in zijn poten gedruktkrijgt. Ik krijg namelijk wel eens een golfballetjeop de golfbaan, maar om nou te zeggendat ik regelmatig – bijvoorbeeld op hole 5 –keukengerei van eigenaar zie wisselen, dattoch zeker niet. Ik begreep het blijkbaar niethelemaal, of beter gezegd helemaal niet.Het ging namelijk niet om ‘een pollepel’ maarom ‘dé pollepel’ die niemand krijgt maar welsteeds wordt doorgegeven. Alsof de gemiddeldemet zijn handicap worstelende golfer nietsbeters heeft te doen dan een denkbeeldigepollepel doorgeven! Maar goed, hetwerd me duidelijk. Het is net als bijstoelendans maar dan omgekeerd.Heb je bij stoelendans geen stoel danben je af en of je nou wel of niet eenpollepel hebt, maar heb je ‘hem’ wel,dan heb je geen tijd om met stoelendansmee te doen. Dan ben je dusduidelijk niet af, dan moet je eenrecept ophoesten met alle risico’s vandien. Loop ik bijvoorbeeld gezelligmet een aantal ‘vluchtgenoten’,bezorg ik hen als dank, via mijnsuperrecept, een rondje frequent‘brilzitten’. Dan is er geen ‘vlucht’meer waar je welkom bent, dus gaat‘vluchten kan niet meer’ voor 100%op terwijl je wel beter op de vluchtkan gaan.Het lijkt een fluitje van een 1/220(eneen beetje)ste Euro, maar begin ermaar aan. (Sorry het moest even metde breuk want anders denkt u wellichtdat het een eurocent is, maardan is het natuurlijk geen echt fluitje.)Er moest een eenvoudig recept komen omdoor hole 19 oververmoeide golfers bij depatatzaak vandaan te houden. Op zich eenheel goed streven, zeker i.v.m. mijn golfschoenen.Want ook door mijn ‘ietsje’ overgewichtraakt mijn swing, in tegenstelling tot mijngolfschoenen, maar niet af.Overigens, als ik erover nadenk is die pollepeltoch wel een gek spelletje. Hebben we eenrestaurant dat volgens zeggen voor de uitbatergeen vetpot is, gaan we als ‘service’ in onsvakblad recepten opnoteren om lekker thuiste kunnen eten. De doodsteek voor Gijs,logisch dat hij vertrekt.Het is te hopen dat de nieuwe uitbater onsvakblad niet leest, want die bedanktgelijk voor de eer en dan moeten wewellicht ons vakblad uitbreiden metrecepten voor complete maaltijdenen uitleg geven over de soepautomaatin de ruimte die we dan welkantine mogen noemen.Het recept – rechts – is met dankgestolen van vriend Wis die het ookwel ergens ‘geleend’ zal hebben.Ik zou wel met u willen afsprekendat als u het recept niets vindt, uniet vergeet me dat níet te melden.Als u er niets van bakt dan verneemik het heel graag, want dat is mij ookeens gelukt en gedeelde auto ishalve auto.Om deze narigheid te voorkomenadviseer ik u óf hole 19 te matigen,óf bij thuiskomst een broodje pindakaaste nemen want dat kunt u, integenstelling tot mijn gerecht,geheel vóór het golfen gereedmaken.Ik geef de pollepel met genoegen door aanTony Sinnige met de nadrukkelijke wens enovertuiging dat Dick haar, ook in deze, tot eenhoogtepuntje zal begeleiden.Eet smakelijk!

Vers gebraden tonijn in salade NiçoiseIngrediënten voor 2 personen:200-300 g tonijn20 sperziebonen2 aardappels vastkokendgemengde sla (veldsla, rucola, kropsla)2 tomaten2 eieren20 zwarte of groene olijvenstukje parmezaanse kaas of een zakje geraspt40 pijnboompittenbasisvinaigrette bestaande uit 1 deel olijfolie,1 deel notenolie, 1 deel azijn, 1 eetlepelhoning, 1 eetlepel mosterd en een scheutjewitte wijn (voldoende voor meer personen).stukjes van 4-5 cm, kook beetgaar en spoel afin koud water. Kook de eieren 8 minuten, laatafkoelen en snij in partjes. Verwijder de worteltjesuit de veldsla en de stengels van derucola. Was de kropsla en sla de sla droog(gebruik een houten hamer). Was de tomatenen snij in partjes. Meng de ingrediënten vande vinaigrette en draai in de keukenmachineof met de staafmixer tot een mooie saus. Raspde kaas. Schroei de pijnboompitten in eenhete pan zonder olie. Blijf bewegen en zodraze bruin zijn direct uit de pan nemen enafkoelen op een koud bord.Zet de ingrediënten in de koelkast en probeeralles te vergeten zodat u zich optimaal ophole 1 kunt voorbereiden.de moten af en bestrooi met peper. Heel kortbruin braden in een hete pan met olijfolie endan even laten ‘rusten’ op een houten plank.Gebruik lauwe borden, leg de sla in het middenen de tomaat, sperziebonen, ei en olijveneromheen. Strooi de kaas en pijnboompittenen nog een beetje vinaigrette eroverheen. Snijde tonijn in dunne plakken en leg die over desla of eromheen.Eet smakelijk en veel plezier!Voor het golfen te doen: kook de aardappelen17 minuten, spoel af met koud water en snijin kleine blokjes. Haal de bonen af, snij inNa hole 19 te doen: meng de sla met de blokjesaardappel en besprenkel met de vinaigrette.Snij de tonijn in niet te grote moten, droogIJzeren pro!Tekst: Theo ReijndersDeze foto geeft een golfles in de jaren ’30weer. Hier is het nu eens niet ‘golf-op-debuis’,maar golf met een ‘buizen-pro’.Wellicht iets voor de golfshop, want wie wiler nu niet een pro voor thuisgebruik?21

Het is tijd voor Kerst en Oud & Nieuw.Wij bedanken u voor de prettige samenwerking in 2007.Ook in 2008 staan wij weer graag voor u klaar!Prettige feestdagen en een gezond en succesvol nieuwjaar.Rabobank Hoorn en Omstreken: (0229) 28 08 08Rabobank Midden-Westfriesland: (0226) 36 03 60Rabobank Westfriesland-Oost: (0228) 56 62 00

Winterwedstrijden:neem een introducé mee!Tekst van het bestuur / Foto: Jaap VermeulenWaarschijnlijk weet u het al via een mailtjedat eerder door het secretariaat is verzonden,maar zo’n leuk initiatief hoort natuurlijk ookin Dimples.De zaterdagse ‘winterwedstrijd’ is nog leukergeworden, want dit seizoen mag ieder lid datdeelneemt aan de deze wedstrijd een introducémeenemen. De introducé moet in hetbezit zijn van een geldig golfvaardigheidsbewijsen de greenfee bedraagt € 20,-.Bij inschrijving moet de greenfee-label wordengetoond, dus de introducé moet eerstgreenfee betalen bij het secretariaat en kanzich dan pas inschrijven voor de wedstrijd.Deze wekelijkse winterwedstrijd is een 9-holes stablefordwedstrijd. De start is om12.00 uur. Alle reden dus om een vriend(in)of kennis uit te nodigen voor een gezelligrondje golf en aansluitend een borreltje metbittergarnituur.23

24 Wij Nederlanders kunnen ons druk maken envreselijk mopperen op het weer. Er zijn maarweinig mensen bij wie in een gesprek níetover het weer gesproken wordt. Hoe nat hetwas deze zomer en hoe het heeft gestormd.We raken er niet over uitgepraat, maar dat issoms ook een goede oplossing voor een conversatiewaarbij je niet weet waar je het overmoet hebben. Als het erg warm is geweest,zoals in het afgelopen voorjaar, hebben weóók veel te klagen: dan overvalt ons de hitteen is het ineens te warm. En iedereen roeptdan dat warmte in zuidelijker landen veelbeter te verdragen is.Westwoud natuurlijkGeen seizoen verdient aldat gemopper…Tekst: Gerda Vermeulen / Foto’s: Jaap VermeulenIk voel me wel goed met ons weer.De wisseling van de seizoenen heeft iets heelbijzonders en een groen land heeft waternodig, wil het groen blijven. Warm weer kunje opzoeken in landen als Turkije en Griekenlanden tegen kou kan men zich kleden dooreen paar laagjes meer aan te trekken als datnodig is. De winter is de tijd van de gezelligheidbinnenshuis. De dagen zijn kort en meten beetje geluk valt er sneeuw, waarbij dewereld zo wonderlijk stil wordt. De ongereptesneeuw is prachtig om te zien en mocht hetook nog gaan vriezen, dan is het voor deschaatsers onder ons een feest als we het ijsop kunnen. Eigenlijk houden we wel van winterweer,gezien het grote aantal skiërs dateropuit trekt om naar de wintersportoorden tegaan. Maar in Nederland houden we er nietvan. Natuurlijk kan het voor mensen dieonderweg naar hun werk zijn veel problemenopleveren, maar we moeten toch ergens overkunnen praten. En een flinke stortbui is ookvaak fascinerend om te zien. De feestdagenlaten de winter wat minder lang lijken, watwinterweermopperaars een opluchting zullenvinden. En met een goed glas wijn en eenboek bij de open haard zitten is natuurlijk ookveel waard.Ik kan genieten van alle seizoenen. Van hetvoorjaar, als al het nieuwe groen te voorschijnkomt. Van die heerlijke zomer, ook omdat jezonder al te veel kleren aan je vrij kan bewegenmet golfen. Maar vooral van het najaar,dat is werkelijk prachtig met de kleuren die tevoorschijn komen op het moment dat debomen, om kracht en energie te sparen, hunchlorofyl uit de bladeren terugtrekken waardoorzij hun groene kleur verliezen. Voordatzij hun blaadjes laten vallen verkleuren die –zeker als er nog even een nachtvorstje overheengaat – in oogverblindend geel, rood enbruin.Aan het einde van de kringloop in de natuurkomen de paddenstoelen op in vele soortenen maten. Ze zijn heel teer en kwetsbaar enleven helaas ook maar enkele dagen voordatze hun sporen hebben uitgezaaid.

Je kon dit jaar zelfs proberen de bultrug(soort baardwalvis) te ontdekken die gesignaleerdwas in de Noordzee tussen Petten enTexel. Een mooie strandwandeling is nooitWat is chlorofyl?Chlorofyl is de groene bladkleurstof vanplanten die zich in chloroplasten (bladgroenkorrels)bevindt. Met behulp daarvanvangen zij licht op en de energie daarvanzetten ze om in chemische energie diewordt gebruikt voor fotosynthese. De groenekleur van chlorofyl is toe te schrijven aande sterke absorptie die het vertoont in hetrode en blauwe deel van het spectrum:alleen de groene kleur wordt teruggekaatst.Chlorofyl heeft de eigenschap de energievan licht, meestal zonlicht, bruikbaar tekunnen maken voor de fotosynthese. Dit iseen proces waarbij uit kooldioxide en waterkoolhydraten en zuurstof ontstaan.weg en tegen de storm optornen kan fascinerendzijn. Wandelen in de bossen geeft ookveel voldoening en de wolkenluchten die wordengeshowd met erachter een zon die zijnstralen uitwaaiert maakt me ademloos.Maar om deze ervaringen op te doen hoef ikeigenlijk niet zo ver. In Westwoud ligt eengolfbaan die al dit moois te bieden heeft(behalve de bultrug dan, maar die had je misschienop het strand ook niet kunnen ontdekken).De vergezichten naar de dorpen om onsheen zijn fantastisch. Imponerende wolkenluchtendrijven aan je voorbij en de windgeeft je een gevoel dat je heerlijk uitgewaaidbent. De bomen hebben de kleurenpracht vande herfst en de paddenstoelen vechten bijnaom een plek om te kunnen blijven staan. Zelfsin de bunkers tref je ze aan. Ondertussen kunje ook nog even een balletje slaan en na deronde wacht een kop gloeiend hete chocolademelkmet slagroom en/of rum.Wat willen we nog meer?25

26Wist u dat...… bij navraag 70% van de ballen in het watervoor de green van hole 9 drivingrange-ballenblijken te zijn? De overige 30% van de ballenbehoorde toe aan Jaap Vermeulen.… er nog een ‘golfdochter’ is geboren? ArnoKroes en Rebecca de Wit hebben op 26 oktobereen minimeisje gekregen. Ze heet LindseyAlexx. Proficiat Arno en Rebecca!… u Dimples nu ook kunt lezen en bekijkenop de website van de Westfriese Golfclub? Opwww.westfriesegolfclub.nl wordt op de redactiepaginaelke keer uw complete clubbladopgenomen. (U krijgt Dimples natuurlijk ookin de brievenbus, want lekker lezen op debank vinden veel leden wel zo leuk!)... telefoontjes over Dimpleskopij soms heelverrassende reacties oproepen? "Goedenavond,met XX van de redactie van Dimples.Ik heb een vraag over uw tekst, kan ik die nueven stellen?" Minuut stilte. Dan zegt L.T.aarzelend: "Ik denk niet dat ik geïnteresseerdben in een abonnement?""Abonnement? U kunt helemaal geen abonnementkrijgen, haha. Het gaat over kopij die uzelf naar Dimples heeft gestuurd." Daarnavolgde een gezamenlijke slappe lach. Tja, ookL.T. wordt blijkbaar vaak telefonisch gestoorddoor die hinderlijke abonnement/verzekeringverkopers.… één drivingrange-bal over het water heenis gekomen en in het weiland naast de greenvan hole 9 ligt? Goed nieuws!… Vera W. een rare vertikking heeft gemaaktin het bijschrift op pagina 12 van de vorigeDimples? Hoezo Ted Balsing? Ze heeft hem algebeld dat ze echt wel beter weet. Sorry Ed.… Percy en Jochem Kropff 4e zijn gewordenin de landelijke finale van het ouder/kindtoernooi?Dat betekent 4e van 6000 golfersdie aan dit toernooi meededen… Hulde!… Percy en Jochem overal op sites staan alsPerry en Jeroen? Vera is dus niet de enige dienamen fout tikt.… Marcel Vrugt en Els de Boer op 29 septemberde gelukkige ouders zijn geworden vaneen dochter? Zij heet Anne en is het zusje vanLucas. Op haar geboortekaartje kreeg zij demooie wens mee “Leef en geniet intens…”Gefeliciteerd!... er op dinsdag 27 november(!) al sneeuwklokjesbloeiden naast de schuilhut bij hole18?… de harken die nu in de bunkers liggen ookeen gebruiksaanwijzing hebben? Het is debedoeling dat u de hark op het standaardjedat eraan vast zit ín de bunker zet. Zo kunnende greenkeepers maaien zonder bij elke harkvan hun maaier af te moeten stappen.ColofonOplage750 exemplarenRedactieEveline Groot-Spanjer 0229-218562Christine Stolwijk 0229-295921Gerda Vermeulen 0229-249469Vera Weyman 0229-232500FOTO’S + ILLUSTR. NAAR: dimples@xs4all.nlKOPIJ NAAR:dick.weyman@planet.nlAdvertenties in Dimples:via secretariaat 0228 - 563138Vormgeving Vermeulen Grafische VormgevingDruk & verspreiding Over de Linden Posthuma

VRIENDEN VAN GOLFBAAN WESTWOUDSCHOLTENS PROJECTEN BVBAM TECHNIEK BVKWANTES MAKELAARDIJ B.V.SCHILDERSBEDRIJF WESTFRIESLAND BVSNIJDER SFEERVERWARMING BVTANDARTSPRAKTIJK WEIJENBORGEMCART GROEPVASTENBURGSCHOONMAAK & ONDERHOUD BVKEAK CONSULTANCY B.V.APO-T-CAREAANNEMERSBEDRIJF WEST-FRIESLANDHIFI INDUSTRIAL FILM LTDNIC. DE RIE EN ZN. BVJELLEMA VAN DEN BERG NOTARISSENVICTOIRE BEHEER B.V.P.B.D. CONSULTING BVVAN SOELEN MEDIAC. VAN DER MAAT BV COMBI AGENTS LICHTRECLAMESTERN MILIEUTECHNIEK BVDRUKKERIJOVER DE LINDEN POSTHUMA BVBOUWBEDRIJF SIJM DE KONING BVTANDARTSPRAKTIJK BIESHEUVELICT 4 YOU BVCRAMO POLYESTERFORTIS BANKMUURTOOI B.V.INTERSERVICE NEDERLAND B.V.MAYFLOWER REKLAME B.V.DEEN SUPERMARKTEN B.V.CHARTERBEDRIJF MARCO VAN DEN BERGREMAX TEAM MARGIT SINNIGEFRAN BVDE VALK BVSTOFFER VASTGOED

HOOFDSPONSORS:Zittend 191617 KS Westwoud