Peddelen in Venetië - Ciao tutti

vielen vluchtten de bewoners van de stad Altino naar delagune. Ze leefden van visserij, landbouw en de handel.Van de vijfde tot de veertiende eeuw bloeide hun hoofdstadTorcello, een naam die stamt van de torens op de vestingwerken.Toenemend probleem vormde echter de malaria,waarvan opkomend Venetië geen last had. Uiteindelijkvertrok iedereen naar Murano, dichter bij Venetië, de bakstenenvan hun huizen meenemend. Slechts de kathedraalbleef achter.een spiegelende watervlakte, een fata morgana van louterverlichte torens en koepels.Meer melancholieWe ontbijten aan de andere kant van het eiland, waar dezon opkomt. Daar wacht een nieuwe verrassing: bovenBurano, met zijn campanile zo scheef als de toren van Pisa,rijzen de besneeuwde Julische Alpen op.Vaporetto’s en watertaxi’sVlak voor het eiland Burano komen we abrupt in aanrakingmet de bewoonde wereld. Onze waterweg eindigthaaks op het grote Canale di Burano en daar is het druk:vaporetto’s (waterbussen), vrachtboten, watertaxi’s en speedbotenvaren voorbij terwijl wij over moeten steken.Bovendien heeft een fikse wind de kop opgestoken, golvenvan een halve meter onder een schuine hoek maken hetons lastig. Met een indianenkreet storten we ons via eenweloverwogen koers tussen de schepen. Sommige boeggolvendoven die van de wind uit, maar andere worden erbijopgeteld. Wildwater 3!Aangekomen in een windbeschut grachtje binnen Buranoconstateer ik dat Mick kletsnat is. ‘Die ene vaporetto sloeg af.Ik was aan het uitwijken en had geen tijd om op de golven te letten.Ze sloegen finaal over de kajak.’ Zijn ogen vonken. Dan verstomthij: het grachtje waarin we beschutting gezocht hebbenis ademstokkend mooi. Elk huis is in een andere fellekleur geschilderd, het zou vreselijk moeten vloeken maarharmonieert wonderwel. Mick vergeet droge kleren aan tetrekken, ik vergeet mijn kajak eb-bestendig vast te knopen.Fotograferen is het enige waar we aan denken en weworden na elke hoek beloond. Wasgoed staat op stokkenin de straatjes te drogen, kinderen rennen en spelen,omaatjes staan te kletsen en vissersboten zijn even kleurrijkals de huizen.Hotelletje volGelukkig kijkt Mick ook af en toe naast zijn zoeker en zietmijn kajak over het Canale di Burano voorbij varen, richtingzee! Wildwater 3 wordt voor de tweede keer zijn deeltijdens de achtervolging. Pas als de zon ondergaat bedenkenwe dat we nog geen slaapplaats hebben. Het enigehotelletje is vol, een zoektocht naar bed & breakfasts looptop niets uit. Wat nu?We springen in de kajaks, sprinten naar eiland Mazzorbomaar vinden geen plek voor de tent. Dan zien we in hetlaatste schemerlicht midden op de watervlakte een huisje,recht tegen de harde westenwind in. ‘Volle kracht vooruit!’,roept Mick, die duidelijk de smaak te pakken heeft. ‘Opnaar Treasure Island.’Isola Madonna del Monte, ooit door monniken gesticht enlater voor militaire doeleinden gebruikt, heeft daadwerkelijkeen schat voor ons in petto: als we om de ruïne van demilitaire opslagplaats heen lopen zien we voor het eerstVenetië liggen. Een stad uit duizend en één nacht achterEen zoektocht naar bed & breakfasts loopt op niets uit.OP PAD 6 JULI/AUGUSTUS 2005 19