Rapport deputaten - Gereformeerde Kerken vrijgemaakt

zending, hulpverlening en training 7ArmoedeIn Azië is een aantal landen enigszins de armoedespiraal ontworsteld. Het aantal extreem armen(mensen die met minder dan een dollar per dag moeten rondkomen) is gedaald van 1,5 miljard in1985 tot 1,1 miljard in 2001 (gegevens Wereldbank). Die daling is vooral veroorzaakt in de regio’sOost-Azië en Zuid-Azië, want in Afrika ten zuiden van de Sahara, evenals in Oost-Europa, is hetaantal extreem armen gestegen sinds 1985. Maar nog steeds bevinden zich de grootste aantallenextreem armen in Azië.Ondanks het economische succes in bepaalde landen in Azië, mag niet uit het oog verlorenworden dat ook in dat gedeelte van de wereld nog velen in de armoedeval gevangen zitten. Datgeldt bijv. voor Indonesië en India, landen die het als geheel redelijk goed doen, maar waar inovervolle stadswijken, evenals in verafgelegen buitengebieden schrijnende armoede bestaat envoorzieningen slecht blijven.In Afrika ten zuiden van de Sahara zijn de levensomstandigheden de laatste jaren alleen maarslechter geworden. De pandemie HIV/aids speelt hierbij een grote rol, maar ook slecht bestuur iseen belangrijke factor. Daarnaast zijn er grote regionale conflicten, die ontwikkeling volledigontwrichten. Veel Afrikaanse overheden investeren op dit moment minder in medischevoorzieningen en scholen, dan zij 15 jaar geleden deden.Draagvlak voor ontwikkelingssamenwerkingHet politieke en maatschappelijke draagvlak voor ontwikkelingssamenwerking is binnen deNederlandse samenleving al jaren aan het verkleinen. Elke keer wordt door bepaalde politiekepartijen gewezen op fouten of negatieve bijverschijnselen van ontwikkelingssamenwerking, zoalshulpverslaving, ‘strijkstok’, misbruik van fondsen, bad governance. Er klinkt een roep omtransparantie. Meetbaarheid van doelstellingen en resultaten wordt steeds belangrijker. Eenontwikkeling die daarmee in tegenspraak lijkt te zijn, is dat alleen emotie en microverhalen schijnendoor te dringen tot het brede publiek. De allesvernietigende en door de media goed gecoverdetsunami van 2 e kerstdag 2004 heeft heel veel los kunnen maken. Maar langdurige conflicten zoalsin het Grote Meren-gebied in Centraal-Afrika en in Darfur, Sudan maken reacties los in de trantvan: laten ze eens ophouden elkaar af te slachten.In het hele veld, christelijk en niet-christelijk, is sprake van ontzuiling en van verlies van bindingaan instituties. Het gevecht om de gunst van de donateur wordt gevoerd met steeds mooiere ofopvallender publicitaire uitingen.IslamIn West-Europa krijgt de islam veel aandacht, vooral in negatieve zin. De islam is een sterkgroeiende godsdienst, ook buiten het Midden-Oosten. Zo zien we in veel Afrikaanse landenislamieten schooltjes starten en klinieken bouwen, naast de moskeeën. Het is door de toegenomeninternationale spanningen (Afghanistan en Irak oorlog, 9-11) niet gemakkelijker geworden om instreng islamitische landen openlijk te getuigen van Christus, als Koning en Zoon van God.ChristendomOok het christendom is een groeiende godsdienst, met name in Afrika. Gereformeerden enpresbyterianen zijn overal op de wereld wel aanwezig, maar klein in getal. Zeker de confessioneelbetrouwbare kerken zijn klein. Lang niet overal is een sterke missie naar buiten toe (missionair ofdiaconaal). Bij vrijwel alle partnerkerken heeft dat te maken met een gebrek aan middelen. Bijsommige partnerkerken lijkt er ook een naar binnen gerichtheid te zijn. De organisatiesterkte vande kerken laat nogal eens te wensen over.Ondertussen raakt Nederland steeds meer ontkerkelijkt. Amerikanen, maar ook christenen vanandere continenten zien Europa, en zeker ook Nederland, als zendingsgebied.GKDe GK vormen een kerkverband dat sterk aan het veranderen is. ‘Als we 1969 als vertrekpuntnemen, kunnen we zeggen dat de rand rond de kerk nooit breder was, … , de prediking niet eerderzo verscheiden.’ (Koert van Bekkum, De Reformatie 11 februari 2006)Het kerkelijk leven wordt steeds opener richting andere kerken en instellingen. Er wordt minderdan vroeger verwezen naar gereformeerde belijdenisgeschriften. Er wordt geleerd vanevangelische en charismatische richtingen; de ervaring krijgt een grotere plaats. Er is veelaandacht voor persoonlijk geloof. Een nieuw doordenken wat de gereformeerde identiteit betekentin de 21 ste eeuw is noodzakelijk. We zien dat er op dit punt diverse initiatieven worden ontplooid.