Over leven in de medische letselschadepraktijk - De Ombudsman

Het slachtoffer van letselschadeArts erkent fout, verzekeraar nietMevrouw L. komt op 10 oktober 2000 op advies van haar huisarts bij een oogarts in het ziekenhuis. Onderzoektoont aan dat er ontstekingen zijn op het netvlies van het linkeroog. De ontsteking wordt behandeldmet corticosteroïden en een laserbehandeling.De laserbehandeling vindt plaats op 16 november 2000. Na een dag krijgt mevrouw L. het zicht in het oogweer terug. Wanneer zij na twee weken voor controle terugkomt, blijkt de ontsteking echter nog actief tezijn. Besloten wordt om de behandeling op13 december 2000 te herhalen. Tijdens deze behandeling raaktmevrouw L. blind aan haar linkeroog.De gevolgen zijn aanzienlijk voor mevrouw L. Zij wordt onder andere volledig arbeidsongeschikt verklaard.Mevrouw L. spreekt de oogarts aan over het gebeurde. Deze erkent de fout, en voegt daaraan toe: ´Ikgeloof dat ik er beter met mijn handen vanaf had kunnen blijven´. Vervolgens vertelt hij dat hij verzekerd is,en dat mevrouw L. haar schade vergoed krijgt.Mevrouw L. geeft de zaak in behandeling bij haar rechtsbijstandsverzekeraar. Vele medische adviezen endito heen en weer geschrijf later stelt deze de oogarts en het ziekenhuis per brief op 30 juni 2003 aansprakelijk.Vervolgens blijft het vijf maanden stil. In een brief van 12 november 2003 wijst de verzekeraar deaansprakelijkheid af. De verzekeraar stelt voor een medisch onderzoek te laten verrichten, ofwel de zaakzonder erkenning van de aansprakelijkheid te regelen door mevrouw L. € 5.000,-- te betalen.Mevrouw L. gaat niet akkoord. Na veel heen en weer geschrijf verhoogt de verzekeraar het bod in 2005 tot€ 7.500,--. Ook hiermee gaat mevrouw L. niet akkoord. Om uit de patstelling te komen, stemt zij uiteindelijkin met een medisch onderzoek. Vervolgens blijft het weer een tijd stil. In januari 2007 neemt mevrouw L.maar eens contact op met haar rechtsbijstandverzekeraar. Deze geeft aan dat het onderzoek inmiddels isaangevraagd. Uiteindelijk vindt het onderzoek plaats op 14 maart 2007.Omstreeks 14 juni 2007 ontvangt mevrouw L. een kopie van het rapport, met het verzoek daarop eventuelefeitelijke correcties aan te brengen. Dit doet zij. Op 19 augustus 2007 ontvangt mevrouw L. een brief vande rechtsbijstandverzekeraar: het rapport is op 25 juni uitgebracht zonder de correcties van mevrouw L.De medisch adviseur zou vervolgens contact hebben moeten leggen met mevrouw L. om uitleg te gevenover de situatie.Het deskundigenrapport geeft geen uitsluitsel over de aansprakelijkheid van de oogarts. In een brief aande rechtsbijstandverzekeraar van 5 oktober 2007 herhaalt de verzekeraar daarop het bod van 8 september2004 om, zonder aansprakelijkheid te erkennen, eenmalig € 5.000,-- uit te keren. Op dinsdag 27 november2007 wordt mevrouw L. hiervan op de hoogte gesteld. De 6 weken die de verzekeraar heeft gegeven omop het bod te reageren, zijn inmiddels verstreken. De zaak loopt inmiddels al zeven jaar en mevrouw L.is het vechten meer dan beu. Zij vraagt haar rechtsbijstandverzekeraar om te proberen de kwestie uit teonderhandelen. Deze krijgt er niets extra’s bij. Op 22 januari 2008 wordt de vaststellingsovereenkomstgetekend. Meer dan zeven jaar nadat de oogarts zijn fout had toegegeven ontvangt mevrouw L. € 5.000,-van de verzekeraar, zonder erkenning van aansprakelijkheid.