Ontgonnen verleden

Oorlog, de Opstand tegen Spanje. Er werden regelmatig dijken doorstoken om devijand de doorgang te beletten. In de overstroomde gebieden werd een laag zeekleiafgezet. Diverse dorpen gingen verloren en raakten met klei overdekt. Tevens zijn alsgevolg van de inundaties veel kreken en geulen in deze periode ontstaan. Veel krekenen kreekrestanten bestaan nog uit open water, zoals b.v. de Stierskreek bijAardenburg,de Goodsvlietkreek, het Groote Gat bij Oostburg, de Axelse Kreek of deOtheense Kreek bij Terneuzen. Elders zijn de kreken verder verland en bestaan uit eensmalle waterloop geflankeerd door laaggelegen stroken grasland. Een heel bijzonderaspect vormen de verkreekte sloten. Dit zijn kreken met haakse hoeken, die hetpatroon van het middeleeuwse slotenpatroon volgen. Vaak zijn ze ontstaan bij deinundaties in de Tachtigjarige Oorlog.Vanaf het midden van de zeventiende eeuw is men het verloren gegane land weerterug gaan winnen op de zee. Vanaf de bewaard gebleven eilanden en vanaf hetvasteland werden hoog opgeslibde schorren bedijkt en opnieuw voor de landbouwingericht. In verschillende etappes werden de buitendijkse gronden bepolderd, zodatde polders als schillen rondom het oudeland kwamen te liggen. Oude zeedijkenwerden slaperdijken en dienden als vestigingsplaats voor landarbeiders, winkeliers enandere niet-agrarische activiteiten. In de nieuwe polders werden nieuwe dorpengesticht (Schoondijke, Hoofdplaat); bij uitwateringssluisjes ontstonden aan spontaankleine buurtschappen, zoals Sasput en Axelse Sassing. De boerderijen in de nieuwepolders werden gebouwd langs de nieuwe wegen.De Stierskreek ten westen vanAardenburg is ontstaan doorinundaties in de TachtigjarigeOorlogOp verschillende plekken aan de kust van Zeeuws-Vlaanderen liggen inlaagdijken,inlagen en karrenvelden. Het aanleggen van inlaagdijken gebeurde op plekken waarde bestaande zeedijk wegens oever- en dijkvallen (ondergraving van het dijklichaamaan de zeezijde) dreigde in te storten. Om grote overstromingen te voorkomen werdachter de instabiele zeedijk een reservedijk of zorgdijk aangelegd, de zogenaamdeinlaagdijk. Het gebied tussen de oude zeewering en de nieuwe dijk was maximaalenkele honderd meters breed en werd in de Middeleeuwen ‘insete’ genoemd,tegenwoordig inlaag. De inlagen komen voor waar een diepe stroomgeul van deWesterschelde vlak langs de dijk loopt, en waar de ondergrond van jong zeezand ergzwak is.Vaak werd uit de inlagen klei gehaald om de zeedijk of de inlaagdijk mee teversterken. De afgegraven klei werd met karren afgevoerd, hetgeen naam gaf aandeze kleiwinningsgebieden: karrenvelden. Doordat de klei in stroken was verwijderdontstonden langgerekte plassen of greppels die van elkaar werden gescheiden doordammetjes. Aan de achterzijde van de karrenveld liep meestal een afwateringssloot.Tegenwoordig zijn deze inlaten met hun karrenvelden veelal in beheer bijnatuurbeschermingsorganisaties. Door de waterrijkdom, de hoogteverschillen en dezoute kwel zijn het gebieden met een bijzondere flora en fauna. De inlagen enkarrevelden liggen ten westen van Breskens en langs het schiereiland vanKloosterzande.70 Directie Kennis