Ontgonnen verleden

De Rijn-Schelde Verbindingmet de Kreekraksluizen3.4.3 Recente ontwikkelingenIn het kader van schaalvergroting in de landbouw en een efficiëntere agrarischebedrijfsvoering zijn er in de regio Beveland verschillende herverkavelings- enruilverkavelingsprojecten uitgevoerd. Vaak zijn hierdoor verschillen in perceleringverdwenen en zijn er nieuwe wegen en waterlopen aangelegd. Maar er zijn ookuitgebreide oudlandgebieden gespaard en overgedragen aannatuurbeschermingsorganisaties, waardoor op verschillende plaatsen het duizend jaaroude landschap van deze oudste cultuurgebieden van Zeeland beleefd kan worden.Op het gebied van de infrastructuur is na de Tweede Wereldoorlog veel gebeurd,zoals de aanleg van de snelweg A58, de bouw van de vaste oeververbinding onder deWesterschelde en de aanleg van de Zeelandbrug in het kader van de Deltawerken.Door de Zandkreekdam en de Veerse Dam is Noord-Beveland zijn eilandstatuskwijtgeraakt. Via de Zeelandbrug en de Oosterscheldekering is de landverbinding metSchouwen-Duiveland tot stand gekomen. Via de Oesterdam, tenslotte, zijn Tholen enZuid-Beveland met elkaar verbonden.Om de toenemende bevolking en de steeds verdergaande ‘verdunning’ (mindermensen per huis) te kunnen pareren zijn de stad Goes en verschillende dorpen sterkuitgebreid. Toch heeft Beveland het karakter van een waardevol plattelandsgebied,met veel dorpjes en slechts één stad, weten te bewaren.3.5 Specifieke thema’sInlagen en karrenveldenKenmerkend voor Beveland zijn de zogenaamde inlaagdijken, inlagen enkarrenvelden. Het aanleggen van inlaagdijken gebeurde op plekken waar debestaande zeedijk wegens oever- en dijkvallen (ontgrondingen van het dijklichaamaan de zeezijde) dreigde in te storten. Teneinde dit te voorkomen werd achter deinstabiele zeedijk een reservedijk of zorgdijk aangelegd, de zogenaamde inlaagdijk.Het gebied tussen de oude zeewering en de nieuwe dijk was maximaal enkelehonderd meters breed en werd in de Middeleeuwen ‘insete’ genoemd, tegenwoordiginlaag. De meeste inlagen komen voor waar een diepe stroomgeul vlak langs de dijkloopt, met name langs de Ooster- en Westerschelde, en waar de ondergrond van jongzeezand erg zwak is.Vaak werd uit de inlagen klei gehaald om de zeedijk of de inlaagdijk mee teversterken. De afgegraven klei werd met karren afgevoerd, hetgeen naam gaf aandeze kleiwinningsgebieden: karrenvelden. Doordat de klei in stroken was verwijderdontstonden langgerekte plassen of greppels die van elkaar werden gescheiden doordammetjes. Aan de achterzijde van de karrenveld liep meestal een afwateringssloot.Tegenwoordig zijn deze inlaten met hun karrenvelden veelal in beheer bijnatuurbeschermingsorganisaties. Door de waterrijkdom, de hoogteverschillen en dezoute kwel zijn het gebieden met een bijzondere flora en fauna.38 Directie Kennis