jg 26 jaarboek 6 - Reynaertgenootschap

TIeCelIJn 26enten is. De man hoort de verzuchtingen van de wolf en werpt de bijl waarmeehij aan het werk is naar de wolf. De wolf wordt flink geraakt en als hij bijgekomenis, denkt hij dat de man Jupiter is en vlucht hij het bos in. Het lange relaaseindigt met een aantal wijze raadgevingen: denk niet dat alle dingen gaan zoalseen verwaande dwaas denkt; neem het goede in dank aan, als je het kan krijgen,beroem je niet op dingen die je niet kan en gedraag je naar je vermogens enovereenkomstig je stand (Leeu V, 10.).Het avontuur met de merrie en het veulen kennen wij uit Reynaerts historie.In de continuatie komt Reynaert voor de tweede maal naar het hof. Onderwegbiecht hij zijn zonden op bij Grimbeert de das. Onder de vele misdaden noemthij ook de misleiding van Isegrim. Het betreft de dreun van de rechterhoef vande merrie tegen zijn kop nadat hij, op aanraden van Reynaert, daar de prijs vanhet veulen, ‘geletterd als hij was’, dacht te lezen (Wackers 2002: v. 3990-4109).De rammen die Isegrim bijna doodstoten komen, evenals de fabel van de wolfen het paard, ook voor in de Ysengrimus (Mann 1987: 271-299 en 479-487).La Fontaine zou deze fabel bij zijn benoeming als lid van de Académie françaisehebben voorgedragen. Als mogelijke bron noemt Collinet een Italiaanseverzameling van Stefano Guazzo (1530-1593): Ciento Novelle anticke (91) (Collinet1991: 1293).Le Renard et les Poulets d’IndeDe vos en de kalkoenen (XII, 18)Een koppel kalkoenen overnacht veilig in een dikke boom, onbereikbaar voor devos. Omdat de maan volop schijnt kan de vos de kalkoenen niet verrassen en verzinthij een list. Hij springt, laat zich vallen, doet alsof hij dood is, wentelt zich op degrond, zwaait met zijn staart en haalt ‘cent mille badinages’ (honderdduizend fratsen)uit. Door deze fratsen doen de kalkoenen geen oog meer dicht. Oververmoeidvalt de een na de andere kalkoen uit de boom in de bek van de vos. Moraal: ‘Le tropd’attention qu’on a pour le danger / Fait le plus souvent qu’on y tombe’ (‘Hoe meeraandacht je aan gevaar geeft, hoe eerder je er slachtoffer van wordt’).Opvallend in deze fabel is dat de vos zijn doel bereikt zonder bedrieglijkewoorden. Door zich als een pias (Harlequin) voor te doen is hij de kalkoenen teslim af (Slater 2000: 145). Deze fabel is wederom een pleidooi van La Fontainetegen de theorie van Descartes over ‘les animaux-machines’ (zie hierboven defabel aan het eind van boek IX: Les deux Rats en Le Renard et l’Œuf).~ 96 ~