jg 26 jaarboek 6 - Reynaertgenootschap

Tiecelijn 26Houtsnede: een wolf laat een wind, een man gooit vanuit een boom een bijlden verliest. De vos sart de nog suizebollende wolf en besluit met een wijze les:‘Que de tout inconnu le sage se méfie’ (‘Wat onbekend is, wantrouwt de wijze’).Deze fabel komt ook voor in de druk van Leeu. De fabel is onderdeel van een langverhaal over een wolf die een harde wind liet (Leeu V, 10). Een wolf laat ’s ochtendsvroeg, als hij zich uitrekt, een harde wind. Hij gelooft dat dit een goddelijk voortekenvan Jupiter is en gaat goed gemutst op pad. Allereerst vindt hij een zak vol vet,maar hij schuift die terzijde, want hij is ervan overtuigd dat hij deze dag nog betervoedsel zal vinden. Dit doet hij ook met een stuk gezouten spek, want zijn achtersteheeft een lied vol belofte gezongen. De wolf ontmoet dan achtereenvolgens eenmerrie met een veulen (zie hierna), twee rammen die hem bijna dood stoten nadatzij hem gevraagd hadden door middel van een wedstrijd een erfenis te verdelen, eenzeug die haar twee biggetjes beschermt door de wolf bij een watermolen in een snelstromende rivier te werpen waardoor hij bijna gekraakt wordt door de raderen vanhet waterrad en een kudde schapen die hem wijs maken dat hij een van hen magopvreten nadat een processie gehouden is. De wolf doet zich dan voor als een prelaaten begint bij wijze van zang te huilen. Dorpelingen die dit wolvengehuil horen, slaande wolf met grote knuppels bijna dood.De wolf die blijft geloven in de scheet als goddelijk voorteken, komt dan totinkeer. Hij overziet alle catastrofes van die dag en bidt Jupiter hem te straffen.De overpeinzingen doet hij onder een boom waarin een man zit die aan het~ 95 ~