jg 26 jaarboek 6 - Reynaertgenootschap

Tiecelijn 26Le Loup et le RenardDe wolf en de vos vermomd als wolf (XII, 9)Aan deze fabel, die niet in Leeu voorkomt, gaat een lange introductie metveel classicistische motieven vooraf. La Fontaine opent met de vraag waaromhij toch overal ontevreden mensen om zich heen ziet die, ongelukkig als zezijn met hun lot, steeds wat anders willen.De vos, die genoeg heeft van oude hanen en magere kippen, vraagt aande wolf om hem schapen te leren vangen. Hij wil de eerste van zijn ras zijndie weet hoe een schapenbout smaakt (‘Rends-moi le premier de ma race /Qui fournisse son croc de quelque Mouton gras’). De wolf wil dat wel doenen biedt hem de vacht van zijn pas overleden broer aan. Allereerst moet devos met de wolfvenvacht om leren de hond bij de kudde weg te lokken. Datlukt gaandeweg steeds beter. Uiteindelijk weet hij een vet lam te pakken.De herder, de hond en de kudde vluchten in paniek naar het dorp zoals demoeders met hun kinderen en grijsaards vluchtten in de tempel voor Patrocles,vermomd als Achilles. Maar plotseling kraait een haan. De vos vergeetonmiddellijk zijn lessen, schudt het ‘ jachtkostuum’ van zich af, laat het lamlos en grijpt de haan. De fabel eindigt met een wijze les: Que sert-il qu’onse contrefasse? / Prétendre ainsi changer est une illusion: / L’on reprend sapremière trace / A la première occasion.’ (Wat helpt het ons een masker op tezetten? Je voordoen alsof je veranderd bent is een illusie: bij de eerste de bestegelegenheid verval je in je oude gewoonten).De fabel past in een reeks van fabels die natuurwetten als thema hebben.De conclusie is steeds dat men zich moet houden aan de door de natuuringestelde wetmatigheden: schoenmaker, blijf bij je leest! In de fabel komenallusies voor die verwijzen naar de Ilias van Homerus: ‘Tel vêtu des armesd’Achille, / Patrocle mit l’alarme au camp et dans la ville’ (‘zoals Patroclus destad (Troie) en het kamp alarmeerde door het wapenkleed van Achilles aante trekken’).Op zoek naar de bron wijst Collinet naar het einde van de fabel, waarin LaFontaine een prins voorstelt als zijn muze. De prins is de hertog van Bourgondië,de kleinzoon van Lodewijk XIV, aan wie La Fontaine boek XII heeftopgedragen. Waarschijnlijk heeft zijn leraar Fénelon de prins, toen acht jaaroud, een Latijnse fabel ter beschikking gesteld uit een niet nader genoemdebron. De dialoog en de moraal zijn door La Fontaine geschreven. (Collinet1991: 1283).~ 93 ~