jg 26 jaarboek 6 - Reynaertgenootschap

Tiecelijn 26het vuur, wakkert het aan en zodra het goed brandt, houdt hij zichzelf op deachtergrond.’ In het eerste stuk speelde hij zelf nog mee, later ging hij vooralzorgen voor de affiches, de programmabrochures en het ontwerpen van de decors.Wim kon volgens François Smet ook goed acteren maar hij scheen geenbehoefte te hebben om in de schijnwerpers te staan. Zijn succes als beeldendkunstenaar en professor aan het Hoger Instituut lieten hem wellicht ook nietveel tijd om de rollen in te studeren.Als lid van KET ontwierp hij ook de logo’s en het drukwerk voor de verschillendemusicals die cultuurcentrum Ter Vesten samen met de Beverse verenigingenorganiseerde. Voor elk van deze musicals maakte hij ook telkens eenreeks premieprenten die als relatiegeschenk aan de sponsors werden gegeven.Wim was een veelzijdig kunstenaar. Hij maakte grafiek, schilderde en hij waseen schitterend tekenaar. Ongeveer rond de periode van de eerste musical, Miste roBu ffo, breidde hij zijn technieken uit naar de computergrafiek. Meestal vertrokhij hierbij van een tekening die hij scande, op de computer verder bewerkteen – indien nodig – opnieuw afdrukte en met verf, potlood of inkt verder bewerkte,de processen herhalend tot het resultaat hem bevredigde.In 2002 was Beveren de gastgemeente voor het Intergemeentelijk Reynaertprojecten Ter Vesten organiseerde samen met verschillende Beverse verenigingende musical en het project Reynaert, de Vosical. De premieprenten diehij voor deze musical maakte waren allemaal computerprints. Hij vond dezetechniek zo fascinerend omdat die hem in staat stelde een reeks unieke printste maken. De traditionele grafische technieken worden immers vooral gebruiktom een grote oplage te drukken van éénzelfde ontwerp. Bij een computerprintkon hij in elke print een kleurnuance wijzigen of een element weglaten of toevoegenzodat ze alle uniek werden.Voor deze musical ontwierp Wim ook de decors. Een aantal van de ontwerptekeningendie hij hiervoor maakte, gaf hij aan toenmalig directeur van Ter Vesten,Rik van Daele, wetende dat die een speciale voorliefde voor de vos heeft en depenseeltekeningen zou koesteren. Nu Beveren in 2014 opnieuw voortrekker vanhet Intergemeentelijk Reynaertproject is, heeft Rik de tekeningen ter beschikkinggesteld om te gebruiken voor een herinneringstentoonstelling aan de Vosical in defoyer van Ter Vesten. Het is een reeks penseeltekeningen in inkt, originelen dus,geen grafiek, geen prints. Bij het maken van een tekening vertrok Wim steeds vanuitzijn fantasie. Hij gebruikte nooit foto’s als vertrekpunt. Andere kunstenaarsdoen dat wel vaak, het is immers heel moeilijk om bijvoorbeeld een vos te tekenen,zonder de typische kenmerken of houdingen van een echte vos voor ogen te hebben~ 318 ~