jg 26 jaarboek 6 - Reynaertgenootschap

Tiecelijn 26490 De Muizen zongen toen in koor:‘Wat is die Tybeert toch een sul!Hij krijgt van ons een dikke nul.’Sindsdien zit poeslief vol venijn;gedraagt zich als een stuk chagrijn –en nu betaal ik hiervoor tol?Zo’n onrecht maakt mij hondsdol!!497 De Vos leek onmiskenbaar woestmaar wat hij ook bezwoer – hij moestde duimen leggen voor ‘t protest,zozeer werd hij gehaat, gepest.501 Het vonnis stond dus vooraf vast:Reynaert de Vos is ons tot lasten moet dus dood. ‘Ja, oog om oogvoor hem die ons te vaak bedroog!’505 Reeds sloeg het uur van Reynaerts dood ...De vuige Vos in grote noodvroeg daarom gratie aan de vorst –die daarop zei: ‘Dat is mij worst.’Ja, Nobel trok zijn schouders op,de Vos had hem te vaak gefopt.Hij wist hoe het Tybeert verging(en hoe de Beer zich haast verhing!)513 Hij bleef dus doof voor vals gevleimaar deed waarachtig wijs en zei:‘Ik trap niet meer in deze val,U bent een slijmerd, ja, een kwal.~ 233 ~