jg 26 jaarboek 6 - Reynaertgenootschap

Tiecelijn 26357 Tybeert wou dus meteen op weg,maar weer deed Rein nog gauw zijn zeg:‘‘t Is beter dat gij nog wat wacht,ja – laat ons gaan in ‘t holst der nacht,dan liggen Muizen lui in ‘t nesten smaken zij pas opperbest ...’[Langdurige stilte,terwijl alle lichten worden gedoofd,behalve één spot, (de maan).]363 Die nacht was ‘t onheilspellend stil.Toen krasten kraaien ak’lig schril ...De maan blonk als een somb’re schijfen met de daver op het lijfbegaf Tybeert zich toch op pad.368 – Waarom hij goeie raad vergat?Omdat hij toch zo’n honger had! –370 De Vos wees hem het smalle gatwaardoor men zo de schuur in duikt.Helaas was ‘t een éénrichtings-luik!... want wat de Kater echt niet wistwas dat de Vos haast werd geklisttoen hij onlangs wat kippen stal.Sindsdien stond daar zo’n vossenval;de domoor die daar toch in traptwordt aanstonds als een dief gesnapt –hetgeen Tybeert dus overkwam;‘t was zo dat Reynaert hem beetnam.~ 227 ~