jg 26 jaarboek 6 - Reynaertgenootschap

tiecelijn 26Deze verzen laten evenwel een lichtelijk ironische indruk na, onder meerdoor de gevoelsgeladen uitroep ‘o’, alsof de goedkope zuiderse pathetiek vanalledag toch in het niets verdwijnt, vergeleken bij de authentieke zwarte romantischelading van Goya’s late schilderijen.Het klaaglijke ‘duende’-gevoel van de gitarist, dat zo typisch is voor de volovergave gebrachte flamencomuziek, komt tegenover het breed lachende gezichtvan zijn tegenbeeld te staan. De scène herinnert aan de ‘oude dikkerd’en de ‘gebakken calamares’ uit de aanvangsstrofen van het gedicht. Bovendienbelandt men via de allusie op de flamenco vanzelf bij de gelijknamige film vanCarlos Saura (‘Flamenco’, 1995). Dat de muziek zo bewust wordt waargenomenen het feit dat ‘flamenco’ Spaans is voor ‘Vlaams’ wijzen er wellicht op datmen van een Vlaamse toerist in Madrid mag uitgaan. Eerder al dook immersin de herinnering aan een zwemles het Vlaamse dialect op (‘gij’). Ook in watonmiddellijk volgt, herkent men de archaïsche formulering:Komt, Gij die verzuipt, de stroom kan nog elkogenblik zijn loop van voren af, en even hevig,gaan beginnen. De jongen blijft tot sluitingstijddaarbinnen, in de Laatste Zaal, vergeet zijn lief,zijn kleine kwaal, en als hij in het avondlichtweer buitenkomt is daar Madrid, het wolken vanvervuilde ozon op de lanen, slordig zoals hetleven altijd is geweest, het Glockenspiel, dezijden jurken bij de inkom van het Ritz.Het begin pikt de licht verwijtende toon van een paar regels eerder op enlijkt een waarschuwing aan het adres van ‘Gij die verzuipt’. Daarmee zijndegenen in ‘El Parque del Retiro’, op de boulevards rondom het Prado enin de Madrileense binnenstad bedoeld, die net iets te veel in het ‘nu’ levenzodat ze de loop / stroom van de tijd en wat er echt toe doet in het leven uithet oog verliezen. Al kan het tegelijk een oproep of aansporing van het lyrischesubject zijn om het schilderij met het hondje eens nader te bekijken. Ofmisschien blaft het beestje de kijkers zelf wel toe om de symboolwaarde teverduidelijken voor een moeilijke tijd die voor de deur staat: het fresco kanweer elk moment verbazingwekkend actueel worden.Vervolgens verschijnt het verhaal van ‘de jongen’, die al een poos uit de focusvan het gedicht was verdwenen, opnieuw op de voorgrond. Hij gaat helemaalin de kunst op, vergeet ‘zijn lief ’, zichzelf en ‘zijn kleine kwaal’, tijd (het ‘ver-~ 187 ~