jg 26 jaarboek 6 - Reynaertgenootschap

tiecelijn 26is trouwens niet denkbeeldig dat Hertmans zich ook door die prent van degevierde Spaanse cineast heeft laten inspireren. Feit blijft wel dat ‘El perro’ inde Madrileense Quinta del Sordo is geschilderd en dat calamares (pijlinktvissen)destijds vooral rond de Middellandse Zee werden geserveerd. Het verdereverloop van het gedicht sluit al bij al het best bij de laatste lezing aan:Hij is alleen; ruis op de zwak doorkomende signalenvan herinnering. Een oude dikkerd speelt gitaar ineen donkere winkel, in een straatje achteraf,een afgedankte minnaar met een jongensziel.Vingers als worst, glimmend en afgeknaagd,en de beweging van zijn borstkas is amechtigterwijl de engel bij het voetenbankje knielten zich de slanke vingers bijt –een hand die maagden streeltmaar niet weet wat ze speelt.Los Madrilenos, het blinkend koren en het ruisend kaf.Als je alleen bent, is er niemand die je herinneringen kan corrigeren of helpenop te diepen. Er komt met andere woorden een frustrerende ‘ruis’ op te zitten.Het is in dit geval weliswaar niet geheel duidelijk waar de herinnering beginten eindigt. Ze kan al noodgedwongen stoppen bij het punt na ‘herinnering’of ze kan zelfs helemaal doorgaan tot het einde van de strofe. In de oude dikkerdkan men eventueel de (van zijn zelfportretten bekende) corpulente Goyaherkennen, wiens hand ‘niet weet wat ze speelt’ omdat de bejaarde man nu eenmaaldoof is, wie weet in het gezelschap van zijn jonge dochter Rosario, zoals inde genoemde film. Hij tokkelt maar wat zonder het resultaat te kunnen horen.Net zo vergaat hem het moeizame proces van herinneren. Even waarschijnlijklijkt dat de reeks herinneringen kort wordt onderbroken door het actief waarnemen(met betrokken blik) van een vertederend tafereel met een oudere manen een jong meisje dat zich ergens op straat afspeelt. De laatste regel vormtin eerste instantie misschien een argument voor een setting in een (buiten)wijk van Madrid, maar net zo goed kunnen Goya’s gedachten op een anderelocatie (bijvoorbeeld in Bordeaux) zijn afgedwaald naar vroeger: de engel doetde schilder denken aan de in 1798 volledig door hem met fresco’s gedecoreerdeneoclassicistische kerk aan de rand van de Spaanse hoofdstad, de San Antoniode la Florida. 10 Naast de bijzondere kleurwerking springt daar met nameGoya’s eigenzinnige keuze van de figuranten in het oog: Madrileense types van~ 179 ~