jg 26 jaarboek 6 - Reynaertgenootschap

tiecelijn 26position’ (p. 218). Zie ook Sigmund Freud, Colleges inleiding tot de psychoanalyse. Inleiding totde Psychoanalyse, 1/2, Boom/Meppel, Amsterdam, 1989, p. 169.42 Lawrence’ laatste uitvoerige theoretische bewijsvoering dienaangaande is zijnbeschouwing A Propos of “Lady Chatterley’s Lover”, ook opgenomen in de hier aangehaaldeeditie van de roman, p. 305-335. Zie ook noot 11.43 Sigmund Freud, De droomduiding, p. 342 e.v.44 Over het verschil tussen ‘manifeste’ droom en ‘latente’ droominhoud, zie SigmundFreud, Colleges inleiding tot de psychoanalyse, p. 127, p. 137 en p. 531.45 Vgl. The Captain’s Doll: de allang begeerde toenadering tussen kapitein Hepburn enHannele wordt pas mogelijk nadat zijn vrouw (door iemand anders) is vermoord, net zoals defysieke uitschakeling van Banford nodig is om March en Henry dichter bij elkaar te brengen.46 Peter Balbert noemt de eindsituatie in The Fox ‘a wilful dead-end’, ‘an impasse’,‘a stalemate’, zie p. 226. Een dergelijk verhaaleinde komt wel meer voor in zijn werk. Vgl.W.W. Robson, ‘D.H. Lawrence and Women in Love’, in: Boris Ford (ed.), The Pelican Guideto Modern English Literature, dl. 7, The Modern Age, Penguin Books, 1978, p. 311 (‘The bookends, as Lawrence’s stories so often do (The Fox, The Daughters of the Vicar, and others), withthe ‘fugue’, the flight abroad of the Lawrence-character with the woman he loves, into a socialvoid’).47 Vgl. Sigmund Freud, Colleges inleiding tot de psychoanalyse, p. 168 en p. 177.48 Peter Balbert heeft het in zijn bijdrage over ‘choric calls’ (zie p. 215).49 De ‘grens’ vormt bovendien een belangrijk motief in de novelle. Het domein bevindt zichaan de grens/rand van de bewoonde wereld. Zowel March als de vos en later, Henry houdenervan langs de grens (‘on the edge’) van het bos te wandelen/sluipen. Zowel March als Henrybekijken de buitenwereld vanuit de schaduw, op de grens van licht en donker. ‘From underthe edge of the lamplight the boy sat with his face, looking up, watching her silently [...] Hesat there perfectly still, his ruddy face tilted up from the low level under the light, on the edgeof the dimness...’ (p. 34-35). Wanneer Henry terug gefietst is van het kamp, stalt hij zijn fiets‘against the fence’ (p. 76). Net voor Henry de al wankelende boom omlegt, hebben de oudersvan Banford en Banford zelf een hele discussie over de boom en het risico dat die net op degrens zal vallen. Tegen alle verwachtingen in (‘It won’t catch the fence’, p. 77) raakt de geveldeboom (zelf het symbool van een wankele/wankelende grens) de omheining en tegelijk degenedie de belichaming is van alle morele grenzen, met name Banford.50 Voor het begrip ‘Ueber-Ich’, zie Sigmund Freud, De droomduiding, p. 777 en Collegesinleiding tot de psychoanalyse, p. 523.51 Het doden van de vos om zijn plaats in te nemen in de natuurlijke orde, herinnert aan dejaarlijkse rituele aanstelling en doding van de ‘ramkoning’ in het matriarchale, prehistorischeMykene, zoals beschreven in De ramkoning (1962) van Rose Gronon. Ook James Frazermaakt gewag van vergelijkbare rituelen in vroeg-Latijnse tijden in The Golden Bough (1922),p. 190-191. Zie ook noot 57.~ 171 ~