jg 26 jaarboek 6 - Reynaertgenootschap

tiecelijn 266 Amélie Nothomb, Tuer le père, Albin Michel, 2011, p. 77.7 Uitvoerige apocalyptische scènes komen ook voor in The Rainbow, waarin een heusezondvloed wordt beschreven (hoofdstuk IX, ‘The Marsh and the Flood’, p. 283 e.v.) en inde slotscène van The Virgin and the Gipsy, waarin een vergelijkbare vloedgolf over de personagesheen spoelt en een enorme ravage aanricht (zie The Complete Works of D.H. Lawrence,www.delphiclassics.com). Zijn laatste essayistische geschrift is trouwens een (warrig) essayover de Apocalypse (1930). Zie ook noot 26.8 St. Mawr, geciteerd naar Frank Kermode en John Hollander (ed.), Modern British Literature,in: The Oxford Anthology of English Literature, Oxford University Press, 1973, p. 348.9 Sons and Lovers, Penguin Books, 1981, p. 307.10 The Plumed Serpent, Penguin Books, 1979, p. 65. Dezelfde zin fungeert als een motief inzijn werk, onder meer in het essay ‘Love’ (Selected Essays, p. 25).11 Lady Chatterley’s Lover heeft een heel ingewikkelde ontstaansgeschiedenis en wordthier telkens geciteerd naar de editie van Michael Squires, Penguin Books, 2006, ingeleiddoor Doris Lessing (°1919 in Perzië; van 1924 tot 1949 woonachtig in Rhodesië/Zimbabwe;Nobelprijs voor de Literatuur 2007; auteur van indrukwekkende werken als The GoldenNotebook (1962), waarin feminisme, antikolonialisme en antiracisme belangrijke thema’szijn).12 Women in Love, Penguin Books, 1977, p. 298.13 Zie John Worthen, D.H. Lawrence. The Life of an Outsider, Penguin Books, 2006,p. 244-245. (‘Lilly is a kind of alter ego to Aaron; he is married but his relationship lookslike a perfected version of Lawrence’s idea of what he should have with Frieda: the coupleare together or apart just as it suits them’.) Over Birkin maakt Catherine Brown meerdan eens een gelijkaardige opmerking in haar colleges, https://podcasts.ox.ac.uk/series/dh_lawrence, Oxford, 15.02.2012.14 The Lost Girl, Penguin Books, 1978, p. 267.15 The Captain’s Doll, geciteerd naar D.H. Lawrence, Three Novellas, Penguin Books, 1974,p. 215.16 Fantasia of the Unconscious, p. 109. Ook in zijn briefwisseling met Katherine Mansfieldkomt de voorstelling van de man als leider en de volgzame, onderdanige vrouw herhaaldelijkvoor. Zie Jeffrey Meyers, D.H. Lawrence. A Biography, Macmillan Publishers, Londen, 1993,p. 147-148.17 Nagenoeg dezelfde gedachte komt, met de nodige ironische distantie, ter sprakein St. Mawr, wanneer Mrs. Witt opmerkt: ‘Wouldn’t a man be wonderful in whom Panhadn’t fallen’, waarop haar dochter Lou de god Pan denigrerend associeert met een‘pancake’ (The Oxford Anthology, p. 363-364).18 De affectieve moederbinding geëvoceerd in een aantal vroege romans van Lawrencewordt doorgaans verklaard op biografische gronden, met name als een verwijzing naar deabnormaal sterke band met zijn eigen moeder. Zie Keith Sagar, The Life of D.H. Lawrence.~ 167 ~