jg 26 jaarboek 6 - Reynaertgenootschap
jg 26 jaarboek 6 - Reynaertgenootschap jg 26 jaarboek 6 - Reynaertgenootschap
tiecelijn 26one, inseparable’ (p. 388). De ‘oneness’ die de auteur vooropstelt, is niet alleenlichamelijk maar ook spiritueel of psychisch van aard: ze maakt van de geliefdendie elkaar in hun ‘ziel’ raken een ondeelbare twee-eenheid. De ‘ziel’ is voorhem een kernbegrip dat hij hooguit vaag en tautologisch als volgt definieert:‘the soul being that for ever unknowable reality which causes us to rise intobeing’. 25Wat er ook van zij, de liefde die de betrokkenen in een soort roes weet tebrengen, bij voorkeur omschreven als ‘spell’, ‘ecstasy’ of ‘rapture’, komt zonderuitzondering tot stand in een antiburgerlijke omgeving, in de periferie van degeordende maatschappij, liefst buiten het huwelijk. De liefde die tot eenheidleidt, lijkt niet bestand tegen opgelegde of overgeleverde patronen, is wezenlijkoverspelig, tegendraads en kortstondig. Dat geldt bij uitstek voor Helena enSigismund in het Wagneriaanse The Trespasser, maar ook voor Ursula en Winifredin Th e R a i n b , o voor w Hannele en Alexander Hepburn in The Captain’sDoll. Hoewel een liefdesrelatie in theorie partners veronderstelt van dezelfdesociale klasse (‘the same class and race’), zoals Constance bij zichzelf bedenktvoor ze boswachter Mellors ontmoet, 26 blijkt telkens weer dat passionele liefdealle onderscheid tussen rang en stand doorbreekt en juist daarom een kans vanbestaan heeft.Hoewel Lawrence er nooit helemaal in geslaagd is een coherente liefdestheorieop te bouwen, heeft hij in Fantasia of the Unconscious en Psychoanalysisand the Unconscious een ernstige poging daartoe ondernomen. Zonder op detailsin te gaan, komt het erop neer dat liefde een natuurlijke respons is vande ‘plexus solaris’ (de zenuwbundel in de onderbuik van de mens/man) en de‘cardiac plexus’ (de zenuwbundel ter hoogte van het hart) op kosmologischekrachten. Volgens Lawrence bepalen the ‘sun-principle’ en ‘the moon-principle’de liefde tussen man en vrouw. Op basis van niet altijd even samenhangendeargumenten komt hij uiteindelijk tot déze conclusie: ‘Woman is really polarizeddownwards, towards the centre of the earth. Her deep positivity is in thedownward flow, the moon-pull. And man is polarized upwards, towards thesun and the day’s activity’. 27 Die tegenstrijdige krachten hebben niets van doenmet het duistere onderbewuste waaraan Sigmund Freud de liefdesdrift van demens/man toeschrijft, maar alles met vormen/niveaus van bewustzijn die zichin het bloed, het hart, het brein, de baarmoeder e.d. op een dynamische enspontane manier manifesteren. 28Lawrence heeft zich de laatste tien jaar van zijn leven met hand en tand verzettegen de opvattingen van Freud over het moeder- en vadercomplex, het incest-~ 152 ~
tiecelijn 26Voorplat Fantasia of the Unconscious,Pinguin-editie van 1975verbod, verdringing, enzovoort. Hij schrijft letterlijk: ‘Freud is wrong in attributinga sexual motive to all human activity’. En over de relevantie van dromenstelt hij zonder gêne: ‘It is beneath our dignity to attach any real importance tothem’. 29 Of hij een volwaardig alternatief heeft uitgewerkt, is zeer de vraag. 30 Inieder geval heeft de auteur niet kunnen verhinderen dat Sons and Lovers 31 endiverse verhalen tot ‘freudiaanse’ interpretaties hebben geleid, die bovendienhet inzicht in zijn werk hebben verhelderd. De novelle Th e F o xis daar een opmerkelijkvoorbeeld van, temeer omdat hij in dezelfde periode waarin hij zijnaanval op Freud op papier zette, een eerdere versie van november 1918 definitiefin de plooi legde. Th e F o xverscheen uiteindelijk in the bundel Th e L a d y b i r d(1923) en zou kunnen worden beschouwd als de symbolische vertaling van zijnopvattingen over Freuds visie op ‘Eros en Thanatos’. 32 Hoe het verhaal zichlaat parafraseren en in welke mate diverse aspecten ervan in freudiaanse zin telezen zijn, vormt de inzet van de volgende paragrafen. Daar moet eerlijkheidshalveaan worden toegevoegd dat er geen aantoonbaar bewijs is dat Lawrencezich in de geschriften zelf van Freud zou hebben verdiept. 33~ 153 ~
- Page 102 and 103: artikel / tiecelijn 26ReinaeRt de V
- Page 104 and 105: tiecelijn 26Derde bedrijfIn de vers
- Page 106 and 107: tiecelijn 26gelijking kunnen doorst
- Page 108 and 109: tiecelijn 26Afb. 5. Edward Keurvels
- Page 110 and 111: tiecelijn 26De muziekFrits Celis (1
- Page 112 and 113: tiecelijn 26Globaal beschouwd vinde
- Page 114 and 115: tiecelijn 26Afb. 10. Kostuumstudies
- Page 116 and 117: tiecelijn 26Afb. 12~ 116 ~
- Page 118 and 119: tiecelijn 26Af b. 14~ 118 ~
- Page 120 and 121: tiecelijn 26Afb. 16~ 120 ~
- Page 122 and 123: tiecelijn 26Afb. 18~ 122 ~
- Page 124 and 125: tiecelijn 26Bij de creatie op zater
- Page 126 and 127: tiecelijn 26Afb. 22. Judels en Tokk
- Page 128 and 129: tiecelijn 26Afb. 24. Brochure opera
- Page 130 and 131: tiecelijn 26Afb. 26. Théo Dejoncke
- Page 132 and 133: tiecelijn 26Afb. 32. Programmabroch
- Page 134 and 135: tiecelijn 26Afb. 35. Frits Celis (A
- Page 136 and 137: tiecelijn 26Symfonische fragmentenI
- Page 138 and 139: tiecelijn 26het programma stond. He
- Page 140 and 141: tiecelijn 26BesluitAlhoewel Reinaer
- Page 142 and 143: tiecelijn 265 Prentbriefkaart van A
- Page 144 and 145: tiecelijn 26D.H. Lawrence~ 144 ~
- Page 146 and 147: tiecelijn 26opzicht behoort Lawrenc
- Page 148 and 149: tiecelijn 26Thomas Hardy’s contro
- Page 150 and 151: tiecelijn 26alleen in het voordeel
- Page 154 and 155: tiecelijn 26Banford en MarchTh e F
- Page 156 and 157: tiecelijn 26Voorplat van The Fox, H
- Page 158 and 159: tiecelijn 26schijnlijk is dat ze zi
- Page 160 and 161: tiecelijn 26hij spelenderwijs drome
- Page 162 and 163: tiecelijn 26wordt genoemd is heel i
- Page 164 and 165: tiecelijn 26Hoezeer Lawrence zich o
- Page 166 and 167: tiecelijn 26NOTEN1 Blijkt uit nagen
- Page 168 and 169: tiecelijn 26An Illustrated Biograph
- Page 170 and 171: tiecelijn 2632 Voor meer details/ar
- Page 172 and 173: tiecelijn 2652 Zie Sigmund Freud, T
- Page 174 and 175: tiecelijn 26~ 174 ~
- Page 176 and 177: tiecelijn 26Misschien valt het hier
- Page 178 and 179: tiecelijn 26Maar dan - de schilder
- Page 180 and 181: tiecelijn 26alle slag, bedelaars en
- Page 182 and 183: tiecelijn 26die kan zichzelf in dez
- Page 184 and 185: tiecelijn 26Zijn kleine kop steekt,
- Page 186 and 187: tiecelijn 26berustend inlevingsverm
- Page 188 and 189: tiecelijn 26drinken in het heden’
- Page 190 and 191: tiecelijn 26NOTEN1 Stefan Hertmans,
- Page 192 and 193: Vertaling / tiecelijn 26letaldus Va
- Page 194 and 195: tiecelijn 26Zodra het vuur het hout
- Page 196 and 197: tiecelijn 26Ze vragen: ‘Boze mach
- Page 198 and 199: tiecelijn 26NawoordLetaldus van Mic
- Page 200 and 201: tiecelijn 26• Paul Pascal, ‘The
tiecelijn <strong>26</strong>one, inseparable’ (p. 388). De ‘oneness’ die de auteur vooropstelt, is niet alleenlichamelijk maar ook spiritueel of psychisch van aard: ze maakt van de geliefdendie elkaar in hun ‘ziel’ raken een ondeelbare twee-eenheid. De ‘ziel’ is voorhem een kernbegrip dat hij hooguit vaag en tautologisch als volgt definieert:‘the soul being that for ever unknowable reality which causes us to rise intobeing’. 25Wat er ook van zij, de liefde die de betrokkenen in een soort roes weet tebrengen, bij voorkeur omschreven als ‘spell’, ‘ecstasy’ of ‘rapture’, komt zonderuitzondering tot stand in een antiburgerlijke omgeving, in de periferie van degeordende maatschappij, liefst buiten het huwelijk. De liefde die tot eenheidleidt, lijkt niet bestand tegen opgelegde of overgeleverde patronen, is wezenlijkoverspelig, tegendraads en kortstondig. Dat geldt bij uitstek voor Helena enSigismund in het Wagneriaanse The Trespasser, maar ook voor Ursula en Winifredin Th e R a i n b , o voor w Hannele en Alexander Hepburn in The Captain’sDoll. Hoewel een liefdesrelatie in theorie partners veronderstelt van dezelfdesociale klasse (‘the same class and race’), zoals Constance bij zichzelf bedenktvoor ze boswachter Mellors ontmoet, <strong>26</strong> blijkt telkens weer dat passionele liefdealle onderscheid tussen rang en stand doorbreekt en juist daarom een kans vanbestaan heeft.Hoewel Lawrence er nooit helemaal in geslaagd is een coherente liefdestheorieop te bouwen, heeft hij in Fantasia of the Unconscious en Psychoanalysisand the Unconscious een ernstige poging daartoe ondernomen. Zonder op detailsin te gaan, komt het erop neer dat liefde een natuurlijke respons is vande ‘plexus solaris’ (de zenuwbundel in de onderbuik van de mens/man) en de‘cardiac plexus’ (de zenuwbundel ter hoogte van het hart) op kosmologischekrachten. Volgens Lawrence bepalen the ‘sun-principle’ en ‘the moon-principle’de liefde tussen man en vrouw. Op basis van niet altijd even samenhangendeargumenten komt hij uiteindelijk tot déze conclusie: ‘Woman is really polarizeddownwards, towards the centre of the earth. Her deep positivity is in thedownward flow, the moon-pull. And man is polarized upwards, towards thesun and the day’s activity’. 27 Die tegenstrijdige krachten hebben niets van doenmet het duistere onderbewuste waaraan Sigmund Freud de liefdesdrift van demens/man toeschrijft, maar alles met vormen/niveaus van bewustzijn die zichin het bloed, het hart, het brein, de baarmoeder e.d. op een dynamische enspontane manier manifesteren. 28Lawrence heeft zich de laatste tien jaar van zijn leven met hand en tand verzettegen de opvattingen van Freud over het moeder- en vadercomplex, het incest-~ 152 ~