jg 26 jaarboek 6 - Reynaertgenootschap

tiecelijn 26Afb. 40. August de Boeck, 1912(Verzameling G. Boutsen)In 1922 stemde De Boeck, als lid van de Koninklijke Academie voor SchoneKunsten, tegen de vervlaamsing van de Gentse Universiteit, waardoor hij uiteraardin ongenade viel binnen de Vlaamse Beweging.Zijn leerlingen echter die tot de Vlaamse Nationalistische strekking behoorden,zoals Renaat Veremans en Gaston Feremans, bleven hem op de handendragen en werden vurige propagandisten van de symfonische werken en opera’svan hun leermeester.Kort na zijn dood in 1937 probeerde de Vlaamse Beweging de figuur en demuziek van De Boeck te recupereren.Walter Weyler, muziekreferent bij De Vlag, schreef in 1941 over De Boeckals een van die componisten die het meest had bijgedragen tot het ‘veroveren’van een eigen Vlaamse muzikale stijl. De auteur betreurde het alleen dat DeBoeck later bewust de Vlaamse richting, waaruit Reinaert de Vos en Vliegt deBlauwvoet waren voortgekomen, had verlaten om op Franse teksten te gaanwerken. De Boeck bleef echter voor hem op de eerste plaats een Vlaming dienooit zijn Vlaamse aard had verloochend.De Vlaamse Beweging vond het jammer dat ze De Boeck nooit volledig voorhun ideaal had kunnen winnen en zocht de verklaring hiervoor in de EersteWereldoorlog en de Franstalige Brusselse kringen waarin De Boeck vertoefde.Na de Tweede Wereldoorlog kwam De Boeck weer op de planken van hetBelgisch establishment. Voor de Vlaamse Beweging speelde de figuur van DeBoeck geen enkele rol meer. 34~ 139 ~