Clubblad 4-2012 - Koninklijk Erkende Venlose Schaakvereniging

BOEBS COLLUMNBord 7, derde rondeDoor Boeb JacobsHet zal wel met mijn optimistische kijk ophet leven te maken hebben, mogelijk is erook nog een ander psychisch minpuntje inhet spel, maar wat ook de oorzaak magzijn: in de aanloop naar wedstrijden krijgik beelden op mijn netvlies waarin ik totgrote daden kom.Dat was al zo toen ik ruim een halve eeuwgeleden aan judowedstrijden deelnam. Dandagdroomde ik dat gerenommeerde tegenstandersdoor mijn toedoen hoog door delucht vlogen. Met speels gemak schakeldeik met mijn achtste sutemi (offerworp) demeest gevreesde zwarte band dragers uit.Later, met tennissen, hetzelfde liedje. Opweg naar tennisparken zag ik snoeihardedrives van mijn racket vertrekken die ooknog werden afgewisseld met loepzuiveregeslagen lobs. Mijn hoog in het racket geraakteopslag veegde, in mijn fantasie, hetgravel van de lijnen van het service vak.En nu ik naar de ‘Kromme Schuuver’ loop,mijn auto heb ik bij gebrek aan parkeerplaatsenhalverwege Steyl achtergelaten,zitten er allemaal winnende schaakstellingenin mijn hoofd. In één van die beeldenzit mijn tegenstander diep na te denkenover zetje achtentwintig terwijl hij nog elfseconden op zijn klok heeft staan. Maar“dromen zijn bedrog” zingt Marco Borsato.En dat zal vandaag niet anders zijn.In het kader van de LISB zondagcompetitiespelen we tegen de Heren van Horst aan deMaas. Mijn, in het algemeen prima functionerende,team chef heeft het bord met hetheilige getal zeven aan mij toevertrouwd.Een wat raadselachtige beslissing omdat ikvolgens mijn rating op bord acht hoor tespelen, voor zover ik überhaubt in de eersteklasse thuis hoor.Mijn reputatie als wedstrijdschaker moetmij vooruit zijn gesneld, want anders is hetniet te verklaren dat tegenover mij plaatsneemt de sympathieke wiskundeleraarHerman Clevers uit Lottum.Het team maakt een vliegende start. In eenmum van tijd staan we met 2,5 tegen 0,5voor. In veel sporten is zo’n grote voorsprongvoldoende om te winnen, maar in deschakerij stelt een voorsprong niet veelvoor. Het afdwingen van remises om eenvoorsprong vast te houden is te moeilijk.Deze stelling wordt in de loop van de wedstrijdbevestigd. De toch maar iets betereHorstenaren haalden ons snel in en haddenal een beslissende voorsprong genomentoen ik nog in een heroische strijd gewikkeldwas.Het was vechten tegen de beer want mijntegenstander had 400 elopunten meer. Maarde beer zat in de klem, in een berenklem.Zijn loper stond op H3 te niksen. Het dingkon geen poot verzetten, zijn eigen pionnenstonden in de weg. Omdat mijn paard vrolijkover het hele bord kon huppelen, stondde Rozendorpenaar (Nicoaans) in feite eenvol stuk achter.Kenners schatten mijn kansen dan ookhoog in. Maar dan valt onverwachts mijnvlag en is het einde verhaal.41