100 jaar station Dalfsen - Atlantis

tion was geen fatsoenlijke schuur ener was geen bijkeuken om de was tedoen. Het inweken en voorkoken vande was moest dus binnen gebeuren;dit werd gedaan met behulp van éénof twee wasketels, geplaatst op eenstandaard boven een driepits petroleumstel.Eenmaal ontstoken werdde hoogte van de vlam geregeld enwas twaalf uur later de was gereedom handmatig verwerkt te worden.Op avonden echter, wanneer de oudersop visite waren en wij kinderenvaker dan noodzakelijk de trap afmoesten naar het toilet, was de luchtstroomrond het petroleumstel verstoordmet als gevolg een walmendpetroleumstel, een catastrofe als datniet tijdig bemerkt werd. Ook als dezolderdeur openstond, in combinatiemet de deur van het toilet beneden ofde kelderdeur, gaf dat aanleiding toteen zwarte ramp. De spinnenwebbenzagen er dan fantastisch uit.Koffie- en theepauzes voor het personeelwaren er officieel niet, maar erwerd “boven” koffie of thee geschonkenen een paar flinke tikken op devloer in de kamer, die zich recht bovenhet kantoor bevond, luidde deonofficiële koffie- of theepauze in.Het station Dalfsen was dan even gesloten. De trap werd beklommen enin de keuken werd koffie of thee genuttigd.Na het ongeluk in 1956 werder voor de passagiers, die ontdaan▼naar het station waren komen lopen,ook koffie gezet.Chris de Lange, gehuwd met HennieWansink, dochter van de kruidenier/slijteraan het Brugplein, kwamper fiets één keer in de week de bestellingvoor de boodschappen ophalenen vervolgens bezorgen. OpaRuiters (overgrootvader van de huidigebakker Merijn Ruiters) kwameerst trappend met de bakfiets broodbezorgen, later met de gemotoriseerdedriewieler.Wico en Ben van der Vegt geven “alle seinen veilig”. Coll. Wico Kamphorst.▼De heer en mevrouw Kamphorst metde pasgeboren zoon Peter,geflankeerd door de kraamverpleegster.Coll. Wico Kamphorst.Melk werd direkt van de boer betrokken.Volgens de toen geldende regelgevingwas dat verboden en er werdop gecontroleerd. Als er geen controleursin de buurt waren, liep je met jemelkkan het land in en boer Keyzer(later Regterschot) vulde de kanrechtstreeks uit de koe. Na een nachtstaan werd de room voorzichtig vande melk afgeschept en werd er slagroomvan gemaakt.De voor die tijd grote zolder leendezich uitstekend voor het type feestjesen partijtjes zoals die in naoorlogsetijd gevierd werden. Ter gelegenheidvan gedenkwaardige jubilea kwamener wel eens bussen met “feestgangers”als verrassing uit het westen encentrum van het land in de wetenschapdat er op de zolder wel ruimtewas om te feesten. Proviand en dranknam men zelf mee en als er te weinigwas, kon er altijd nog aangevuld wordenin de winkel annex slijterij aanhet Brugplein.Voor de kinderen was het een idealebinnenspeelplaats; alleen de wegnaar het toilet was voor hen somswat lang. Al die traptreden vroegenom enige creativiteit.Voor hele kleine kinderen en kleuterswas het spoor toch niet ongevaarlijk.Tussen de waterputten en het magazijntjewas nog een redelijk grasveldje;daar werd een afgeslotenkleuterspeelplaats gefabriceerd en afgerasterdmet 1,5 m hoog kippengaas.De afrastering was niet altijd afdoende,want een klein baasje wist weleens te ontsnappen, ook nadat deafrastering “vluchtproof” gemaaktwas; het rende dan achter de rangeerdersaan en zorgde voor precairesituaties.In de naoorlogse jaren werden er,deels op verzoek van de reizigers, ongeveer25 kalkoenen en kippen gehouden.Tegen de kerst waren de kalkoenenslachtrijp en op aangeven vande reiziger/klant werd “zijn” kalkoenoverdag geslacht en ´s avonds meegenomen.De kippen legden hun eierenen reizigers die thuis geen kippenhielden, waren afnemers van de eieren.Het verdwijnen van de stoomlocomotieven,de aanleg van stromend water,de renovatie van het sanitair, de ontwikkelingvan huishoudelijke hulpmiddelenen de verbetering van deschoonmaakmiddelen zorgden ervoor,dat na 1960 het leven op eenplattelandsstation zoals Dalfsen genormaliseerdwerd.RONDOM DALFSEN 46 979