Concept - FNV

0 SAMENVAT TINGSamenwerken zit de mens in de genen. We zoeken elkaar op om ideeën en kennis uit te wisselen, klussen teklaren die te groot zijn voor een enkeling, en om risico’s te delen. Samen staan we sterker dan alleen.We werken ook samen om kracht en macht te organiseren. Zo zijn ooit vakorganisaties ontstaanom arbeidsvoorwaarden te verbeteren. Om te zorgen voor een fatsoenlijk inkomen en gezondewerkomstandigheden, voor onszelf en voor elkaar. Het opkomen voor elkaar gaat nu eenmaal het beste ingeorganiseerd verband. Mensen die werken, willen werken of gewerkt hebben, doen dat in vakbonden.Werk is van onschatbare waarde voor de mens. Maar ook voor de maatschappij als geheel. Werk zorgt voorinkomen, brengt structuur in een leven, levert sociale contacten op, en nog veel meer. Voor de samenlevingis werk allesbepalend. Zonder werk is er armoede, honger en grote onzekerheid.Voor een gezonde verhouding tussen werknemers enerzijds en werkgevers en overheid anderzijds ishet van belang dat de werknemers net zo sterk staan als de werkgevers. Veel werkenden verkeren ineen afhankelijke situatie. Zij lopen risico’s met soms grote gevolgen voor gezondheid en inkomen. Doorde handen ineen te slaan met andere werknemers, worden ze minder kwetsbaar. En daar vervult devakbeweging een grote rol.Een sterke, goed functionerende vakbeweging is van enorm belang. Voor mensen die werk hebben en voorhen die heel graag willen werken. Maar ook voor mensen die dat door ziekte of tegenslag even niet kunnen,of maar beperkt. En uiteraard voor hen die al een heel leven hebben gewerkt en nu van hun oude daggenieten.Mensen organiseren zich nog steeds. Dat gebeurt tegenwoordig wel op een andere manier, met anderemiddelen. Ze hoeven niet meer te vergaderen in een zaaltje, maar bespreken hun ideeën meteen via socialemedia met collega’s en vakgenoten uit alle windstreken.De wereld verandert, maar de noodzaak om samen sterk te staan, die blijft. De vakbeweging is er deafgelopen tijd helaas te weinig in geslaagd om dat duidelijk te maken. Dat leidde tot minder leden enminder actieve betrokkenheid. Bovendien sluiten te weinig nieuwe groepen zich aan.Na het recente tumult rond de pensioendiscussie werden twee ‘verkenners’ gevraagd om de stand van zakenWerkdocumentin kaart te brengen. Zij concludeerden dat het tijd werd voor een nieuwe vakbeweging, waar leden zelfbepalen hoe zij zich organiseren en zij rechtstreeks invloed hebben.Het getuigt van kracht dat de bestaande vakbeweging hier ‘ja’ tegen heeft gezegd en zichzelf wilvernieuwen. Het goede uit de ‘oude’ vakbeweging wordt gecombineerd met de nieuwe mogelijkheden diede huidige tijd biedt.De Nederlandsche vakbeweging doorloopt sinds geruimen tijd een ernstig ziekteproces en is thansgekomen in de crisis, die beslissen zal of zij geheel ten onder zal gaan, of zich herstellen tot eenverjongd en krachtig leven.’ Henri Polak, De Vakvereeniging 19053