Schrijfwijzer masterthesis - Protestantse Theologische Universiteit

de vorige of daarvan een nadere uitwerking is, wordt in het algemeen geen nieuwealinea begonnen. Met andere woorden, een alinea is een gedachte–eenheid. Hetbegin van een nieuwe alinea kan worden aangegeven door de tekst enigszins telaten inspringen. Bij een alinea aan het begin van een hoofdstuk of paragraaf wordtmeestal niet ingesprongen. Let op dat er een goede balans is in de omvang vande verschillende hoofdstukken en paragrafen. De omvang kan uiteenlopen, maarniet teveel. Voeg dan iets samen of splits een te groot hoofdstuk of paragraaf inlogische onderdelen.Een tweede aspect waar men bij de presentatie op moet letten, is het taalgebruiken de stijl. Een goed taalgebruik en een goede stijl verhogen de leesbaarheid vaneen thesis. De tekst dient helder te zijn en de formuleringen moeten precies enscherp genoeg zijn, zodat misverstanden te voorkomen kunnen worden. Moeilijkte volgen gedachtesprongen in het betoog moeten worden vermeden. Voldoendeafwisse ling in de zinsbouw en een taalgebruik dat niet te formeel maar ook niet teinformeel is, dragen bij aan de aantrekkelijkheid van een thesis. Vanzelfsprekenddient men te letten op de correct heid van het taalgebruik. Worden de woordencorrect en consequent gebruikt? Zijn de leestekens (punt, komma, puntkomma,dubbele punt, aanhalingstekens, gedachtestreep) op de juiste manier geplaatst?Vaak probeert men om op een creatieve manier ‘inclusieve taal’ (taal die verwijstnaar mannen en vrouwen) te gebruiken. Verschillende mogelijkheden staan daarbijter beschikking. Men kan bijvoorbeeld in plaats van ‘hij’ spreken over ‘hij of zij’,meervoudsvormen toepassen of ‘hij’ en ‘zij’ afwisselend gebruiken. Inclusieve taalkan ook bereikt worden door het gebruik van ‘men’ of een ‘lijdende vorm’. En tenslottebiedt de manier van formuleren van zinnen mogelijkheden voor een inclusieftaalgebruik.2.6 Belangrijke aandachtspunten bij het schrijven2.6.1 Het gebruik van citatenIn het algemeen worden de opvattingen van andere auteurs weergegeven doordeze samen te vatten of te parafraseren (met eigen woorden weergeven). Als eenstuk tekst letterlijk wordt overgenomen, dan spreekt men van een citaat. Aanhet einde van een citaat neem je altijd een literatuurverwijzing op, bijvoorbeeldeen voetnootnummer (in superscript) dat verwijst naar een voetnoot onderaan debladzijde. Een lang citaat kun je beter in een apart blok opnemen, gekenmerkt alscitaat door bijvoorbeeld in te springen en een iets kleiner lettertype te gebruiken,of door de tekst van het citaat cursief weer te geven. Een korter citaat wordt gemarkeerddoor aan het begin en het einde van het citaat dubbele aanhalingstekenste gebruiken:Th. Vriezen zei: “Dit idee kwam misschien ook bij andere volken voor.” 43 Inmiddelsweten we ….Wordt in het citaat nog weer een andere auteur letterlijk aangehaald, dan komt dittweede citaat tussen enkele aanhalingstekens (“… ‘…’ …”):Berkhof betoogde: “Zijn uitspraak ‘Buiten de kerk geen heil’ riep misverstandenop.” 12Schrijfwijzer masterthesis vestiging Utrecht/Kampen/Leiden · 10