Pieter Lamoré en Anneke Vermeulen Cochleaire ... - Fenac

COCHLEAIRE IMPLANTATIE EN TWEETALIGHEIDHT taalleeftijdHT biologische leeftijdCl taalleeftijdCl biologische leeftijdTC20 « 41 « 75100 ± 10 (10)26 « 56 « 90102 ± 10 (11)Oraal28 « 40 « 8496 ± 12 (12)33 « 67 «113102 ± 1 1 (28)Tabel I. De taalleeftijd (in maanden, bepaald m.b.v. de "Reynell") van de 4 groepen dove kinderen; in de kolommen 1 en 3 geeft het middelstegetal het gemiddelde weer en zijn het linker en rechter getal respectievelijk de laagst en hoogst gemeten waarde; in de kolommen 2 en 4z ijn de gemiddelde leeftijden aangegeven ± de standaarddeviaties, met daarachter de aantallen kinderen in de betreffende groepstrikt gebarenstrikt NmGstrikt gesproken taal•negatieve waarde+ 1positieve waarde13HT - ratioHT biologische leeftijdCl - ratioCl biologische leeftijdTC-0.8 « -0.2 « 0.497 ± 10 (10)-0.3 « 0.4 « 2.099 ± 10 (15)Oraalniet bepaald0.4 « 1.3 « 3.2101 ±12 (5)Tabel 11. De "gesproken taai-gebaren" ratio van 3 van de 4 groepen dove kinderen; in de kolommen 1 en 3 geeft hel middelste getal hetgemiddelde weer en zijn het linker en rechter getal respectievelijk de laagst en hoogst bepaalde ratio; in de kolommen 2 en 4 zijn degemiddelde leeftijden aangegeven ± de standaarddeviaties, met daarachter de aantallen kinderen in de betreffende groepde kinderen. Dit komt - gegeven degrote spreiding - overeen met de inTabel I weergegeven uitkomsten.De uitkomsten laten verder zien dathet receptief lexicon in gesproken taalvan kinderen met een hoortoestel ineen TC omgeving niet kleiner is dandat van kinderen in een orale omgeving.De waarschijnlijke verklaringvan deze opvallende uitkomst is datveel kinderen met een hoortoestel ineen TC omgeving niet testbaar zijnm.b.v. de "Reynell", omdat bij deafname van de test geen gebruik magworden gemaakt van gebaren. De"besten" zijn dus overgebleven.Kinderen met een Cl behalen zowelin een TC als in een orale setting eenhoger gemiddelde dan kinderen meteen hoortoestel. Opvallend is deenorm grote spreiding in beide Clgroepen. De twee Cl groepen overlappenelkaar voor een groot deel.Vervolgens kijken we naar het kwantitatieveaspect, de verhouding vande gebruikte taalmodaliteiten.Kinderen gebruiken spontaan zowelstrikt gebaarde of strikt gesprokenuitingen of gesproken met gebarenondersteunde uitingen. Vaak gebruikenze deze varianten alle drie. Omaan te geven in welke verhoudingdeze modaliteiten gebruikt worden inde vier groepen kinderen maken wegebruik van een schaal die zo gekozenis dat een kind dat alléén NmGuitingen produceert precies op dewaarde 0 uitkomt. Kinderen diealleen gebaren en niet spreken komenop een negatieve ratio en kinderendie hoofdzakelijk spreken (en weiniggebaren gebruiken) komen op eenpositieve ratio. De uitkomsten(gemiddelde, laagste en hoogstewaarde) zijn weergegeven in Tabel II.De bijbehorende lijn is bedoeld omeen indruk te geven over de betekenisdie aan de getallen in de tabel moetworden toegekend.Zoals men kan verwachten gebruikenkinderen met een Cl in een TC omgevinggemiddeld méér gebaren dankinderen met een Cl binnen een oraaltaalaanbod. Tabel II laat echter ookzien dat er binnen deze TC groep,naast kinderen die veel gebarengebruiken (lage ratio) ook kinderenzijn die weinig gebaren gebruiken(hoge ratio). Eerder, bij de besprekingvan de uitkomsten van de 'Reynell"(de kwalitatieve aspecten ), zagen weal dat er een enorme spreiding is in dekwaliteit van de gesproken taal binnendeze groep. Er van uitgaande datde gepresenteerde data representatiefzijn, moeten we constateren dat heteffect van een Cl op de ontwikkelingvan gesproken taal niet zonder meerbepaald wordt door de opvoedingsenonderwijssetting. Kennelijk zijn ernog andere factoren die een rol spelen.Hieronder gaan wij daar op in.5. Factoren die vanhet effect van Clnv loed zijn opUit analyse van de hier gepresenteerdegegevens, evenals uit internationaalonderzoek, is gebleken dat ertwee factoren zijn die m.n. vaninvloed zijn op het resultaat met eenCl: de leeftijd waarop het kind eenimplantaat krijgt en de opvoedingsenonderwijsomgeving.Vergelijken we twee groepen prelinguaaldove kinderen, één waarvan dekinderen een Cl hebben gekregen nade leeftijd van 6 jaar en één vóór deleeftijd van 6 jaar dan kan men hetverschil in ontwikkeling aldusbeschrijven: gemiddeld bereikt de"oudere" groep maximaal het niveauvan gesproken taal dat de "jonge"groep al na drie jaar bereikt. Demogelijkheden van Cl worden dusVHZ . jaargang 41 nummer 4 . december 2000