De OpzetterGeborenDe InschrijvingPersoonlijk ben ik geen fan van de eerstemaanden van het nieuwe jaar. Alleleuke feestjes (kerst, Oud & Nieuw)zijn achter de rug, het is guur en donkerbuiten en je beseft je ten volle datdeze situatie de komende maandenonveranderd blijft.Aafke PlugVooral aan februari heb ik een hekel.Het enige lichtpuntje is dat die wat korteris dan zijn collega-maanden, maarverder… Donker, guur en vooral saai!Maar er is (letterlijk) licht aan het eindevan de tunnel. Vanochtend werd ik wakkervan het gefluit van een vrolijke merelin de boom voor mijn huis. En vanmiddagviel er zo waar een warme zonnestraalop mijn gezicht. Het is nog koud, <strong>maart</strong>och hangt er iets in de lucht… Ja, lieveColofonHoofdredactieAafke PlugRedactieNils BiermanOlga BlokArjan van DuivenbodenFloor KroftEmma Oomenmensen, de lente is in aantocht en daarmeekomt ook het kampseizoen weereen stukje dichterbij.De hernieuwde energie die de lentealtijd met zich meebrengt zie je ook opmaandag bij de <strong>LCKV</strong>. Hoewel het nogeven duurt voor het eerste kamp vertrektzijn de voorbereidingenvoor hetkampseizoen al in volle gang. Zo is deafdeling Deelnemers druk bezig met hetverwerken van de gegevens van dedeelnemers die zich een aantal wekengeleden hebben ingeschreven. Ook deandere afdelingen zitten niet stil. Ben jebenieuwd wat er nu allemaal op eengewone maandagavond gebeurt? Kijkdan snel op pagina 6. Verder vind je indeze Opzet uiteraard weer interessanteartikelen, een interview met eenFreelancersJan van ZwietenEsther OortwijnTekeningen/layoutNils BiermanDrukDrukkerij Graficon, LeiderdorpPelle, zoon van RichardPellicaan en KatelijneCorporaalBelangrijke data14 aprilledenvergadering18 aprilInfodagbestuurslid en grappige columns.Namens de hele redactie wens ik je veelleesplezier.Ik ga nu lekker een terrasje pakken. Dikingepakt, maar toch… Laat die zomermaar komen. Ik ben er, net als de <strong>LCKV</strong>,klaar voor!Correspondentie-adres<strong>LCKV</strong> <strong>Jeugdvakanties</strong>Voorschoterweg 8e2324 NE Leiden(071) 572 22 55www.lckv.nl - opzet@lckv.nlZaterdag 17 januari was het weer zo ver.Honderden deelnemers zaten gespannenvoor de computer, de muis in debezwete hand, klaar om stipt om 10uur op de knop te klikken.Aafke PlugMaar al voor 10 uur raakte de serveroverwerkt en al snel kregen de eerstedeelnemers foutmeldingen binnen.Hoewel het al de vierde keer is dat deelnemerszich via internet kunnen opgevenvoor een <strong>LCKV</strong>-kamp is de inschrijvingnog geen enkele keer vlekkeloosverlopen. Steeds meer stafleden, oudersen deelnemers beginnen zich af te vragenof het inschrijven via internet welde beste optie is. Wat ging er dit jaarprecies mis en moet er een nieuweinschrijfmethode komen?Iemand die hier bij uitstek antwoord opkan geven is Fabian de Graaf, bestuurslidDeelnemers. Hij legt uit dat, andersdan voorgaande jaren, de fout dit jaarniet in de software zat, maar in de doorde <strong>LCKV</strong> gehuurde server: ‘Die bleek deenorme toeloop niet aan te kunnen. Ineen paar minuten tijd werd er vele duizendenkeren geprobeerd om pagina’svan de site te verversen. De server wasnaar aanleiding van de vorige jarenhelemaal ingericht op een piekbelasting,maar zoveel bezoekers in zo’n korte tijdis helaas niet te verwerken door ons.’Dat de belasting zo hoog was wijtFabian aan het feit dat veel deelnemerszich met meerdere bezoekers tegelijkprobeerden in te schrijven: ‘Sommigenmet wel acht computers tegelijk.’ Fabianziet dat dan ook als de kern van het probleem:‘De inschrijfmethode an sichwerkt op dit moment heel erg goed,alleen loopt het vast door de populariteitvan onze kampen. Mensen doen er allesaan om zich maar proberen in te schrijven.Dat is onze kracht, maar helaas ookonze zwakte.’De Softwarecommissie, die zoals denaam al doet vermoeden de softwarevoor de inschrijving heeft gemaakt, wasdie zaterdagochtend al licht gespannen:‘Er mocht dit jaar niets fout gaan!’ aldusEdward Niewold en Sander Brugmannamens de commissie. Al voor 10 uurwisten ze dat het door de overbelasteserver mis ging, maar na kort overlegmet het bestuur werd besloten deinschrijving door te laten gaan:‘Iedereen had last van de storing en dushad ook iedereen gelijke kansen voorinschrijven.’ Rond 10.30 is er een e-mailverzonden naar iedereen die een formulierhad ingevuld, met daarin excuses ende mededeling dat de inschrijving welgewoon doorging. ‘De reden dat dee-mail pas om zo laat verzonden is, isdat we door de overbelaste server zelfook niet bij die e-mailadressen kondenkomen,’ aldus Fabian. Na het versturenvan de e-mail zijn rond 10.35 de inschrijvingentot dan toe verwerkt. Kort daarnazijn ook de e-mail verzonden met daarinde mededeling of de deelnemers wareningeschreven of dan wel op de reservelijststonden. Eind goed, al goed zou jedus denken. De inschrijving verliep nietvlekkeloos, maar uiteindelijk waren alledeelnemers inschreven of op een reservelijstgeplaatst.Toch hebben sommigen een nare nasmaakovergehouden aan de inschrijving.Zo zijn er deelnemers die vrezen dat zedoor de storing niet zijn ingeschreven ophet kamp van hun keuze. Hoofdleider,maar in dit geval in eerste plaats vader,Jan van Zwieten herkent dit: ‘Toen destoring zich manifesteerde sloeg depaniek bij ons thuis direct toe. Ik hebmijn dochter en haar vriendinnen nog totkalmte gemaand met het idee dat destoring voor iedereen geldt en dat erwel wat op gevonden zou worden.Achteraf waren ze heel boos en meendenhet slachtoffer te zijn van de storing.’Zowel hetbestuur als deSoftwarecommissiebandrukken echter opdat iedereen last hadvan de storing en datdeze geen invloedheeft gehad op deinschrijvingskansenvan een deelnemer.Ook zijn er ouders diehet gevoel hebben dat het bestuur nietgoed weet wat het effect van een mislukteinschrijving op hun kinderen is.Ook dit komt Jan bekend voor: ‘Zelf benik behoorlijk geschrokken en teleurgesteldover de impact die dit alles op onsgezin heeft.’ Jan had het gevoel dat hijiets moest doen en heeft het bestuurnaar eigen zeggen een ‘brief op hogepoten’ gestuurd. Hierin beschrijft hijonder andere zijn onvrede over deopstelling van het bestuur naar deelnemersdie er niet doorheen zijn gekomen:‘Tot nu toe heb ik deze keer, nochde afgelopen jaren, enig meeleven kunnenbespeuren in jullie opstelling jegensdiep teleurgestelde deelnemers. Gaanjullie er nu voor zorgen dat dit niet meerkan gebeuren?’ schrijft Jan in zijn brief.Hij heeft zelf wel een idee hoe deinschrijving er volgend jaar uit zou moetenzien. Hij pleit er al jaren voor datoud-kampers zich eerder kunneninschrijven dan de nieuw-kampers.Op die manier wordt volgens Jan dedruk op de server weggenomen en zorgje ervoor dat oud-kampers niet teleurgesteldraken en de <strong>LCKV</strong> de rug toekeren.Voor het bestuur liggen vooralsnogalle opties open: ‘Een ding is zeker’,aldus Fabian: ‘Met de huidige inschrijfmethodezullen we volgend jaar weerhetzelfde probleem hebben, dus waarschijnlijkzal de inschrijfmethode moetenworden aangepast. Hierbij kun je bijvoorbeeldlaan een loting of gespreideinschrijving denken.’ Het bestuur heeftaangekondigd tijdens de ledenvergaderingop 14 april met een voorstel vooreen nieuwe inschrijfmethode te komen.Dat belooft nog een interessante avondte worden!
Met open vizier aande zijlijnHet beleidsplan 2010-2015:Denk mee!Na vijf jaar in het bestuur vindt DianaGrootendorst het tijd om haar stokjeover te dragen. Ze heeft de afdelingCommunicatie met veel plezier geleid,maar kan het naar eigen zeggen nietmeer de tijd en energie geven die hetvraagt. Kort voor haar vertrek in aprilvertelt ze over haar jaren als bestuurslidCommunicatie.Aafke PlugTot een paar jaar geleden hadden weinig<strong>LCKV</strong>’ers gehoord van Diana: ‘Ik hadniet eerder in commissies of op afdelingengezeten. Voor een bestuursfunctielag ik dus niet voor de hand.’ Toch werdze vijf jaar geleden benaderd door oudbestuurslidPatrick Kraan: ‘Ik kende hemvan kamp en hij belde me op of ik interessehad om bestuurslid Communicatiete worden.’ Diana was meteen enthousiast.Toen ze begon had ze weinig verwachtingen:‘Ik probeer dingen altijd zo‘Het is tijd vooreen ander.’open mogelijk aan te gaan. Dan kan hetook niet tegenvallen.’ Voor Diana washet een mooie uitdaging: ‘Het leek meleuk om samen de vereniging in zo goedmogelijk vaarwater te houden.’ Dianageeft toe dat ze weinig metCommunicatie had toen ze begon alsbestuurslid: ‘Ik snapte eigenlijk ook nietwaarom Patrick mij belde.’ Vijf jaar laterbegrijpt ze dat echter wel: ‘Met het wisselenvan de bestuursleden pak je somsgewoon het stafboekje erbij om geschiktemensen te vinden.’Hoewel Diana dus geen deel uitmaaktevan de ‘diehard’ <strong>LCKV</strong>, gaat ze al vanafbegin jaren negentig mee als staflid.Tijdens een stage kwam ze in contractmet iemand die zeilkampen deed bij de<strong>LCKV</strong> en na een keer was Diana om enging ze ieder jaar mee: ‘Eerst als lossestaf, later als schipper. Deze kampenhadden weinig met de <strong>LCKV</strong> te maken.Pas toen ik met een landkamp mee gingbegreep ik dat de <strong>LCKV</strong> meer was danalleen een kampje.’ Er bleek een heleorganisatie achter te hangen en vijf jaargeleden besloot Diana hieraan eensteentje bij te dragen.Diana durft niet te zeggen of het eenvoordeel of juist een nadeel was dat zenog niet zo bekend was met de organisatieachter de <strong>LCKV</strong>: ‘Ik heb het natuurlijkook niet in mijn eentje gedaan. Nilsen Robin zaten al lang op Communicatieen zij vulden mijn kennis aan.’ Binnenhet bestuur ligt dat volgens Dianaanders: ‘Voor bestuursdingen denk ikdat het een voordeel is dat ik niet uit hethart van de vereniging kom, maar van dezijlijn. Over sommige dingen kan ik ietsobjectiever zijn.’ Dit gaat volgens Dianadan met name over ingewikkelde zakenrond stafleden en hoofdleiders:‘Daarover lopen de meningen in hetbestuur soms uiteen en dan kan ik mijnhoofd koel houden en dingen in eenander daglicht stellen.’Het bestuur krijgt de laatste jaren somsde kritiek dat het teveel regels oplegtaan haar stafleden. Diana vindt deze kritiekoverdreven: ‘Veel dingen worden nugeformaliseerd, maar dat waren al jarenongeschreven regels. Nu het zwart opwit staat is het opeens een probleem.Als mensen kaders nodig hebben dankrijgen ze die ook.’ Zijn er dan al zoveelincidenten door te losse regels? Dianavindt dat je niet moet wachten tot erveel problemen zijn: ‘Het is lastig, wantvrijwilligers willen gewoon een leukeweek. Maar je hebt wel met minderjarigekinderen te maken. Diana wijst hierbijook op maatschappelijke ontwikkelingen:‘Er wordt steeds meer bekend overde schadelijke gevolgen van alcohol enroken. Als je hiervoor kaders voor deelnemersneerlegt, moet je dat ook voorstafleden doen. Zij hebben immers eenvoorbeeldfunctie’.Terugkijkend op haar jaren in hetbestuur is Diana zeer tevreden. Zotevreden dat ze het lastig vindt om tebenoemen waar ze het meest van genotenheeft. ‘Er valt zoveel onder en het issteeds weer nieuw en verrassend.’ Heteerste dat in Diana opkomt is hetsamenwerken: ‘Hoe we met het bestuursamen tot betere dingen komen en aande andere kant hoe we met de mensenvan Communicatie creatieve dingendoen. Vooral het uitkomen van de folderis spannend. Dat vind ik bijna wel hetmooiste moment van het jaar.’En nu stopt ze dus. Eén van de redenenis dat ze het niet meer de tijd kan gevendie het vraagt: ‘De website van de <strong>LCKV</strong>is kritisch bekeken en we hebben onsgerealiseerd dat het een nieuw plaatjemoet krijgen. Ik kan dat nu niet zelf en ikheb geen tijd en energie om dat teleren.’ Daarbij twijfelde Diana of ze ditjaar nog op kamp wilde. ‘In verband metmijn vrije dagen heb ik besloten om ditjaar niet mee te gaan. Dan ga ik al eenaantal jaar op rij niet mee en dan vind ikhet niet reëel om in het bestuur te zitten.’Diana had het erg naar haar zin opCommunicatie, dus vindt het wel ergjammer, maar zo zegt ze: ‘Het is tijd vooreen ander.’ Die ander is gevonden inFabian de Graaf, nu nog bestuurslidDeelnemers. Diana denk dat hij erggeschikt is voor de afdelingCommunicatie: ‘Misschien doet hij hetwel heel anders dan ik. Ik benbenieuwd!’Voor Diana houdt de <strong>LCKV</strong> nu dus evenop, maar of dat voor altijd is durft ze nogniet te zeggen: ‘Ik zie wel hoe het loopt.‘Als mensen kaders nodig hebbendan krijgen ze die ook.’Komt het op mijn pad en komt het uitdan ga ik misschien wel weer eens meeop kamp. Maar misschien ook niet. Ikheb het gevoel dat ik overal wel bengeweest en ik veel verschillende dingenheb meegemaakt. Ik weet hoe leukkamp is, maar ik zit deze zomer nietnagelbijtend van spijt op de bank.’De meeste stafleden zijn nu druk in devoorbereiding voor het kampseizoen<strong>2009</strong> maar het bestuur kijkt al weerverder. 2010 is een belangrijk jaar waarinveel gebeuren.Arjan van DuivenbodenAllereerst bestaat de <strong>LCKV</strong> dan 90 jaar.Een heugelijk feit maar we zijn al aanhet sparen voor 2020 dus veel aandachtzal dat niet krijgen. Meer aandacht entijd zal door het bestuur worden besteedaan het beleidsplan. Velen zullen zich nuafvragen wat dit nu weer is, eenbeleidsplan.Iedere 5 jaar maakt het zittende bestuureen beleidsplan. Dit plan is een middelom te zorgen dat alle neuzen dezelfdekant opstaan en opgaan. Beleid, hetmaken ervan en het uitvoeren ervan, iseen proces wat eigenlijk nooit ophoudt.Het begint met een visie, je bepaalt als<strong>LCKV</strong> wat je wilt zijn en wilt worden.Wat is belangrijk voor het voortbestaanvan de <strong>LCKV</strong>? Als je weet wat je wilt zijnof wat je wilt worden dan bedenk je hoeje dat doel wilt bereiken. Vervolgensworden er keuzes gemaakt. Deze keuzesworden uitgewerkt en krijgen een tijdspadmee. Als dat gebeurd is moet devereniging dit plan steunen en kan hetuitgevoerd worden. Van belang is datiedereen zich bij het uitvoeren van hetplan aan de afspraken houdt.Tijdens het uitvoeren word er regelmatiggecontroleerd of alles loopt zoals oorspronkelijkde bedoeling was. Door middelvan de uitkomsten van deze controlesworden de resultaten van de uitvoergeëvalueerd. Aan de hand van de evaluatieworden de stappen indien nodigweer opnieuw doorlopen. Een middel omte evalueren is de grote enquête die ookdit jaar weer gehouden wordt.Een mooi theoretisch verhaal maar watbetekent dit nu voor jouw als staflid?Een voorbeeldje. In het beleidsplan2005-2010 staat er onder het kopje‘Werving stafleden’ het volgende telezen:‘De vereniging wil bij de toetreding vannieuwe stafleden geen hoge drempelopwerpen. Zij toetst de stafleden nietvooraf, maar informeert hen over de vereniging,het kamp en spreekt haar verwachtingenmet betrekking tot de vervullingvan de functie uit. Tijdens hetkamp begeleidt de hoofdstaf de stafleden.De vereniging verplicht zich - vanuithaar continuïteitsgedachte - om elkjaar in de kampen van deelnemers van14 jaar en jonger twee nieuwe stafledenmee te nemen.’In dit stuk wordt dus zeer nadrukkelijkaangegeven dat een bewijs van goedgedrag nu niet nodig is en dat alle kampentot en met 13-14 twee groene stafledenmoeten meenemen. En dit wordtdoor ieder kamp dan ook uitgevoerd.En ander voorbeeld:‘EHBO ervaringDe vereniging organiseert jaarlijks eenverkorte EHBO scholing en ziet er op toedat er op elk kamp een staflid aanwezigis met EHBO ervaring.’Hier staat dus duidelijk te lezen dat erop ieder kamp toch echt EHBO ervaringaanwezig moet zijn. Of dit in de praktijkook zo is, kun je je afvragen…Zo vind je in het beleidsplan dus velezaken die direct invloed hebben op jekamp. Denk bijvoorbeeld ook aan dealcoholregels, de maximumleeftijd vanstafleden, de C of de ontgroening. Maarook zaken als de financiën, de verenigingsstructuuren kwaliteit worden inhet beleidsplan vastgelegd.Kortom, het plan 2010-2015 bepaalt hoejouw kamp er straks uitziet. Misschienwordt er wel in vastgelegd dat je alsstaflid maximaal 35 jaar mag zijn, dat jeook als staflid geen alcohol mag drinkenen dat je toch echt wel verplicht bij vierinfoavonden moet komen opdagen.Misschien wordt de leeftijd van deelnemerswel teruggebracht naar 14, mag jealleen mee als staflid als je ook als deelnemerbent mee geweest en schaffenwe het gehandicaptenkamp af. Wil jehierover meepraten, treuzel dan niet.Word lid en kom op de speciaal hiervoorgeorganiseerde discussiedagen. Zorgvoor een goed beleidsplan zodat ook tot2015 de kampen weer super zijn.De eerste discussiedag heeftzaterdag 7 <strong>maart</strong> plaatsgevonden.In de volgende Opzet lees je hiermeer over.