Het Chronisch vermoeidheidssyndroom - Inspectie SZW

Het Verzekeringsprotocol CVS wordt ook door indicatie-artsen gebruikt, met een geheeleigen interpretatie. De Centrale Raad van Beroep sprak in 2009 in een indicatiezaak uitdat een ME-patiёnte, zolang deze geen cognitieve gedragstherapie had gevolgd naar hetmodel Nijmegen (dus met graduele oefentherapie), geen recht had op zorg. De indicatieartsging op de stoel van de behandelend arts zitten en werd daarin door de hoogsterechter bevestigd, nota bene nadat eerder een Tuchtcollege de arts had berispt. Deverleiding voor de verzekeringsarts om voortaan hetzelfde te doen lijkt groot. De NIVELstudielaat ondertussen zien dat CGT/GET bij ME/CVS de slechtst denkbare aanpak is.Onjuist beeld van de ziekteDe leiding van UWV plaatst anno 2010 nog steeds niet enkel ME maar de hele groep vanniet-aangeboren hersenaandoeningen ten onrechte onder de noemer psychisch, zoalsonlangs bleek op vragen van de Vereniging Cerebraal en de ME/CVS Vereniging bij debespreking van de nieuwe WAJONG. In de rapportage van de Inspectie spreekt UWV bijherhaling over 'onverklaarde klachten'. De Inspectie gaat zelf ook enkele malen in de foutdoor een dergelijke kwalificatie te gebruiken.Wellicht is het gebruik van de term CVS hier mede debet aan, dat blijkt althans uitwetenschappelijk onderzoek dat is verricht naar de gevolgen van de voor de ziektegekozen aanduiding (Jason, 2002). Als de diagnose ME is gesteld kan ons inziens nietworden gesproken van onverklaarde klachten of een moeilijk objectiveerbare aandoening.Bij de diagnose CVS dient nader medisch onderzoek plaats te vinden. Het gebruik van determ CVS lijkt soms meer een cultureel fenomeen te zijn geworden in plaats van eenmedische diagnose (Den Broeder, 2009).Het verzekeringsprotocol kan natuurlijk niet op zichzelf staan. Artsen in elke sectormoeten beter worden geïnformeerd over de mogelijkheden voor diagnostiek enbehandeling. Wij verwachten, dat naarmate de kennis over ME/CVS in Nederlandtoeneemt, de verzekeringsgeneeskundige beoordeling beter zal gaan.Producten als een richtlijn voor bedrijfsartsen en een diagnostisch protocol kunnen ervoorzorgen dat de verzekeringsarts over veel meer informatie beschikt over de patiёnt die hijmoet beoordelen. Een richtlijn voor bedrijfsartsen staat op de agenda van de NVAB; deME/CVS Vereniging heeft het Fonds PGO om projectsubsidie gevraagd om hieraan tekunnen meewerken. Vorig jaar mei is in een petitie aan de Commissie VWS van deTweede Kamer om onder meer zo'n diagnostisch protocol gevraagd (ErkenME, 2009). Hieris nog geen antwoord op gekomen.AanbevelingenNaar aanleiding van de rapportage van de Inspectie doen wij de volgende aanbevelingen.1. Een vervolgonderzoek, eveneens door de Inspectie Werk en Inkomen, waarindossiers worden gebruikt die door de patiёntenorganisaties worden aangereikt entevens de gebrekkige registratie bij UWV nader wordt onderzocht.2. Een consequent gebruik van termen: ME als het om de postvirale hersenziektegaat, CVS als aan criteria wordt voldaan maar nog geen nadere ziektediagnose isgesteld.3. Een herziening van het verzekeringsprotocol, zodanig dat er draagvlak ontstaatonder verzekeringsartsen en patiёnten.4. Een andere manier van rapporteren door de verzekeringsarts, zodat het voor decliёnt duidelijk wordt hoe men tot het oordeel is gekomen. Daarbij wordt derapportage eerst in conceptvorm aan de cliënt voorgelegd zodat deze feitelijkeonjuistheden kan corrigeren voordat een beslissing wordt genomen.5. Meer communicatie tussen verzekeringsarts, bedrijfsarts en behandelend arts, incombinatie met het ontwikkelen van een richtlijn voor bedrijfsartsen en eendiagnostisch protocol voor ME.Drs. Guido den Broeder4