Het biometrisch paspoort in Nederland - Oapen

opsporing. Dit middel is buitenproportioneel gelet op bijvoorbeeld het aantalaangeboden sporenzaken op jaarbasis, in geheel Nederland ca. 10.000. Voorts ishet praktisch onuitvoerbaar omdat alle tien de vingers en eventueel de handpalmenmoeten worden afgenomen, wil het zinvol zijn voor de opsporing. Dat vergt een tegroot beslag op de capaciteit van de politie. Dit nog afgezien van de administratieveverwerking en controle. In het kader van het nieuwe identiteitsbewijs wordtmogelijk een biometrisch kenmerk opgenomen zoals bijvoorbeeld een vingerafdruk.Daar gaat het er om te bepalen dat de bezitter van het identiteitsbewijs ookdaadwerkelijk [de] persoon is die op dat bewijs staat vermeld. Daarvoor is wellichtéén vingerafdruk voldoende, dat is echter volstrekt onvoldoende voor deopsporing.” 10Uit het bovenstaande citaat spreekt het besef wat er in de praktijk nodig is om eenlandelijke biometriedatabase succesvol te laten zijn voor opsporingsdoeleinden: ermoeten veel meer vingers worden afgenomen (zelfs inclusief een palmprint!) en deminister stelt dat alleen gekwalificeerd personeel dat moet doen (namelijk de politie).Die hebben immers de juiste kennis en ervaring. De minister spreekt hier uitervaring. Hij weet wat er daadwerkelijk nodig is om het doel van opsporing tebereiken en doet zelfs een principiële uitspraak over proportionaliteit. De partij dievoorstaat om een centrale database met de vingerafdrukken van de hele bevolking tegebruiken voor opsporingsdoeleinden, heeft dit besef duidelijk in mindere mate.Tweede Kamerlid Wijn van het CDA hierover:“[Het CDA] vindt (…) dat er een meer algemene bereidheid moet wordengeconstrueerd voor het afstaan van vingerafdrukken, want dat verhoogt hetoplossingspercentage. In de brief van de minister worden daar praktischeargumenten tegen ingebracht, zoals het aantal aangeboden sporenzaken, hetaantal vingers en de politiecapaciteit, maar geen principiële.” 1110 Brief van de minister van Justitie (Benk Korthals) d.d. 10 december 2001, Kamerstukken II, 2001-2002,19637 (Vluchtelingenbeleid), nr. 635, p. 7.11 Algemeen Overleg met minister Korthals d.d. 13 december 2001, Kamerstukken II, 2001-2002, 19637,nr. 642, p. 3-4.42