Het biometrisch paspoort in Nederland - Oapen

8.4) en het eveneens eerder in dit deel besproken Onderzoek naar de toepassing vanbiometrische kenmerken in de Nederlandse reisdocumenten van 6 juni 2003.Wat in de brief van Pechtold direct opvalt is dat de vraagstelling van 19 maart 2003 overde robuustheid en betrouwbaarheid van de biometrische apparatuur niet meer wordtgenoemd. Verder worden we natuurlijk nieuwsgierig wat er met ‘goed’ wordt bedoeld,met name welk criterium daarvoor heeft gegolden en of het ‘goed genoeg’ is.Later in 2005 verschijnt het evaluatierapport.Allereerst zien we wederom een andere omschrijving van het doel van de proef.1. na te gaan hoe het aanvraag- en uitgifteproces ingericht moet wordenwanneer er biometrische kenmerken worden opgenomen;2. te toetsen of de biometrische kenmerken (gelaatscan en vingerscan) in dereisdocumenten geverifieerd konden worden. 63Het zijn subtiele verschillen, maar het lijkt erop alsof de doelstellingen steeds beperkterworden. In elk geval is er geen aandacht besteed aan de fraudebestendigheid van debiometrische apparatuur en daarmee samenhangende processen. Met betrekking tot hettweede doel, namelijk of de biometrische kenmerken kunnen worden geverifiëerd,worden er volstrekt geen eisen gesteld. Het is te vergelijken met een onderzoek naar devraag of een bepaald nieuw model auto ook achteruit kan rijden. Voor een systeem dat deidentiteitsfraude moet terugdringen en dat een middel moet zijn in de strijd tegenterrorisme is dat van een verbazingwekkende oppervlakkigheid.Verder is er gekozen om het geheel maximaal binnen het bestaande proces te latenverlopen. Dat hoeft op zichzelf geen probleem te zijn, ware het niet dat er geen voorafgestelde doelen zijn gesteld ten aanzien van prestaties, kwaliteit, integriteit en veiligheid.Al deze criteria worden met die keuze dan ondergeschikt aan het bestaande proces.63 BZK (2005).121