in dit nummer: de weeksluiting - Nederlandse Jenaplanvereniging

Rinus Korteweg/Henk Overeem Schoolwerkplan 3.2.5DE WEEKSLUITING OP DEMORGENSTERIn het schooljaar ‘89/’90 draaiden we mee in het rayon Nijmegen van deNJPV. Voor de schoolteams waren er dat jaar twee studieavonden en eenstudiedag over het onderwerp de weeksluiting als vierend element in deJenaplanschool. De avonden werden besteed aan theoretische bezinning enverkenning van de mogelijkheden voor invulling van de studiedag vanuit devragen die gesteld waren door de mensen van de deelnemende scholen.De studiedag werd gevuld met onderdelen waaraan iedereen kon deelnementer voorbereiding van een viering aan het eind van de dag. Het gegeven was:‘de pop’. Er werd die dag hard en enthousiast gewerkt aan: dans, decor,muziek, pantomime, hoorspel en presentatie.Hoe het eerst gingNaar aanleiding van deze studiebijeenkomstenis binnen het team van de Morgenstergesproken over functie en vormvan onze weeksluiting.Hoe ging het tot dan toe?In onze weekopening werd aan de kinderenvan de hele school het onderwerpvan de weeksluiting gepresenteerd. Datgebeurde door de groepsleid(st)er die deweekopening verzorgde.Het onderwerp was welafgesproken in het team,maar de uitwerking wasvaak afhankelijk van deinventiviteit van de groepsleid(st)er:een gedicht, eenlied, een stukje pantomime,of niet meer dan een mededeling.De onderwerpendie wekelijks in het teamwerden afgesproken werdenvaak gezocht in deleef- of belevingswereldvan de kinderen.De vorm waarin de kinderende weeksluiting uitwerktenwerd aan de groepovergelaten. Dit resulteerdein veel toneelstukken enweinig andere vormen.Een decor ontbrak en depresentatie bestond uit hetaan elkaar praten van deonderdelen door de groepsleid(st)erdie de weeksluitingverzorgde.Daarnaast was er het strevenom iedere stamgroepeen keer in het schooljaareen zogenaamde ‘groteviering’ te laten verzorgen: een vieringwaaraan alle kinderen van een stamgroepdeelnamen. Het onderwerp wasvrij en daarin kwamen meer vormennaar voren.Deze vorm van viering was zeerarbeidsintensief, maar gaf in je groepwel een groot stuk saamhorigheid in hetje samen verantwoordelijk voelen voorhet uiteindelijke resultaat, wat te merkenwas aan een gezonde spanning.OntevredenDe studiedag maakte ons duidelijkwaarom we ontevreden waren over devorm en inhoud van de weeksluiting.1. Het ontbreken van spanning. Naaronze mening leefde de introductievan het onderwerp zowel bij team alskinderen te weinig. In het team kosttehet steeds meer moeite onderwerpente vinden waarvan wij dachten dat hetde kinderen zou interesseren. Voorde kinderen werd het onderwerp ietswat door het team was bedacht ensoms leuk werd gebracht, maar deechte spanning ontbrak. Er zat te weiniguitdaging in. Dat werd mede veroorzaaktdoor het feit, dat het onderwerpvan de weeksluiting niet gingover iets concreets, maar over eenbegrip, dat de kinderen moesten ziente raden. Daar moesten ze zich ookiets bij gaan voorstellen.2. Het ontbreken van variatie. Na deintroductie togen de stamgroepen aanhet werk. Met de kinderen werd eenuitwerking besproken.De uitvoeringleidde in de meestegevallen tot toneelstukken.Soms brachteen groepsleid(st)erzijn/haar groep zoverdat het een anderevorm koos.3. Het ontbreken vansamenhang. Hoeweler door het team gekozenwas voor eenonderwerp, was depraktijk dat de weeksluitingniet boven hetniveau uitkwam vaneen aantal op zichzelfstaande toneelstukjes,mede veroorzaaktdoor het ontbrekenvan een passende presentatie.Door degroepsleid(st)er die deweeksluiting verzorgdewerd vaak nietmeer gezegd dan deaankondiging welkegroep er aan de beurtwas.4MENSEN-KINDEREN/JANUARI 1993