Herstel (1940) nr. 5 - Vakbeweging in de oorlog

SCHAAKRUBRIEKCorrespondentie-adres: drs. Th. C. L. Kok,Assendelftstraat 17, Den Haag.Ter oplossing 1 probleem no. 218. Inzendtermentot 15 Februari.No. 318C. PROMISLO,Boston Transcript, 1919a b c d e f g ha b d e i: g bMat in 2 zetten.Een harde noot.No. 219 is geen gemakkelijk probleem.Zwart kan alleen met pion f7 spelen,maar schijnbaar kan wit ook niet veeldoen. Men zou wel pion g4 kunnen slaanen dan op g8 een dame kunnen halen,maar dan komt men er niet in 7 zetten.'t Blijft dus een raadsel hoe de ingemetseldekoning mat gezet moet worden;1. Lf5, f6. 2. e5, fe5:. 3. Ld3, e4. 4. Lfl!,e3. 5. Kd7, e2. 6. Te2:. Nu heeft zwartgeen andere zet dan 6 Kb5: en volgt7. Te5 mat.De loper is naar fl gebracht xnet hetdoel door Te2 die loper af te sluiten endaardoor zwart de gelegenheid tot Kb5:te geven.No. 219H. FISCHER, Bamberg.a b c d e t g hMat in 7 zetten.Oplossing probleem no. 214 (Artamowski)Wit: Ka4, Db5, Te6 en h4, Lg5, Pd5 enel, pion b4.Zwart: Kd4, Dh7, Td8, Leo, Pc2,pionnen a7, b2, c5, d2, f3 en f4.1. PdSXf*. Een fraaie sleutelzet;zwart krijgt twee extra vluchtveJden,namelijk c3 en e3. Er dreigt 2. Pe2 metdubbelsehaak en mat. Op 1.,.., Ke4 volgt2. Ph5 ! mat. Na Ke4 is namelijk Le5gepend (door Te6) en kan dus niet meernaar f4 gespeeld worden om het schaakte beantwoorden. Door het paard naarh5 te spelen wordt tevens Dh4 verhinderd.Ook na l Ke3 is Le5 gepend en nuvolgt 2. Ph3 mat (op h3 dekt het paardveld f2). Een derde penning van de loperhebben wij na l , Lf4: 2. Lf6 mat.(Te6 dekt nu de velden e3 en e4). Verderevarianten: l , Kc3; 2. Dc5:;l c4 (verschaft den koning heteventuele vluchtveld d3, doch blokkeertc4); 2. De5:; le4); 2. Dc5:.Een mooi uitgewerkt probleem.TimlnluDe4 (blokkeertHERSTEL: ALGEMEEN KATHOLIE-K WEEKBLADJanef Admudda, de wolverver, wasin zijn jongelingsjaren al befaamd omzijn kundigheid en vakmanschap; vooralals wolverver had hij een grote reputatie;geen zijner vakbroeders wistuit het lauwe schapenbloed zulk eenprachtig vermiljoen te toveren alshij. In het kleine huisje aan desnelvlietende bergbeek had zijn vaderhem de kundigheden van het moeilijkeambacht geleerd en toen deze stierfwaren de geheimen op Janef overgegaan.In hetzelfde huisje leidde hij Osmara,zijn schone donkerogigeAfghaanse bruid, binnen als zijn vrouwwaar zij de wol, die hij won en verfde,tot draden spon op het oude wiel vanJanef s moeder; daarna weefden enknoopten haar dunne vlugge vingersde kostelijke tapijtjes, waarvoor rijkeliefhebbers uit Europa en Amerikaschatten geld neertelden.Janef en Osmara waren kunstenaarsin hun vak, door hun hart en bloedstuwde de drift van het schoonheidsverlangenin ongerepte zuiverheid, hunkunst, die verfijnd en vervolmaakt wasdoor vele eeuwen, was hun rijke erfdeelvoor dit leven. Al het andere datde wereld biedt was hun vreemd, zijwisten noch vernamen, dat het werkhunner handen, waarvoor zij .enkeleguldens ontvingen, in andere landenmet goud betaald werd. Het deerdehen ook niet al zouden zij het weten,want zij waren gelukkig met elkaar enmet hun werk. Zij hadden melk enschapenvlees en gerst in overvloedigehoeveelheid en zij hadden geluk envrede, want rondom hen was het grasvoor hun schapen fris en mals; bovenhen spande een smaragden hemel dagaan dag; het koude zuivere water derdartele bergbeek stroomde hen voorbijals een onuitputtelijke bron van Godsgenade.Janef en Osmara kenden elkaar reedsvanaf hun kinderjaren; al waren zjjgeen landgenoten, de grens, die hetzuidelijkste deel van Rusland scheiddevan het Afghaanse bergland, weerhieldhen nooit tot elkaar te gaan over desmalle bergweggetjes, die voerden vanhuis tot huis. Geen was er dan ook diezich verbaasde, toen Janef Osmara totzijn bruid koos. Hun hart en hun liefdekenden geen grens, zij waren kinderenvan hetzelfde bergland.Er gingen jaren voorbij zonder datramp of ongeluk hun overkwam ofdreigde. Wel werd hun zonnig geluknog groter, want Osmara schonk haarman twee kinderen, een jongen en eenmeisje. In de ogen van Osmara drongde glans der jeugd terug voor de warmemilde blik der moederliefde; inde ogen van Janef fonkelden trots eneerzucht; den knaap wilde hij onderzijn leiding opkweken tot den knapstenwolverver, het meisje tot de kundigsteen kunstzinnigste tapijtknoöpstervan heel het land. Zo beleefde Osmarahaar dromen van liefde en vreugd, Janefvan trotse verwachting en beidenwisten het van elkaar, al bespraken zijdit niet.Maar één sombere dag wierp al deplannen • van Janef omver, zijn trotsedroom verging in smart en bekommernis.Het was op een stralende morgenin de vroege herfst, toen mannen tepaard voor' zijn huisje verschenen, diehem op barse toon gelastten zich in dedichtstbij zijnde stad te melden bij denmilitairen commandant. Want het landOplossing 1 probleem no. 215 (W. Nanning)1. Ld3—a6! Dit is een tempoprobleem.Waarom de loper zo buitenspel gezetmoet worden zien wij in de variant.l , d4 2. Db5. De loper heeft duslangs diagonaal fl—a6 plaats moetenmaken voor de dame, die hierdoor veldb5 kan bereiken. Dit noemt men „lijnruiming".Verder volgt op l e3 2.De3: en op zetten van het zwarte paard2. Dh2.Een eenvoudig tweezetje, dat dient omhet lijnruimingsthema te illustreren.Goede oplossingen van beide problemenzonden: R. Bosma, Sneek; H. v. Diemen,Ltisse; L. Fijn, Nijmegen; J. J. v. Hoek,Amsterdam; J. Kleynernbreugel, Goirle;de ut&titewexwas in gevaar, de vijand, die vervloektebourgeois, had het gewaagd hunheerlijk land te bedreigen. Alle weerbaremannen moesten zich melden omte zamen de ellendige kapitalisten tevernietigen, die hun hofsteden, vrouwenen kinderen belaagden.Janef had geen vijanden, hij kendegeen bourgeois en wist niet wat kapitalistenwaren, maar hij ging omdathij moest en meer nog omdat in zijnhart de begeerte hoog spande, hof,vrouw en kind te verdedigen. Janefmoest vele dagen door het bergland lopenvooraleer hij de stad bereikte waarhij zich melden kon. Er waren velendaar te zamen gekomen, herders, ververs,kooplieden en ander volk uit zijnstreek;. sommigen kende hij en hijsprak met hen, maar geen die wistwaarheen zij zouden gaan, noch welkenvijand zij moesten gaan bevechten. Zijwerden gewapend met dolken en gewerenen gekleed in uniformen van hetslechtste katoenen goed, kleur- en levenloos;de schoenen, die hun werdentoegeworpen, van grof slecht leer dedanpijn bij iedere stap die zij deden.In veewagens werden ze samengepakten dan ving de reis aan door onbekendestreken, dagenlang.Nu stond Janef bij het kampvuurmet nog vele anderen, in het verrekoude land waar de sneeuwstormenonophoudelijk raasden. Gevloekt engescholden door de officieren, die metde revolver in de vuist achter hen aangingen,waren ze opgejaagd door onafzienbarebossen; over bevroren merenhadden ze moeten kruipen, diep vernederden koud tot in hun ruggemerg.Hun maag krampte van honger, alseen keukenwagen kwam aangeredenvielen ze er op aan als wolven om eenschotel warm voedsel te bemachtigen;maar er gingen dagen voorbij dat erniets was dan hard brood en water.Maar dit leed was van geen betekenisbij dat andere verschrikkelijk lijden:de witte doders. Krachtige jongemannen, die goed gevoed en gekleed inlange witte jassen voortsnelden op hunvlugge ski's. Altijd op het onverwachtdoken zij op, vooraleer Janef en zijnlotgenoten er op bedacht waren rateldende snelvuurgeweren, hen wégmaaiendmet tientallen. Janef kendedeze doders niet, nimmer had hij vanhen gehoord, hij hoorde wel mompelen,dat het goede mannen waren, helden,die met ware doodsverachting hun huisen hof verdedigden. Janef wist het niet,zomin begreep hij iets van deze vreselijkemensenworsteling. In zijn hart enhoofd was geen haat of vechtlust, maaralleen een heel groot verlangen naarzijn land, zijn huis, naar Osmara en dekinderen. Maar straks zou hij weerkeren,aan dit lijden zou immers spoedigeen einde komen.Een officier trad nader en schopteeen der slapende mannen wakker.„Houd de wacht en zorg dat het vuurniet dooft!" beval hij en met een handbewegingbeduidde hij dat Janef kongaan slapen. Janef kroop dicht bij hetvuur, daar was het goed, nu kon hijslapen gaan met het beeld van Osmaravoor de geest. Maar de nieuwe wakerviel oververmoeid in slaap, met hemsliepen Janef en de anderen hun doodslaap.Toen de morgen kwam, lagenhun bevroren lichamen onder eendikke sneeuwlaag.WALTER.J. en W. Luyten, Swalmen; L. Mors, Alkmaar;C. van Trijp, Utrecht en A. de Wit,Swalmen.Correspondentie: R. B. te S. Vermoedelijkheeft u mij de stand van uw probleemKd2—Kf5 niet goed opgegeven.Ik zie althans niet, wat er na de sleutelzetdreigt (veld f4 is ongedekt).J. K. te G. Inderdaad jammer dat udie variant wegliet. Maar 't was juist devariant waar de zaak om draaide.N. G. te H. Op 1. Lf4: volgt niet Lf4:,doch beter Dh4:, waarna wit niet mat kanzetten. Laat u zich door deze mislukkingniet afschrikken; volgende keer gaat hetmisschien beter.L. M. te A. U behoeft de standen derproblemen niet bij de oplossingen te vermelden.Gebruikt thansMaggi's SoepenZij bevatten het bestewat Holland's bodembiedt.JulienneRijst-JulienneGroenteTapioca-JulienneBloemkoolAsperge21 soortenMAGGI* SOEPENAndere, zeer aan tbevelen soorten:WindsorKoninginneOssenstaartPouletVermicelli6 en 8 cent voor 2-3 bordenTT at inoefen onzemeisjes! worden vAls de kinderen van school gaan, is hetaltijd voor ouders, die aan de opvoedinghunner kinderen grote zorg besteden, 'nmoeilijke vraag: „Wat nu?"Door het feit dat 'n meisje vrij spoedigwerk vindt, wordt die vraag bij de meis 1 -jes gemakkelijk opzij geschoven, als warie opgelost.Niets is echter minder waar.Door uw kind naar de fabriek te sturen,in een of ander dagddenstje te doen, misschienin 'n winkel of op 'n kantoor teplaatsen, is de voltooiing van haar opvoedingniet verzekerd!Ieder meisje, van welke stand ook, moetworden klaargemaakt voor haar toekomstigetaak als moeder van een gezin. Hiervooris nodig een vorming van de gehelepersoonlijkheid, en vooral 'n huishoudelijkevorming.Hiermee zult gij, ouders, het zeiker eenszijn, ge zoudt niets liever willen, maaihoe?Heel eenvoudig! Stuurt uw meisje naarde dienstbodenopleiding „Bouvigne" teGinneken. Daar leert ze alles wat ze noodzakelijkzou moeten leren!Ja maar de voorwaarden?Ongelofelijk!De gehele opleiding is gratis; zelfs dereiskosten worden vergoed.Er komen geen onkosten bij!'Uniform, boeken en wat meer nodig is,kunnen de meisjes betalen van 't zakgeld,dat hun bovendien verstrekt wordt!Wel is er de morele verplichting aanverbonden, dat het meisje gaat dienen,maar vader en moeder mogen zelf beslissenbij wie en waar.'t Spreekt vanzelf dat alleen meisjesuit goede degelijke arbeidersgezinnen, met'n gezond verstand en 'n goede gezondheidkunnen worden aangenomen.Vader en moeder, bespreekt het eenssamen, of dit niet iets is voor én van uwmeisjes.Hebt ge vragen?Stuurt ze naar 't secretariaat der K. A.afd. Kampwerk, Boschstraat 35, Breda,en we zullen ze gaarne de volgende weekbeantwoorden, en dan tevens meer uitgebreideinlichtingen geven.Er zij alvast meegedeeld, dat de eerstvolgendeopleiding aanvangtl April aanstaandeOpgaven zo spoedig mogelijk te richtentot directie Bouvigne, afd. Dienstbode»-opleiding, Giimeken.