bijzondere doelgroepen - Mitros

228Er is onvoldoende trekkracht en daadkrachtom projecten vlot te trekken en te implementeren.Er wordt teveel gepraat.Gemeenten spelen een belangrijke rol in de ruimtelijke ordening, het locatiebeleid enhet beschikbaar stellen van welzijnsmiddelen, de WVG, en straks natuurlijk ook deWMO-budgetten. Gemeenten sturen in stuurgroepen en platforms echter onvoldoendeop resultaat en brengen onvoldoende samenhang in het werk van de gemeentelijkeafdelingen.Zorgaanbieders zijn sterk gericht op het leveren van goede zorg voor de eigen doelgroep(en).Ze zullen wel ondernemender (moeten) worden en meer de wijk in moetengaan met zorg en service. Gezien de wijzigende wet- en regelgeving lopen zij meer risicowanneer ze langdurige verbintenissen aangaan rond vastgoed.Corporaties zijn belangrijke huisvesters, ook van mensen die aangewezen zijn op zorgen begeleiding. Ze kunnen bij toewijzing in de bestaande voorraad en bij renovatie ennieuwbouw wel systematischer rekening houden met de vraag vanuit de bijzonderedoelgroepen. Ook maken zij nog onvoldoende helder wat zij vanuit hun positie enexpertise kunnen bieden, zowel in het concrete aanbod van vastgoed als in het beheer.Elk van de partijen pakt zijn eigen deel, maar er is nog onvoldoende samenhang. Komtdie er als één partij de regie neemt, of is er ook stuwkracht van samenwerkende partnerste verwachten? Commitment van partijen, gelijkgeschakelde ambities en transparantieover de condities en de mogelijkheden zijn dus belangrijke voorwaarden voor een volwaardigesamenwerking in de opvang van de bijzondere doelgroepen.Mitros cahier - Bijzondere doelgroepen