Leerplan Regieschool voor jongeren - Keunstwurk

lok 8dialoogschrijvendocentJeroen van den BergperiodeMeivakantie 2006tijd10 dagdelen van 3 urendoel• het leren schrijven van dialogenmet zo weinig mogelijk tekstwerkvormen• dialooganalyse op basis van eigengeschreven teksten, filmfragmentenen scènes uit toneelliteratuur• dialogen schrijven vanuit verschillendeuitgangspunten• het laten regisseren van eigengeschreven teksten door andereregisseurs• reflecteren op eigen geschreventeksten en die van anderencompetenties• op een adequate manier eendialoog kunnen schrijven met eenbegin, midden en eindeHoe meer beperking, hoe groter de vrijheid.Daar moet je even over nadenken voordat hetlogisch klinkt.Jeroen van den Berg:‘Een aantal maanden eerder gaf ik de workshop tekstanalyse. Ditwas een goede basis voor de lessen dialoogschrijven, aangezienik bij het schrijven uitga van dezelfde principes die toen voorbijgekomenzijn. Er was al een jargon ontwikkeld, een manier vanpraten over scènes. Daardoor was er een basis die het pratenmakkelijker maakte dan wanneer ik volkomen blanco met hen zoubeginnen.Ik had me voorgenomen het de eerste twee dagen vooral tehebben over hoe je tot schrijven komt. Want het eerste dingvoor mensen die niet vaak schrijven leek me: hoe begin je aaneen scène? Waar haal je je inspiratie vandaan?In eerste instantie heb ik de opdracht gegeven met zo weinigmogelijk tekst een scène met een begin, een midden en een eindte schrijven. Dit om aan te tonen dat een scène niet over veeltekst, maar over handeling gaat. De tekst is slechts een voertuig,een middel om actie en conflict tussen de personages te genereren.Daarna heb ik twee opdrachten gegeven die de fantasieop gang moesten brengen. De eerste was: het omvormen vaneen eigen ervaring naar een scène. De tweede: het schrijven vaneen scène tussen twee personages op basis van foto’s. Vooral detweede opdracht bracht de schrijfmotor bij de meesten behoorlijkop toeren. De foto’s daagden uit tot originele situaties enbeschrijvingen.Wat steeds terugkwam in het spreken over de geschreven scènes,waren de begrippen clou en gebeurtenis. De meeste schrijvershadden de neiging te focussen op een groot geheim; de aap dieuit de mouw komt en alles wat we ervoor gezien hebben in descène, in een ander daglicht zet. Een manier van slim zijn van deschrijver die het publiek op het verkeerde been zet en uiteindelijkwil imponeren. In wezen gaat het bij toneel niet om zo’nclou, denk ik. Het gaat primair om menselijk gedrag. Het gaaterom dat gedrag goed te beschrijven. Een gebeurtenis tussenpersonages te creëren; twee mensen die iets van elkaar willen enzodoende de scène tot een ontknoping drijven. Een omslag dieeen verandering teweeg brengt in hun onderlinge verhouding.30 31