Leerplan Regieschool voor jongeren - Keunstwurk

lok 4fysiek acterendocentTrudie Luteperiodekerstvakantie, januari 2006tijd10 dagdelen van 3 uurdoel• als regisseur leren werken het fysiekvan de acteur als theatraal uitgangspuntwerkvormen• fysieke training• fysiek werken vanuit een tekstfragmentcompetenties• theatraal kunnen kijken en denkenvanuit het fysiek en het handelenvan de acteur.• de betekenis van aldus gemaaktebeelden kunnen analyseren enadequaat kunnen inzetten voor eenscèneZe zaten op de grond met de ruggen naarelkaar toe en ze zaten aan elkaar vast metverhuistape. Je weet wel, van dat bruinespul. Ze moesten zich vanuit die positie loszien te maken en ondertussen een dialoogdoen. Ik was verbaasd dat er zo iets mooiskwam uit zo’n simpele opdracht.Iemand had bedacht dat we met zijn tweeëneen zaklamp moesten zien te pakken dieop 4 meter hoogte hing terwijl we een tekstzeiden. En het lukte gewoon!Trudie Lute:‘Als voorbereiding moesten de deelnemers een definitie vanfysiek acteren bedenken en een tekst uit hun hoofd leren vanK. Schippers: ‘Een avond in Amsterdam’. Naar aanleiding hiervanis hen gevraagd om een functionele handeling te bedenken(bijvoorbeeld bloemschikken, dozen stapelen, glazen verzetten).En ook een menselijke toestand (bijvoorbeeld beven, trillen,zweven, aan de muur geplakt zitten). En een object toevoegen(bijvoorbeeld een woordenboek, ventilator, strijkbout, mixer,stempel, krant, stoel). Gaandeweg de lessen werden deze ingrediënten(tekst, functionele handeling, menselijke toestand enobject) gecombineerd in scènes.Er bestaan veel opvattingen over fysiek theater. In elk geval ishet zo dat bij fysiek theater het lichaam centraal staat. Niet hethoofd, maar het lichaam stuurt de handeling, los van denken enpsychologie. Bij deze benadering van theater start je als acteurvanuit beweging. Het vraagt van een acteur om de controle doordenken, los te laten. Om niet te bedenken of het wel logisch, leukof goed is wat je doet. Dat belemmert. Dingen die buiten je wilom ontstaan zijn in theater meestal verrassender en spannenderdan hetgeen je bedenkt. De reden ontstaat wel door de tijd heen.Als regisseur moet je kijken, kijken, kijken. Wat zie je aan beeld,compositie, houdingen en bewegingen? Vooral niet de logicazoeken, maar kijken naar welke impuls zich aandient om eenvervolghandeling te doen. Of kijken hoe vanuit een beeld weereen ander beeld kan ontstaan. Geef je spelers steeds fysiekeaanwijzingen en opdrachten. Niet vanuit ‘vastlopen’ werken,maar vanuit de oplossing: hoe raak ik hier weer uit? Het gaaterom vanuit beweging of handeling letterlijk verder te komen.’20 21