Sedatie en/of analgesie (PSA) bij kinderen - Nederlandse ...

51015202530354045De literatuur werd hierover onderzocht. Studies over exclusief gebruik van lachgas tot 50%,propofol en remifentanyl werden geëxcludeerd omdat deze kortwerkende medicijnen inhanden van daartoe opgeleide professionals stuurbaar kunnen zijn wat betreft sedatieduuren -diepte.In een niet gecontroleerde, niet gerandomiseerde observationele studie worden 86 kinderen(< 12 jaar) beschreven waarbij onder PSA een hartkatheterisatie, een CT-scan, een gastrointestinaleendoscopie of een tandheelkundige procedure werden verricht. De gebruiktemedicijnen waren midazolam IV al dan niet in combinatie met fentanyl of pethidine,chlorahydraat, pentobarbital IV of ketamine IV of IM. Een onafhankelijke observerregistreerde aan de hand van een gevalideerde observationele sedatieschaal de werkelijkbereikte sedatiediepte. Samen met een geblindeerde BIS® meting werden deze observatiesvergeleken met de door de behandelaars op voorhand bedoelde sedatiediepte. Devooropgestelde sedatiediepte werd bereikt in respectievelijk 72 % (sedatieschaal) en 53 %(BIS®) van de gevallen. In 35 % van de gevallen was een BIS® getal aanwezig datconsistent was met algehele anesthesie. De incidentie van luchtwegcomplicaties wassignificant hoger in de groep die onbedoeld diep gesedeerd was. (Motas 2004).Een risico analyse gebaseerd op prospectief verzamelde data van 960 PSAs voor zeeruiteenlopende procedures met chloralhydraat (15 %), midazolam (28 %), fentanyl (1 %),pentobarbital (28 %), ketamine (2,8 %) of cocktails van 3 of meer middelen (5,7 %) toondeaan dat in 22 % der procedures een diep sedatieniveau werd bereikt terwijl de geplandesedatiediepte in 93 % mild tot matig was en slechts in 7 % diepe sedatie was nagestreefd.(Hoffman 2002)Ook op basis van de aard van de procedure is het niet goed voorspelbaar welkesedatiediepte uiteindelijk noodzakelijk zal zijn. Een retrospectieve analyse van hetuiteindelijk noodzakelijke niveau van sedatiediepte voor een categorie onderzoeken (N= 32)die niet of weinig pijnlijk waren en waarvoor geen strikte beweegloosheid noodzakelijk was(echocardiografie (N=3), verwijderen van een getunnelde centrale lijn (N=28) en verwijderenvan een ICP meting (N=1)) bleek toch in 26/32 gevallen diepe sedatie te zijn. Voor eencategorie pijnlijke en invasieve onderzoeken waarbij ook gebruik werd gemaakt van lokaleanesthesie (N=156, plaatsen centraal veneuze lijn, thoraxdrainage, lumbaal punctie,beenmergpunctie, nierbiopsie) bleek in 4/156 lichte tot matige sedatie te volstaan, was in136/156 diepe sedatie noodzakelijk en in 16/156 zelfs algehele anesthesie. (Dial 2001)Malviya bestudeerde bij 29 kinderen (gemiddelde leeftijd 1 jaar, SD 0,6 jaar) die gesedeerdwerden voor een echocardiografie (27/29 met chloralhydraat (gemiddelde dosis 66 mg/kg,SD 7,3 mg/kg) en 2/29 met midazolam + diphenhydramine) twee verschillende soortencriteria om te bepalen of een kind na sedatie voldoende wakker was. De standaardcriteria(normale vitale parameters, normale zuurstofsaturatie, terugkeer naar het oorspronkelijkbewustzijnsniveau, normale hoest- en slik actie, normale motoriek) werden vergeleken meteen meting van het bewustzijn door middel van een BIS® monitor en met objectieve criteriadie gebaseerd waren op twee gevalideerde observatieschalen (University of MichiganSedation Scale en de Modified Maintanance of Wakefulness Test). De objectieve criteriacorreleerden beter met echt wakker zijn (zoals gedefinieerd op basis van de BIS® meting)Richtlijn Sedatie en/of analgesie (PSA)bij kinderen op locaties buiten de OK, 2010 75