Sedatie en/of analgesie (PSA) bij kinderen - Nederlandse ...

51015202530354045Ook bleek uit de analyse dat de meeste complicaties gerelateerd waren aan het effect vansederende medicatie op de ventilatie. Er werd met betrekking tot complicaties geen verschilgevonden tussen de verschillende uitvoerende disciplines, zij het dat het een betrekkelijkgroot aandeel tandheelkundige ingrepen betrof.Barbi et al (2003) verrichtte een prospectieve studie naar het optreden van complicaties bijdiepe sedatie met propofol bij 1059 procedures bij kinderen. De sedatie werd uitgevoerddoor in sedatie getrainde verpleegkundigen en arts-assistenten kindergeneeskunde, meteen anesthesioloog in de directe nabijheid. De training bestond uit APLS-training, training inresuscitatie en gebruik van sedativa. Vervolgens werd gedurende 4 weken meegelopen opde OK en kinder-ICU om zich te bekwamen in kapbeademing en intubatie. Tijdens de eerstemaand na de training vond de PSA onder directe supervisie van een anesthesioloog plaats.Daarna werd de sedatie uitgevoerd door de verpleegkundige/arts-assistent, doch was deanesthesioloog steeds in de directe nabijheid op een speciale “Pediatric Sedation Unit”.Kinderen met ASA-classificatie lll en lV, niet-nuchter, ernstige metabole ziekten, verhoogdeintracraniële druk, en indien ingeschat werd dat de kans op luchtwegproblemen, apnoe ofaspiratie toegenomen was, werden uitgesloten.Adequate sedatie werd bereikt in 1058 patiënten. Tijdelijke desaturatie die spontaanherstelde trad op bij 134 (12.7%) van de ingrepen. Er was bij geen enkele patiënt intubatienodig. Bij 1 van de 287 patiënten (0.3%) die een pijnlijke procedure onderging was tijdelijkeventilatie nodig. Bij endoscopie die via de mond werd uitgevoerd was tijdelijke ventilatievaker nodig bij 4 (0.8%) van de 483 patiënten. In deze patiëntgroep trad bovendienlaryngospasme op bij 10 patiënten (2.1.%).Daarnaast verrichten Cravero et al een prospectieve analyse van 30.037 kinderen waarbijsedatie plaatsvond buiten de OK in 26 ziekenhuizen. De sedaties werden hoofdzakelijkuitgevoerd door kinderintensivisten (28,4%), SEH-artsen (27,9%) en anesthesiologen(19,2%). Er was sprake van verschillende sedatieniveaus en diverse middelen. Ernstigebijwerkingen traden zelden op (mortaliteit 0, reanimatie bij 1 patiënt). Saturatiedaling onder90% gedurende meer dan 30 seconden trad in 157 per 10.000 sedaties op, stridor enlaryngospasme in 4.3 per 10.000, apneu in 24 per 10.000 en braken in 47.2 per 10.000sedaties op.Uit een observationeel onderzoek (Newman, 2003) bij 1367 niet-gestandaardiseerdeintraveneuze sedaties bij kinderen voor pijnlijke en niet-pijnlijke ingrepen door nietanesthesiologenwas in 13,7% sprake van ongewenste neveneffecten, die in 11,9% werdengeclassificeerd als “ernstig”. Met name werd hier gekeken naar het moment van optredenvan complicaties in relatie tot het tijdstip van toediening van intraveneuze farmaca: hierbleken de verwikkelingen vrijwel altijd binnen 30 minuten na de laatste medicatiegift op tetreden.Pitetti keek in 2003 naar de complicaties van PSA op de SEH, uitgevoerd door nietanesthesiologen,m.b.v. midazolam en fentanyl i.v., ketamine en midazolam i.v. of ketamineen midazolam i.m., bij 1244 sedaties, bij kinderen met een gemiddelde leeftijd van 5,9 jaar.Het betrof hoofdzakelijk fractuur-repositie en wondbehandeling. De sedatie werd in 98,6%beoordeeld als succesvol. Complicaties traden op bij 17,8% van de behandelingen, waarbijRichtlijn Sedatie en/of analgesie (PSA)bij kinderen op locaties buiten de OK, 2010 59