Sedatie en/of analgesie (PSA) bij kinderen - Nederlandse ...

kan worden dat bij een individuele patiënt de beschikbare PSA-techniekenontoereikend of onveilig zouden kunnen zijn.5107. Korte samenvatting van de richtlijnDe literatuurzoektocht over dit onderwerp heeft geleid tot een zeer uitgebreide hoeveelheidinformatie. Ten behoeve van de overzichtelijkheid en duidelijkheid worden daarom debelangrijkste aanbevelingen hier samengevat. Voor een uitgebreidere samenvatting van derichtlijn wordt verwezen naar ‘Samenvatting richtlijn sedatie en/of analgesie (PSA) bijkinderen op locaties buiten de operatiekamer’ die als apart document is uitgegeven.152025303540De belangrijkste aanbevelingen van deze richtlijn- Deze richtlijn beschrijft de voorwaarden voor maximaal veilige en maximaaleffectieve PSA bij kinderen. Beide doelstellingen (veiligheid en effectiviteit) vormen derode draad van deze richtlijn.- PSA is een aparte medische handeling die specifieke competenties vereist. Dezecompetenties kunnen slechts door middel van een aanvullende training wordenverkregen. De noodzakelijke competenties voor PSA worden uitgebreid besproken inSubdeel I, hoofdstuk 2: “Professional afhankelijke voorwaarden”. Er zijn competentieswaaraan bij elke PSA moet worden voldaan. Daarnaast bestaan er specifiekecompetenties voor matige/diepe sedatie. De meeste van deze competenties zijn voorde medische professionals die met zieke kinderen werken actueel niet haalbaar. Indiengeen professional beschikbaar is die aan deze competenties voldoet, moet men voorPSA laagdrempelig kunnen beschikken over een anesthesioloog.Het is wenselijk dat initiatieven genomen worden om:1. aparte professionals (zogenaamde PSA-praktijkspecialisten) op te leiden voorPSA bij kinderen, met name dan voor die procedures waarbij matige tot diepesedatie noodzakelijk is.2. professionals in de kindergeneeskunde (artsen en verpleegkundigen) op teleiden in anxiolyse/lichte sedatie, niet-farmacologische technieken en lokaleanesthesie technieken die gebruikt kunnen worden bij de vele kleine, pijnlijkeprocedures die kinderen dagelijks in een ziekenhuis ondergaan.- Het is gevaarlijk om medicijnen in te delen volgens de maximale mate vanbewustzijnsdaling die ze veroorzaken omdat daardoor het risico op onderschatting vanhet potentiële effect ontstaat. Van midazolam bijvoorbeeld is bekend dat eeneenmalige gift van een normale dosis bij de meeste gezonde kinderen slechtsanxiolyse of een lichte sedatie zal veroorzaken. Echter bij hogere doseringen, incombinatie met andere sederende middelen (voorbeeld opiaten) of bij bepaaldekinderen in bepaalde gezondheidscondities kan het effect veel hoger zijn. Middelen alschloralhydraat, midazolam en pentobarbital, die vaak beschouwd worden als lichtesedativa, veroorzaken in werkelijkheid vaak een matige sedatie, diepe sedatie of somszelfs een bewustzijnsdaling die het niveau van anesthesie benadert (zie subdeel 1,hoofdstuk 2). Wanneer gebruik wordt gemaakt van een medicijn dat in staat is eenConceptrichtlijn Sedatie en/of analgesie (PSA)22 bij kinderen op locaties buiten de OK, 2009