Sedatie en/of analgesie (PSA) bij kinderen - Nederlandse ...

51015202530354045verbeterde na repositionering in 3% en apneu in 0.8%. Intubatie was bij geen enkele patiëntnoodzakelijk. Sedatiediepte was bij alle patiënten adequaat.Guenther et al deden in hetzelfde kinderziekenhuis een studie naar 291 sedaties metpropofol door SEH artsen. Mediane leeftijd van patiënten was 6 jaar. Van de patiënten was72% oncologiepatiënt. Meest toegepaste procedure was lumbaal punctie (43%), intrathecalechemotherapie (31%), beenmergaspiratie (19%) en botbiopsie (3%). Medianepropofoldosering was 3.5 mg/kg (startdosering van 1 mg/kg met onderhoud van 0.5 mg/kg).Zo nodig kregen kinderen 1 a 2 μg/kg fentanyl i.v. vooraf aan de PSA bij pijn. De medianebloeddruk daalde met 22 mm Hg (systolisch) en 21 mm Hg (diastolisch). Partiëleluchtwegobstructie waarbij repositie nodig was trad op in 4% van gesedeerde patiënten entijdelijke apneu waarvoor ballonbeademing noodzakelijk was in 1%. Alle sedaties warensuccesvol. Opmerkelijk in deze studie was dat 90% van de patiënten in deze studie tot ASAklasse III behoorden en dat desondanks een vergelijkbaar complicatierisico werd gevondenals in de studie van Bassett met patiënten in ASA klassen I en II.Beide studies tonen het effect van bolus dosering van propofol voor PSA aan.Havel et al deden in 1999 een vergelijkende studie naar propofol en midazolam. Eenprospectieve, geblindeerde gerandomiseerde studie werd uitgevoerd in een tertiairkinderziekenhuis. Patiënten waren tussen 2 en 18 jaar en werden gesedeerd voor fractuurrepositie (met name onderarmfracturen) en luxatie repositie. Alle patiënten kregen morfineter pijnstilling (0.05-0.1 mg/kg) en werden vervolgens gerandomiseerd. Propofol werdvervolgens toegediend per spuitpomp met een 1 mg/kg bolus in 2 minuten, gevolgd doorinfusiesnelheid van 67-100 μg/kg/min tot einde van het aanbrengen van het gips. Patiëntenwerden niet gepreoxygeneerd. In totaal 43 patiënten ondergingen PSA met propofol, allewaren ASA klasse I of II. Van hen trad bij 5 (11.6%) milde tijdelijke hypoxie op, die opgelostwerd door repositie van de patiënt of een pijnprikkel. Er was geen ballonbeademing nodig.Bij 32.6 % trad oversedatie op (in de studie gedefinieerd als: patiënt reageerde niet meer oppijnprikkels). Er trad geen aspiratie op.De bevindingen van de vergelijking tussen propofol en midazolam in deze studie zal eldersworden besproken.Een kleinere studie werd gepubliceerd door Guenther-Skokan et al in 2001. Veertig kinderenin de leeftijd van 2 maanden (1 patiënt onder 2 jaar) tot 16 jaar werden geïncludeerd in eenretrospectieve case studie. Alle kinderen waren ASA klasse I of II. De verrichtingenbestonden uit fractuur repositie (60%), wondbehandeling, beenmergaspiratie en intrathecalemedicatie toediening. Alle patiënten kregen ter pijnstilling vooraf opioïden i.v. toegediend. Depropofoldosering bedroeg 1 mg/kg oplaaddosis gevolgd door onderhoud van 0.5 mg/kg zonodig. Een aantal van 30% van de patiënten kreeg wegens een saturatie onder 90%zuurstof toegediend, één patiënt had tijdelijk (20 seconden) kapbeademing nodig. Nadienwerd iedere patiënt in de studie geoxideerd en kwam geen saturatiedaling meer voor. Erwas geen intubatie noodzakelijk. Alle patiënten kregen een tensiedaling met een mediaanvan 18 mm Hg systolisch en 16 mm Hg diastolisch. In alle gevallen was PSA adequaat.Godambe et al deden in 2003 een vergelijkende studie naar propofol versus ketamine voorPSA. Gekeken naar propofol (de vergelijking propofol versus ketamine wordt eldersbesproken) ondergingen 59 kinderen PSA middels propofol 1 mg/kg en fentanyl zo nodigvooraf. Studie inclusiecriteria waren: leeftijd 3-18 jaar, sedatie voor orthopedische ingrepenen ASA klasse I of II. Patiënten werden niet gepreoxygneeerd. Tijdelijke desaturatie trad opin 18 patiënten (31%), apneu kwam niet voor. Eén geval van hypotensie kwam voor (RRConceptrichtlijn Sedatie en/of analgesie (PSA)274 bij kinderen op locaties buiten de OK, 2009