Sedatie en/of analgesie (PSA) bij kinderen - Nederlandse ...

eerste groep sprake is van een redelijke tot maximaal controleerbare vorm van sedatiewat betreft aanvang, duur en sedatiediepte, terwijl de tweede groep uit medicijnen bestaatmet een veel minder voorspelbaar en titreerbaar effect.5101520253035404513.1.3.1. Algehele anesthesie of diepe sedatie met titreerbare anesthetica invergelijking met PSA met weinig titreerbare medicijnenA. Algehele Anesthesie:Een groot prospectief niet-gerandomiseerd onderzoek bij kinderen tussen 0 en 18(gemiddeld 4) jaar waarbij werd vergeleken tussen sedatie en algemene anesthesie (Malvija2000) toonde aan dat algemene anesthesie significant betere resultaten opleverde en metsignificant minder bijwerkingen gepaard ging. De behandelende arts maakte op een nietgerandomiseerde wijze de keuze tussen sedatie of anesthesie. Sedatie werd toegepast in922 gevallen (392 CT/ 530 MRI) en anesthesie in 140 gevallen(25 CT/ 112 MRI/ 3 beiden).De kwaliteit van het onderzoek werd in 185 gevallen door een radioloog, die geblindeerdwas voor de gebruikte techniek, beoordeeld en gescoord via een schaal (1: geen beweging;2: lichte bewegingsartefacten; 3: ernstige bewegingsartefacten waardoor een nieuwe scannodig). Een nieuwe MRI was nodig bij 7/60 gesedeerden (12%) en slechts 1/67 bij algemeneanesthesie (1%). CTscans moesten nooit worden herhaald (20 sedatie/ 18 anesthesie) . Bijsedatie traden de volgende ongewenste effecten significant vaker op: desaturaties (N=27(2,9%), waarvan 21 met chloralhydraat), inadequate sedaties (N=146, waarvan 123 metchloralhydraat) en overige nevenwerkingen (N=34, waarvan 12 nausea/braken en 19paradoxale reacties). Bij anesthesie trad er bij 140 verrichtingen slechts 1 keer eendesaturatie op.B. Diepe sedatie met Propofol:Dalal et al (2006) vergeleken bij 258 kinderen, tijdens MRI onderzoek, retrospectief hetgebruik van (1) Chloralhydraat, (2) Pentobarbital met of zonder gebruik van Midazolam en(3) Propofol. De chloralhydraat en de pentobarbital+midazolam werden toegediend ondersupervisie van speciaal opgeleide verpleegkundigen. De propofol werd toegediend door eenkinderenanesthesioloog of een kinderarts die een specifieke training had gekregen.Uiteindelijk werden 237 kinderen in deze 3 groepen bekeken. Hierbij viel op dat de minsteademdepressies (2,9%) voorkwamen in de Chloralhydraat groep (n=102) tegenover 12,1 en13,6 in de Pentobarbital en de Propofol groep (n=67 en n=68). Van de negen kinderen in depropofol groep die respiratoire problemen kregen, waren er twee die met masker enballonbeademing en plaatsen van een larynxmasker moesten worden behandeld.Anderebelangrijke verschillen werden gevonden in de verschillen in tijd voordat het onderzoek konstarten en het aantal mislukte onderzoeken. De tijd tot het begin van het onderzoek was hetlangst in de Chloralhydraatgroep (gemiddeld 23,5 min.) en het kortst in de Propofolgroep(gemiddeld 9,4 min.). Het aantal mislukte onderzoeken was het hoogst in de Chloralhydraatgroep (12,5%) en het laagst in de Propofolgroep. (1,4%) Hierbij dient opgemerkt dat vrijwelalle mislukte onderzoeken toch konden worden voltooid door toedienen van extra medicatie.Een retrospectieve, cross-sectionele studie beschrijft het gebruik van Propofol bij 115gezonde tot mild zieke kinderen van gemiddeld 4,2 jaar oud (69% was ASA klasse I, 31%was ASA klasse II) die een MRI scan moesten ondergaan. De sedaties werdengesuperviseerd door een kinderintensivist. De gemiddelde totale dosis was 4,3 mg/kg. NaConceptrichtlijn Sedatie en/of analgesie (PSA)236 bij kinderen op locaties buiten de OK, 2009