Sedatie en/of analgesie (PSA) bij kinderen - Nederlandse ...

51015202530354045Overige overwegingenEr zijn diverse praktische inzichten die medebepalend kunnen zijn voor de keuze voorpijnbestrijding bij invasieve kinderoncologische ingrepen.- Een BMP is pijnlijk, zowel het prikken door de huid als door het periost, terwijl ook hetopzuigen van het beenmerg pijn doet. Dat laatste is niet goed te verdoven.- Een eerste BMP bij vermoeden op en / of diagnose van een maligniteit of beenmergaandoeningkan moeizaam verlopen, doordat het beenmergaspiraat slechts metmoeite wordt verkregen, (zogenaamde “ dry tap”) en/of doordat er veel materiaal nodigis voor verschillende laboratoria. Daardoor kunnen multiple puncties nodig zijn om dediagnostiek te completeren hetgeen extra pijnlijk is. Een slechte ervaring bij eerstepuncties kan leiden tot sterkere angst bij vervolgpuncties.- Een atraumatische LP bij het vaststellen van een maligniteit is van cruciaal belang terpreventie van contaminatie van de liquor en voor de juiste bepaling van derisicoclassificatie van leukemie. De uitslag van het liquoronderzoek is medebepalendevoor de zwaarte van de behandeling. In het behandelprotocol is dan ook beschrevendat de eerste LP bij diagnose van een leukemie door een ervaren arts onder narcosewordt verricht.- Vanwege voornoemde redenen is het in Nederland gebruikelijk geworden om de BMPen LP bij eerste diagnostische ingreep zoveel mogelijk onder narcose te verrichten.- Een BMP in de loop van de ziekte is altijd diagnostisch. De planning van punctiesverloopt volgens een behandelprotocol, waarbij meestal een marge van 24-48 uurmogelijk is.- Voor ervaren personen is het makkelijker om een beenmergaspiraat te verkrijgenonafhankelijk van de ligging van de patiënt. Een deel van de niet-coöperatievepatiënten zal goed moeten worden vastgehouden om de voor de procedurenoodzakelijke immobilisatie te bereiken. Het welslagen van de BMP wordt echterminder bepaald door het volstrekt stilliggen van de patiënt dan het welslagen van deLP.- De LP is op zichzelf minder pijnlijk dan een BP, maar de procedure moet verrichtworden terwijl de patiënt goed gepositioneerd en geïmmobiliseerd wordt, waarbij deze– zeker in liggende houding geflecteerd bij jonge kinderen – vrijwel altijd stevig moetworden vastgehouden. Een groot deel van deze kinderen verzet zich hiertegen. Deoudere kinderen kunnen in een zittende houding de procedure eventueel doorstaan,waarbij het vasthouden slechts ter ondersteuning in plaats van ter immobilisatiegebeurt. Een deel van deze kinderen ondergaat deze ingreep met lokale anesthesiezonder PSA/met lokale anesthesie en sedatie-anxiolyse bijvoorbeeld midazolam ensoms ook zonder ondersteunende medicatie. Oudere kinderen verkiezen dezemethode soms boven anesthesie.- De planning van LP’s die diagnostisch en therapeutisch nodig zijn in het verloop vande behandeling van leukemie en lymfoom wordt protocollair bepaald.- Herhaalde procedures zouden enerzijds tot vaste gewoontes kunnen leiden die hetkind / ouders minder angstig maken, anderzijds blijven de ingrepen vervelend en zijner maar weinig (15%) kinderen die desensitiseren en er aan “wennen” zodat de stressreduceert (Harris 1994). De stress is voor een deel van de kinderen al belemmerenddaags voorafgaand aan de ingrepen ook merkbaar in de thuissituatie. Bij PSA onderRichtlijn Sedatie en/of analgesie (PSA)bij kinderen op locaties buiten de OK, 2010 225